Preventing Latent TB Infection from Progressing to TB Disease
Veel mensen die een latente TB-infectie hebben, krijgen nooit de ziekte van TB. Maar bij sommige mensen met latente tbc-infectie is de kans groter dat zij tbc krijgen dan bij anderen. Mensen met een hoog risico op het ontwikkelen van de ziekte van TB zijn onder meer:
- Mensen met HIV-infectie
- Mensen die in de afgelopen 2 jaar besmet zijn geraakt met tbc-bacteriën
- Baby’s en jonge kinderen
- Mensen die illegale drugs injecteren
- Mensen die ziek zijn met andere ziekten die het immuunsysteem verzwakken
- ouderen
- mensen die in het verleden niet correct voor TB zijn behandeld
Als u een latente TB-infectie hebt en u behoort tot een van dezerisicogroepen, moet u medicijnen nemen om te voorkomen dat u de ziekte tbc krijgt. Er zijn verschillende behandelingsmogelijkheden voor latente tbc-infectie. U en uw zorgverlener moeten beslissen welke behandeling voor u de beste is. Als u uw medicijnen volgens de instructies inneemt, kan dit voorkomen dat u de ziekte van TB krijgt. Omdat er minder bacteriën zijn, is de behandeling van latente tbc-infectie veel eenvoudiger dan de behandeling van tbc-ziekte. Iemand met de ziekte van TBC heeft een grote hoeveelheid TBC-bacteriën in het lichaam. Voor de behandeling van tbc zijn verschillende geneesmiddelen nodig.
Lees meer over risicofactoren voor tbc.
Blootstelling aan tbc-ziekte voorkomen tijdens een reis in het buitenland
In veel landen komt tbc veel vaker voor dan in de Verenigde Staten. Reizigers moeten nauw contact of langdurig verblijf met bekende tbc-patiënten in drukke, afgesloten omgevingen vermijden (bijvoorbeeld klinieken, ziekenhuizen, gevangenissen of opvangcentra voor daklozen).
Hoewel multidrug-resistente (MDR) en extensief medicijnresistente (XDR) tbc wereldwijd voorkomen, zijn ze nog zeldzaam. Met HIV besmette reizigers lopen het grootste risico als zij in contact komen met een persoon met MDR- of XDR-tbc.
Vliegreizen zelf brengen een relatief laag risico van besmetting met tbc van welke aard dan ook met zich mee. Reizigers die zullen werken in klinieken, ziekenhuizen of andere gezondheidszorginstellingen waar zij waarschijnlijk TB-patiënten zullen aantreffen, moeten deskundigen op het gebied van infectiebestrijding of bedrijfsgeneeskunde raadplegen. Zij dienen te informeren naar administratieve en omgevingsprocedures om blootstelling aan TB te voorkomen. Zodra deze procedures zijn ingevoerd, kunnen aanvullende maatregelen het gebruik van persoonlijke ademhalingsbeschermingsmiddelen omvatten.
Reizigers die een mogelijke langdurige blootstelling aan mensen met TB verwachten (bijvoorbeeld degenen die verwachten routinematig in contact te komen met klinieken, ziekenhuizen, gevangenissen of daklozenopvangcentra) moeten een TB-huidtest of een TB-bloedtest ondergaan voordat zij de Verenigde Staten verlaten. Indien de test negatief is, moet de test 8 tot 10 weken na terugkeer in de Verenigde Staten worden herhaald. Daarnaast kan een jaarlijkse test worden aanbevolen voor degenen die een herhaalde of langdurige blootstelling of een langdurig verblijf over een periode van jaren verwachten. Omdat mensen met HIV-infectie een grotere kans hebben op een verminderde reactie op TB-tests, moeten reizigers die HIV-positief zijn hun artsen vertellen over hun HIV-infectiestatus.