The 50 Best Jazz Drummers Of All Time

Drummers zijn vaak het mikpunt van grappen geweest, waarvan velen zich concentreerden op hun vermeende gebrek aan muzikaliteit en dubieuze vaardigheden in het bijhouden van de tijd. Maar de waarheid is dat een band slechts zo goed is als zijn drummer, en de beste jazzdrummers kunnen een benedengemiddeld combo op miraculeuze wijze omtoveren tot een half-deftig combo.

In de jazz, misschien wel de meest technisch veeleisende vorm van populaire muziek, is de rol van een drummer vaak veeleisender dan die in de rock- en popmuziek. In het prille begin van de 20e eeuw waren het de drummers die de jazz zijn hartslag gaven met een bedwelmende, uiterst dansbare groove. Maar naarmate de muziek zich verder ontwikkelde, veranderden ook de eisen. Na het bebop tijdperk, toen jazz meer cerebraal werd, werd van de beste jazzdrummers verwacht dat ze met hun virtuositeit de andere solisten in de band zouden evenaren. No longer was their role solely focused on providing a constant rhythmic pulse, they had to contribute to the music in other ways: by supporting and lifting the soloists, building tension and drama, supplying percussive colour, and helping to invoke a mood or atmosphere.

ADVERTISEMENT
ADVERTISEMENT
ADVERTISEMENT

The best jazz drummers, then, by the very complex nature of the music, have to be accomplished technicians, and if you’ve seen the award-winning 2014 movie Whiplash, you’ll know that they don’t have an easy ride. The standards are exacting. Toch heeft de jazz, in al zijn verschillende verschijningsvormen en schakeringen, in de loop der jaren een groot aantal sensationele “tub thumpers” voortgebracht – en ze hebben er allemaal toe bijgedragen dat jazzdrummen een hoge kunstvorm is geworden.

Terwijl je aan het lezen bent, luister dan hier naar onze 50 beste jazzdrummers playlist.

Denk je dat je het bij kunt houden? Dit is onze countdown van de 50 beste jazzdrummers aller tijden…

50: Omar Hakim (1959)

Hoewel zijn ontelbare studiocredits onder meer het meespelen op popplaten van David Bowie, Sting, Kate Bush en Céline Dion omvatten, zijn de muzikale fundamenten van deze New Yorkse slagwerker diep geworteld in de jazz, zoals zijn jaren ’80 stints met Weather Report en Miles Davis bewijzen. Met zijn enorme veelzijdigheid is Hakim een moderne multidisciplinaire drummer die alles waar hij zijn handen aan zet uitstekend kan spelen.

49: Dave Weckl (geboren in 1960)

Deze drummer uit Missouri speelde mee op popsessies van Madonna, Paul Simon en Robert Palmer, maar is bij jazzfans vooral bekend vanwege zijn werk als lid van Chick Corea’s Elektric Band in de jaren 1985-1991. Technisch briljant en in staat om een indrukwekkende viscerale kracht op te roepen, is Weckl een volleerd bandleider in zijn eigen recht, die boeken heeft geschreven en video’s heeft geproduceerd die inzicht geven in wat er nodig is om een van ’s werelds beste jazzdrummers te zijn.

48: Tony Oxley (geb. 1938)

Als voormalig huisdrummer van Ronnie Scott’s in Londen is de in Sheffield geboren Oxley een van de beste jazzdrummers van het Verenigd Koninkrijk, en heeft hij gespeeld met een reeks bonafide jazzgiganten, waaronder Stan Getz, Sonny Rollins en Joe Henderson. Hij wordt ook beschouwd als een van de belangrijkste exponenten van de free jazz, getuige zijn stellaire avant-garde werk met Peter Brötzmann, Anthony Braxton, Cecil Taylor en John Surman. Stilistisch neemt Oxley nooit zijn toevlucht tot clichés, en muzikaal gezien heeft hij altijd iets interessants en origineels te zeggen.

47: Pete La Roca (1938-2012)

De in Haarlem geboren Pete Sims nam de artiestennaam Pete La Roca aan toen hij tijdens zijn jeugd timbales speelde in verschillende latin jazz bands. Zijn eerste optreden van betekenis was in 1957 in de Village Vanguard met de “Saxophone Colossus”, Sonny Rollins, en daarna werd hij een onmisbare sideman, die opnames maakte met mensen als Jackie McLean, Joe Henderson, Freddie Hubbard en Charles Lloyd. Hoewel hij kon swingen met wilde overgave, was La Roca ook een sympathieke begeleider en kon hij heerlijk low-key zijn op ballads.

