Tarsal Coalition

Definition/Description

Tarsal coalition is een aangeboren probleem dat zich pas manifesteert in de vroege adolescentie, meestal primair als gevolg van het falen van de mesenchymale separatie.Een veel voorkomende afwijking van het achterpootskelet die slechts zelden tot symptomen leidt. Deze symptomen komen het meest voor in de adolescentie, maar kunnen zelden ook bij volwassenen worden aangetroffen.Het kan zich presenteren als ossale (synostosis), fibreuze (syndesmosis), of kraakbenige (synchondrosis) verbindingen tussen de tarsale botten.

Clinisch relevante anatomie

De coalitie is een abnormale verbinding van twee of meer botten in de voet, meestal de calcenus en naviculare of de Talus en calcaneus. Deze verbinding kan fibreus, kraakbenig of benig zijn, en de verbinding van de botten kan resulteren in een ernstige, stijve platvoet. Het is het gevolg van het falen van de scheiding van de betrokken botten tijdens de ontwikkeling

Pathologisch proces

Bij jonge kinderen is de coalitie tussen de botten kraakbenig, wat beweging mogelijk maakt die normaal is of, indien beperkt, functioneel. Tijdens de adolescentie begint de coalitie te verbenen en kan een volledige of onvolledige benige brug worden. Naarmate de verbening vordert, neemt de beweging tussen de botten af en kan volledig beperkt worden. Wanneer de beweging van de achtervoet beperkt is, kan een verdraaiingsletsel waarvan de kracht anders via de verschillende gewrichten van de achtervoet zou worden afgevoerd, in plaats daarvan zijn werking concentreren, wat leidt tot een inversieverstuiking. Tarsale coalitie wordt in verband gebracht met een hoge incidentie van enkelverstuikingen bij adolescente atleten,

Clinische presentatie

Adolescenten presenteren zich met een sluipend begin van pijn in de achtervoet met of zonder recidiverende enkelverstuikingen. Sommigen klagen over stijfheid in de achtervoet. De pijn wordt meestal beschreven als komende vanuit de laterale zijde van de achtervoet en enkel. Niet alleen adolescenten maar ook oudere atleten kunnen klachten krijgen van een tarsale coalitie. Als de verbening van de coalitie onvolledig is, kan de beweging van de achtervoet voldoende bevredigend zijn om de voet tot op volwassen leeftijd normaal te laten functioneren. Een verdraaiingsblessure kan dan de coalitie oprekken, scheuren of anderszins ontwrichten, waardoor de coalitie zelf pijnlijk wordt. Deze pijn wordt in eerste instantie vaak gediagnosticeerd als een verstuiking van de enkel, hoewel de pijn niet verlicht wordt met de gebruikelijke therapieën. Alle patiënten met een tarsale coalitie hebben als belangrijkste bevinding een afwezige of verminderde subtalaire beweging. De achtervoet kan niet worden omgedraaid of omgekeerd wanneer de enkel in de neutrale stand wordt gehouden

Diagnostische procedures

Radiografieën moeten worden gemaakt, inclusief AP, laterale en schuine aanzichten van de voet. Een calcaneonaviculaire coalitie is meestal te zien op het schuine aanzicht. Bij een talocalcaneale coalitie is meestal het middenfacet van het subtalaire gewricht betrokken, dat zich in de buurt van het sustentaculum tali bevindt. Deze aandoening is soms moeilijk te zien op standaard radiografische beelden, en Broden beelden of computertomografie (CT) scanning van het subtalaire gewricht is noodzakelijk

Een belangrijke bevinding op routine radiografieën die de waarnemer moet waarschuwen voor de mogelijkheid van een tarsale coalitie is een dorsale snavel op de nek van de talus. Deze snavel, die een talonaviculaire tractiespoor voorstelt, is indicatief voor verhoogde spanning in dat gewricht. De aanwezigheid van deze snavel wijst niet op artritis of adaptieve veranderingen in de achtervoet,

Fysiotherapeutische behandeling

Een eerste kuur van immobilisatie in een loopgipsverband met korte benen kan gedurende 3 tot 6 weken worden geprobeerd, zodat de irritatie en ontsteking kunnen verdwijnen en het kind de atletiek kan hervatten. Als deze proef slaagt, moet het tapen van de enkel en de achtervoet of het gebruik van een enkelbrace worden aangemoedigd als de patiënt door wil gaan met sportactiviteiten.

chirurgische behandeling

• mediale excisie van subtalaire coalitie

• laterale excisie van calcaneonaviculaire coalitie

Uitstekende resultaten zijn verkregen met chirurgische excisie van zowel calcaneonaviculaire als subtalaire coalities, zelfs bij aanwezigheid van een aanzienlijke talusbek

• Artrodese is de alternatieve chirurgische behandeling van de achtervoet. Deze operatie neemt de pijn weg, maar gaat ten koste van de functie, wat de sportprestaties echter negatief beïnvloedt.

Als excisie van de coalitie niet succesvol is, kan vervolgens een artrodese worden uitgevoerd. Subtalaire coalities hebben betrekking op het middenfacet en ontstaan net boven het sustentaculum tali. Ze worden benaderd via een mediale insnijding in de achtervoet. Calcaneonaviculaire coalities ontstaan in het voorste deel van de sinus tarsi en worden lateraal benaderd.

Postoperatieve behandeling (Mediale Excisie van Subtalaire Coalitie)

De patiënt blijft niet dragend, met de spalk gedurende 10 tot 14 dagen, aan het eind waarvan de huidhechtingen worden verwijderd. De patiënt blijft op krukken, niet gewichtdragend, gedurende 6 weken na de operatie. Range of motion oefeningen worden gestart wanneer de hechtingen worden verwijderd. Terugkeer naar activiteit vindt gewoonlijk plaats na ongeveer 2 tot 3 maanden.

Postoperatieve behandeling lateraal (Excisie van Calcaneonaviculaire Coalitie) De patiënt wordt gedurende 6 weken niet gewichtdragend gehouden. Na verwijdering van de hechtdraad na 10 tot 14 dagen wordt begonnen met range-of-motion oefeningen. De activiteit wordt bevorderd naarmate deze wordt getolereerd, na hervatting van het dragen van gewicht.

Differentiële diagnose

• Cuboïd-syndroom

1. Klammer G, Espinosa N, Iselin LD. Coalities van de tarsale botten. Foot and ankle clinics. 2018 Sep 1;23(3):435-49.
2. 2.0 2.1 Marder RA, Lian GJ. Sportblessures van de enkel en voet. Springer Science & Business Media; 2012 Dec 6.
3. 3.0 3.1 Morgan Jr RC, Crawford AH. Chirurgische behandeling van tarsale coalitie bij adolescente atleten. Voet & enkel. 1986 Dec;7(3):183-94.
4. Crim JR, Kjeldsberg KM. Radiografische diagnose van tarsale coalitie. American Journal of Roentgenology. 2004 Feb;182(2):323-8.
5. O’Neill DB, Micheli LJ. Tarsale coalitie: Een follow-up van adolescente atleten. The American Journal of Sports Medicine. 1989 Jul;17(4):544-9.
6. Morgan Jr RC, Crawford AH. Surgical management of tarsal coalition in adolescent athletes. Voet & enkel. 1986 Dec;7(3):183-94.