Veiligheid
Het belangrijkste veiligheidsrisico van tapentadol is ademhalingsdepressie. Het mag niet worden gebruikt bij patiënten met ernstige ademhalingsproblemen. Oudere of verzwakte patiënten en patiënten met een onderliggende ademhalingsziekte moeten de laagste effectieve dosis nemen. Tapentadol dient niet gelijktijdig met monoamineoxidaseremmers te worden gebruikt vanwege het risico van hemodynamische labiliteit; er bestaat ook een theoretisch risico van serotoninesyndroom bij patiënten die serotonineheropnameremmers gebruiken. Gelijktijdig gebruik van tapentadol met verlengde afgifte en alcohol kan fataal zijn. De tabletten met verlengde afgifte mogen niet worden gesplitst, geplet of gebroken omdat snelle absorptie fataal kan zijn. Tapentadol is een geneesmiddel van zwangerschapscategorie C van de Amerikaanse Food and Drug Administration en mag niet worden gebruikt tijdens de borstvoeding. Het is niet onderzocht bij kinderen. Zoals voor alle verdovende middelen van DEA-lijst II gelden de gebruikelijke risico’s van opiaatverslaving, -verduistering en -misbruik.1,2
TOLERABILITEIT
Nausea is de meest voorkomende bijwerking geassocieerd met tapentadol met onmiddellijke afgifte. De dosis van 50 mg heeft een lager percentage misselijkheid en andere gastro-intestinale bijwerkingen (18 tot 35 procent) dan een dosis van 10 mg oxycodon (Oxycontin; 35 tot 63 procent).3-6 Bij hogere doses tapentadol (75 tot 100 mg) zijn de percentages misselijkheid vergelijkbaar met die van oxycodon.5 Tapentadol met verlengde afgifte heeft lagere percentages misselijkheid en constipatie dan de gecontroleerde afgiftevorm van oxycodon.7 De percentages bijwerkingen van het centrale zenuwstelsel, zoals duizeligheid, slaperigheid, hoofdpijn en vermoeidheid, zijn vergelijkbaar tussen tapentadol en oxycodon.4
EFFECTIVITEIT
Hoewel een equianalgesische dosering tussen tapentadol en geen enkel ander opioïd formeel is vastgesteld, is tapentadol bij de gebruikelijke dosering (startdosis van 2 mg) ruwweg equianalgesisch ten opzichte van hydromorfon (Dilaudid).8 In klinische onderzoeken is vastgesteld dat de 50-mg dosis tapentadol een vergelijkbare pijnstilling geeft als oxycodon van 10-mg. Er zijn geen gepubliceerde vergelijkingen tussen tapentadol en niet-opioïde pijnstillers.
Immediate-release tapentadol in doseringen van 50 tot 100 mg om de vier tot zes uur is onderzocht bij de behandeling van osteoartritis in het eindstadium3 en bij patiënten die orthopedische chirurgie ondergaan.5 Extended-release tapentadol in doseringen van 100 tot 250 mg tweemaal daags is gunstig in vergelijking met placebo voor patiënten met pijnlijke diabetische perifere neuropathie,9 en is even effectief als oxycodon met gecontroleerde afgifte (20 tot 50 mg) voor de behandeling van lage rugpijn.7 Tapentadol is niet onderzocht bij andere pijnlijke aandoeningen, maar het is gelabeld voor gebruik bij elke matige tot ernstige pijn. De effectiviteit op lange termijn is niet geëvalueerd.
PRIJS
De kosten van tapentadol-tabletten met directe afgifte van 50 mg, viermaal daags toegediend gedurende 10 dagen, bedragen ongeveer $132.10 Ter vergelijking: oxycodon (10 mg, viermaal daags gedurende 10 dagen) kost ongeveer $27, en hydromorfon (2 mg, viermaal daags gedurende 10 dagen) kost ongeveer $31.10
SIMPLICITEIT
Immediate-release tapentadol wordt gegeven in doseringen van 50, 75, of 100 mg elke vier tot zes uur. Extended-release tapentadol wordt tweemaal per dag toegediend in doses van 50 tot 250 mg. Bij patiënten met lichte tot matige nierinsufficiëntie of lichte leverinsufficiëntie is geen aanpassing van de dosering nodig. Omdat tapentadol een gereguleerde stof is van DEA-lijst II, is het onderworpen aan wetten met betrekking tot wie het mag voorschrijven en hoe het mag worden verstrekt.