46: Manu Katché (1958)

Een van de beste jazzdrummers uit Frankrijk, zo niet de beste, maar Katché speelt niet alleen jazz en is te horen op een hele reeks rock- en popplaten, waaronder die van Peter Gabriel, Joni Mitchell, Sting, Dire Straits, Jeff Beck en Tracy Chapman. In de jazzwereld speelde hij met Herbie Hancock en Jan Garbarek, en hij heeft ook onder zijn eigen naam verschillende albums uitgebracht op ECM. Zijn kenmerkende stijl is een fijn gekalibreerde mix van precisie, flair en verbeelding.

45: Jeff Ballard (1963)

De in Californië geboren Ballard, die al lange tijd muzikaal samenwerkt met de bekende hedendaagse jazzpianist Brad Mehldau, heeft zijn uitzonderlijke talent laten horen in ensembles onder leiding van Pat Metheny, Joshua Redman, en Chick Corea. Zijn stijl is dramatisch dynamisch, gedefinieerd door een aanstekelijk gevoel van brio en bruisende energie.

44: Jeff “Tain” Watts (geboren in 1960)

Een ware potentaat onder de hedendaagse skin-beaters, Watts is een Pennsylvaniaan die een sterke associatie heeft met zowel Wynton als Branford Marsalis. Zijn gespierde, energieke manier van spelen is te horen op een scala aan verschillende opnames, variërend van Kenny Garrett en Alice Coltrane tot Harry Connick, Jr, en India.Arie.

43: Rashied Ali (1933-2009)

De in Philly geboren drummer werd in 1965 gerekruteerd door John Coltrane en speelde mee op de meest buitenissige albums van de saxofonist, waaronder Interstellar Space. Hij bracht een frisse avant-garde gevoeligheid naar het jazzdrummen, waarbij hij swing en een constante puls overboord gooide ten gunste van abstracte kleuring en het creëren van drama en sfeer.

42: Norman Connors (geb. 1947)

Op 16-jarige leeftijd viel de vroegrijpe Connors, die toen nog op school zat, in voor Elvin Jones tijdens een Coltrane-optreden in Philly. Een tijd lang leek het erop dat spirituele jazz zijn roeping zou zijn, vooral na een tijd bij Pharaoh Sanders in het begin van de jaren 70. Hoewel Connors zich op het terrein van de R&B-muziek begaf, en bekend werd als hitmaker en producer van aanstormend talent, vergat hij nooit zijn jazz roots.

41: Brian Blade (geb. 1970)

Een bedreven muzikale gedaanteverwisselaar die overtuigend kan switchen van rock (Joni Mitchell) en country (Emmylou Harris) naar pop (Norah Jones) en folk (Beth Orton), Blade heeft laten zien dat er geen muzikale barrières zijn die hij niet kan oversteken. Ondanks zijn talloze sideman optredens, is het met zijn eigen jazz-georiënteerde Fellowship Band dat hij de meeste indruk heeft gemaakt.

40: Terri Lyne Carrington (geb. 1965)

De wereld van het jazzdrummen is meestal een mannenzaak, maar de Grammy-winnende Carrington – die zowel jazz als R&B met elan kan spelen – vormt een overtuigende uitzondering op deze regel en heeft haar plaats onder de beste jazzdrummers – vrouw of man – meer dan verdiend. Carrington, nu professor aan het Berklee College Of Music, was een wonderkind op drums en verwierf snel faam door te spelen met mensen als Stan Getz en Herbie Hancock.

39: Billy Hart (geb. 1940)

Hart begon als R&B drummer (met Otis Redding en Sam & Dave) voordat hij in de jazz ging werken met Wes Montgomery, Jimmy Smith, Stan Getz, en Wayne Shorter. Hart’s eclecticisme en vermogen om in verschillende modes te spelen (variërend van R&B en bop tot meer abstracte hedendaagse jazz) kenmerkt hem als een flexibele musicus die niet wordt geremd door muzikale grenzen.

38: Eric Gravatt (geb. 1947)

Gravatt, geboren in Philly, nam in 1972 de plaats in van Alphonse Mouzon op de drumstoel van Weather Report en speelde op drie van de eerste lp’s van de band – zijn stuwende, polyritmische stijl doordrenkte de muziek van de groep ongetwijfeld met een oeroude, vurige energie (vooral op hun Live In Tokyo LP). Aan het eind van de jaren 70 werd Gravatt gevangenisbewaarder, omdat hij als muzikant zijn gezin niet kon onderhouden. Meer recent speelde hij met McCoy Tyner.

37: Mel Lewis (1929-1990)

Afgestudeerd aan de Stan Kenton “cool school”, maakte Lewis (echte naam Melvin Sokoloff) naam aan de zijde van trompettist Thad Jones, als co-leider van het Thad Jones/Mel Lewis Orchestra in de jaren ’60 en ’70. Hoewel hij bekend stond om zijn creatieve gebruik van bekkens en de warme toon van zijn drums, was Lewis uniek als drummer omdat hij liever opging in een ensemble dan op te vallen.

36: Albert “Tootie” Heath (geb. 1935)

De jongere broer van saxofonist Jimmy Heath en Modern Jazz Quartet-bassist Percy Heath, Tootie maakte zijn opnamedebuut met John Coltrane in 1957, en werd met zijn mix van een slimme maatsoort en inventieve colorisatie al snel een eersteklas slagwerker in de jazzwereld. Heath is een van de oudste overlevende spelers op deze lijst van beste jazzdrummers en treedt vandaag de dag nog steeds op, 82 jaar oud, als leider van een all-star percussie-ensemble genaamd The Whole Drum Truth.

35: Sonny Payne (1926-1979)

Tussen 1954 en 1965 bekleedde Payne de felbegeerde drumstoel in Count Basie’s big band en bracht hij een diep gevoel voor ritmische branie, drama en verve in de muziek van de jazz aristocraat (hij was te horen op Basie’s klassieke jaren 50 albums April In Paris en The Atomic Mr Basie).

34: Sid Catlett (1910-1951)

De in Indiana geboren Catlett maakte voor het eerst naam in de jaren ’30 en werkte met Benny Carter en Fletcher Henderson voordat hij in 1938 in de groep van Louis Armstrong belandde. Ondanks zijn associatie met swingjazz bleek Catlett een veelzijdig musicus en maakte hij met succes de overstap naar bebop door in 1945 in Dizzy Gillespie’s baanbrekende band te spelen.

33: Connie Kay (1927-1994)

Als spil van The Modern Jazz Quartet van 1955 tot 1974, zorgden Kay’s elegante “less is more” esthetiek en sublieme gevoel voor swing ervoor dat hij ook buiten de band een veelgevraagd drummer was. Zijn veelzijdigheid (hij speelde op Joe Turner’s R&B klassieker ‘Shake, Rattle And Roll’ uit 1954, maar ook op Van Morrison’s Astral Weeks album) zorgde ervoor dat hij nooit zonder werk zat.

32: Al Foster (geb. 1943)

Orspronkelijk afkomstig uit Shreveport, Louisiana, speelde Foster in de jaren 70 en 80 mee op talloze Miles Davis albums, en droeg hij bij aan sessies van McCoy Tyner, Sonny Rollins en Dexter Gordon. De hoeksteen van zijn stijl is zijn vermogen om een gestage maar vloeiende groove te handhaven die ritmische subtiliteiten toestaat terwijl hij andere musici aanmoedigt om te floreren en zich te voeden.

31: Billy Higgins (1936-2001)

Deze skin-beater uit LA maakte zijn eerste indruk met de free jazz iconoclast Ornette Coleman aan het eind van de jaren 50, maar ontwikkelde zich al snel tot een betrouwbare musicus die comfortabel kon switchen van hard bop naar cutting-edge avant-garde muziek zonder een maat te missen. Zijn 700 studiocredits variëren van Hank Mobley en Dexter Gordon tot Sun Ra en Pat Metheny, waardoor hij een van de meest gevraagde stokkenisten is onder de beste jazzdrummers aller tijden.

30: Joe Chambers (geboren 1942)

Als componist, vibrafonist en pianist, maar ook als drummer, was Chambers veelgevraagd in de jaren 60 en speelde met iedereen van Miles Davis (die, van alle hier genoemde bandleiders, sessies heeft gedaan met de meeste beste jazzdrummers uit de lijst) en Freddie Hubbard tot Bobby Hutcherson en Chick Corea. Hoewel hij vloeiend was in hard bop, gaf zijn vermogen om meer abstracte, verkennende muziek te spelen hem een gewenste veelzijdigheid.

29: Chick Webb (1905-1939)

Heden ten dage herinnerd als de bandleider die Ella Fitzgerald’s zangcarrière lanceerde, was Webb ook een innovatieve en invloedrijke drummer voor zijn vroegtijdige dood, op 34 jarige leeftijd, in 1939. Hij was een belangrijke voorstander van de swingstijl die enorm populair werd en de jazz in de jaren ’30 en begin jaren ’40 domineerde.

28: Harvey Mason (geb. 1947)

Een productieve sessiedrummer, de in Atlantic City geboren Mason heeft ook een overvloed aan albums onder zijn eigen naam gemaakt, en is tevens een van de oprichters van de langlopende smooth jazz supergroep, Fourplay. Zijn drumtracks zijn strak, nauwgezet en precies, maar tonen ook Masons instinctieve gevoel voor eenheid met de groove.

27: Louie Bellson (1924-2009)

Geboren in Rock Falls, Illinois, zette Bellson zijn tanden in het bigband-tijdperk, waar hij speelde achter Benny Goodman, Harry James en Duke Ellington. Hij groeide uit tot een opmerkelijk componist en auteur en een virtuoze slagwerker wiens dynamische, super swingende, swashbuckling stijl schatplichtig was aan het baanbrekende werk van Jo Jones.

26: Art Taylor (1929-1995)

Als New Yorker was Art Taylor een van de grondleggers van het hardbop drummen in de jaren ’50. Hij trad op met veel van de belangrijkste blazers van de jazz (waaronder Sonny Rollins, Jackie McLean en John Coltrane) en patenteerde een drumstijl die veel meer was dan alleen maar de tijd bijhouden, en functioneerde als een betekenisvolle muzikale begeleiding.

25: Alphonse Mouzon (1948-2016)

De eerste drummer die in fusion-supergroep Weather Report speelde, en een vitaal lid van Larry Coryells jazzrockers, Eleventh House, de in North Carolina geboren Mouzon kon bogen op een energieke stijl waarin elementen geassimileerd uit jazz, funk, rock en R&B samensmolten in een levendig, polyritmisch amalgaam. Hij was een meester in luchtige, in-the-pocket grooves.

24: Sonny Greer (1895-1982)

De enige in de lijst van beste jazzdrummers die in de 19e eeuw is geboren, was deze slagwerker uit New Jersey, die de eer had de allereerste drummer van Duke Ellington te zijn. Hij trad toe in 1924 en bleef bij de jazz aristocraat tot 1951. Wat hem onderscheidde van andere drummers in die tijd was zijn voorliefde voor het creëren van klankkleur door het gebruik van gongs, klokkenspel, en andere exotische percussie-instrumenten.

23: Idris Muhammad (1939-2014)

De voor zijn bekering tot de Islam geboren Leo Morris was een veelgevraagd sessiedrummer die speelde met mensen als Ahmad Jamal en Pharoah Sanders voordat hij met succes de overstap maakte naar soloartiest (zijn album Power Of Soul uit 1974 wordt beschouwd als een souljazzklassieker). Zijn welsprekende stijl kwam zowel uit de R&B als uit de straight-ahead jazz.

22: Lenny White (1949)

Na zijn opnamedebuut als 19-jarige op Miles Davis’ jazz-rock game-changer, Bitches Brew, in 1970, werd de in New York geboren White de drummer van Chick Corea’s band, Return To Forever. Met een energieke, energieke stijl die putte uit de vocabulaire van zowel jazz als rock, was White een belangrijke architect in het fundament van het jazz fusion drummen, en staat hij te boek als een van de beste jazz drummers uit de jaren 70.

21: Danny Richmond (1931-1988)

De in New York opgegroeide Richmond begon muziek te spelen als tenor saxofonist voordat hij in zijn twintiger jaren de overstap maakte naar de drums. Hij had een lange en vruchtbare band (21 jaar in totaal) met de band van Charles Mingus. Hij speelde mee op meer dan dertig albums van de bassist/componist, waaronder de klassieker Mingus Ah Um. Dankzij zijn goede basis op de saxofoon, bleek Richmond een openlijk muzikale drummer die melodische lijnen wist te versterken met subtiele nuances en behendige toetsen.

20: Peter Erskine (1954)

Een drumwonderkind dat al op zijn vierde begon te spelen, heeft Erskine’s vroege start geholpen om zijn plaats tussen de beste jazzdrummers in de geschiedenis te verdienen. Hij zette zijn eerste stappen bij Stan Kenton en Maynard Ferguson voordat hij in 1978 Weather Report vervoegde, waar hij tot 1982 bleef. Erskine, die goed thuis is in de lexicons van de jazz in al zijn schakeringen en ook in die van de funkmuziek, heeft een kenmerkende stijl gepatenteerd die zowel technisch volmaakt als emotioneel gevoelig is.

19: Joe Morello (1928-2011)

Als lange tijd sideman bij Dave Brubeck, die een voorliefde had voor het experimenteren met oneven en ongelijke maatsoorten, werd Morello goed thuis in het spelen van ongebruikelijke maatsoorten. Zijn drumsolo op Brubecks signature track, ‘Take Five’, is een masterclass in het spelen in 5/4-maat.

18: Jimmy Cobb (geb. 1929)

Het lange en indrukwekkende CV van deze drummer uit Washington, DC, leest als een Who’s Who van de jazz. Cobb speelde niet alleen bij John Coltrane, Cannonball Adderley, Wes Montgomery en Joe Henderson, maar werd ook beroemd als drummer van Miles Davis, die meespeelde op de iconische LP Kind Of Blue uit 1959 van de trompettist. Cobb kon kracht en gevoel combineren en wist ook met aplomb te swingen.

17: Jack DeJohnette (1942)

De in Boston geboren DeJohnette ging eerst in de leer bij Charles Lloyd, daarna bij Bill Evans en Miles Davis en is een eclectische drummer die zich kan aanpassen aan, en zich thuis lijkt te voelen in, elke stilistische omgeving in de jazz. Zijn stijl, die elementen uit free jazz, bop, wereldmuziek, R&B en rock naadloos combineert, is eigenzinnig en uiterst welsprekend.

16: Steve Gadd (geb. 1945)

Een veelzijdige drummer die alles kan spelen, van straight-ahead jazz tot fusion, rock, R&B, en pop, de in Rochester geboren Gadd wordt gezien als de drummer van de drummer. Hij combineert technische briljantie met een aangeboren groove-bewustzijn en een intuïtief gevoel voor wat een nummer in ritmisch opzicht nodig heeft. Gadd speelt liever de rol van volmaakte teamspeler dan die van uitgelichte solist.

15: Paul Motian (1931-2011)

De in Philly geboren Motian kwam op de radar van jazzliefhebbers door zijn aanwezigheid in het Bill Evans Trio in de jaren ’60, en speelde later met een andere invloedrijke pianist, Keith Jarrett. Motian was een meester in subtiliteit, terughoudendheid en delicate kleuring, en kon met zijn ritmesporen levendige beelden schetsen.

14: Billy Cobham (geboren in 1944)

De in Panama geboren Cobham speelde met Horace Silver en Miles Davis voordat hij begin jaren 70 bekendheid verwierf als de Herculesdrummer in jazzrockbehemoth Mahavishnu Orchestra. Met zijn bergachtige drumstel – dat dubbele basdrums en een gigantische gong bevatte – was Cobhams donderende, openlijk fysieke stijl het antwoord van de fusion op John Bonham van Led Zeppelin.

13: Louis Hayes (geboren 1937)

De carrière van deze drummer uit Detroit, die vandaag de dag nog steeds speelt, begon aan het eind van de jaren 50, toen hij opnamen maakte met Horace Silver, John Coltrane, en Cannonball Adderley. Hayes’ specialiteit is zijn vermogen om een hard-swinging, free-flowing ritmetrack te leveren die gevoelig is voor de behoeften van de solisten.

12: Shelly Manne (1920-1984)

Versatiliteit was Shelly Manne’s tweede naam. Hij kon in een handomdraai switchen van swing, bebop en zelfs dixieland naar meer verkennende jazzstijlen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat zijn flexibiliteit hem naar talloze Hollywood-films en tv-soundtracks leidde. Zijn sui generis stijl weerspiegelde zijn vele invloeden, en hij gebruikte zijn drumstel om vakkundig een panoply van stemmingen en emoties met geluid over te brengen.

11: Philly Joe Jones (1923-1985)

Niet te verwarren met de big band swing drummer Jo Jones, deze Pennsylvania tub-thumper was een vruchtbare sideman die bekend stond om het extreem hard hameren op zijn drumstel. Hij wordt vooral herinnerd als de drummer die een dynamisch swinggevoel en bruisende energie injecteerde in het Miles Davis Quintet tijdens de late jaren 50.

10: Chico Hamilton (1921-2013)

Dit productieve eenmans drumorkest uit LA was een pionier van het coole, West Coast geluid. Net als Art Blakey, leidde hij vanaf de achterkant en bewees hij een scherpzinnig talentspotter te zijn. In staat om kracht te mengen met finesse en een genuanceerde gevoeligheid, gebruikte hij drums als een schilder, kleurend zijn muziek met verschillende tonale tinten.

9: Jo Jones (1911-1985)

Een cruciaal lid van Count Basie’s band tussen 1934 en 1948, deze innovatieve Windy City drummer (soms bekend als “Papa” Jo Jones) tekende de blauwdruk voor big-band jazz drumming met zijn prominente gebruik van de hi-hat om de maat te houden (daarvoor was de bass drum gebruikt voor dat doel). Hij was ook een pionier in het gebruik van brushes op langzamere, zachtere nummers. Een zeer invloedrijke drummer.

8: Gene Krupa (1909-1973)

Ge Krupa, naar verluidt de eerste slagwerker die een basdrum gebruikte tijdens een opnamesessie, heeft met zijn big band swing een grote invloed gehad op het formaat van het moderne drumstel. Hij speelde ook een belangrijke rol in de populariteit van cymbalen en tom-toms. Bekend om zijn explosieve “drum battles” met Buddy Rich.

7: Buddy Rich (1917-1987)

Bernard “Buddy” Rich was een van de meest flamboyante drummers in de jazz. Hij stond bekend om zijn snelheid, kracht en oergevoel voor swing. Hij liet zijn enorme techniek zien door zich uit te leven in lange drumsolo’s, die de voorloper waren van die in de rockmuziek.

6: Roy Haynes (geb. 1925)

Hij is nog steeds sterk op zijn 92ste, Roy Haynes – wiens bijnaam, Snap Crackle, naar verluidt een onomatopeeïsche benadering was van zijn unieke snaredrumgeluid – begon als hardbopdrummer in de vroege jaren 50 voordat hij liet zien dat hij elke soort jazz, zelfs avant-garde, met zwier kon spelen. Een meester in muzikale magie.

5: Elvin Jones (1927-2004)

Jones werd begin jaren ’60 beroemd met John Coltrane’s baanbrekende kwartet en onderscheidde zich onmiddellijk door de kinetische kracht van zijn drumwerk. Naast brute kracht bezat hij subtiliteit en wist hij een genuanceerd ritmespel te construeren dat vloeide en scherp was afgestemd op de behoeften van een song.

4: Kenny Clarke (1914-1985)

Naam Klook, de in Pittsburgh geboren Clarke (die een charterlid was van The Modern Jazz Quartet) was aanwezig bij de geboorte van bebop in het midden van de jaren ’40 en was een van de beste jazz drummers in de vroege ontwikkeling van het genre. Zijn kenmerk was het introduceren van syncopische accenten op de basdrum (die de hepcats “bommen” noemden) terwijl hij een stuwende ride cimbaal figuur sloeg om een swing groove te behouden. Zijn stijl etste het sjabloon voor al het moderne jazzdrummen.

3: Tony Williams (1945-1997)

Hoewel klein van gestalte, was Tony Williams ongetwijfeld een van de ware reuzen van het jazzdrummen. Op 17-jarige leeftijd speelde hij met Miles Davis en werd al snel beschouwd als een pionier met zijn ingewikkelde patronen en behendige ritmische verschuivingen. Hij was ook zeer veelzijdig – naast straight-ahead jazz kon hij met het grootste gemak fusion en rock spelen.

2: Max Roach (1924-2007)

Roach ontpopte zich eind jaren ’40 als een van de eerste belangrijke drummers van de bebop. Een van zijn belangrijkste visitekaartjes was het gebruik van de ride cimbaal om de ritmische puls te benadrukken, wat een innovatie was die vloeiendheid en een subtielere vorm van swing in de jazz bracht. Hij groeide uit tot een expressieve stokkenist – een van de beste jazzdrummers uit de geschiedenis – die zijn drumstel gebruikte om contrasterende tonaliteiten te creëren om tijdens een optreden verschillende elementen van een nummer te onderstrepen.

1: Art Blakey (1919-1990)

Een polyritmische percussiekrachtpatser, Art Blakey was een eenmansmachinekamer die zijn langlopende band, The Jazz Messengers, aandreef met een superieur gevoel voor swing en syncopatie. Sitting atop this list of the best jazz drummers of all time, he was a charismatic bandleader as well as drummer; his trademark was the swelling press roll, which he used to inject a turbo-charged intensity into his driving hard bop grooves.

Looking for more? Discover the best jazz pianists and best female jazz singers of all time.

ADVERTISEMENT
ADVERTISEMENT
ADVERTISEMENT

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *