The Big Island’s 5 National Parks

Hawaii’s grootste eiland is het enige in de staat met vijf nationale parken-vier officiële parken en een National Historic Trail.
Okt 25, 2011
Derek Paiva,
Holei Sea Arch is te vinden aan het einde van de schilderachtige Chain of Craters Road, die 17 mijl slingert van de top van de Kilauea-vulkaan naar de kustlijn.Foto: David Croxford

Twee actieve vulkanen. Een tempel gebouwd in opdracht van Kamehameha de Grote. Een toevluchtsoord aan zee voor dood en gevaar. Een kustreservaat van Hawaïaanse cultuur en bedreigde wilde dieren. Een oude voetweg die zich uitstrekt over 175 mijl kustlijn.

Welkom op de National Park Service sites van het Grote Eiland-een verzameling van vijf verschillende en oneindig fascinerende natuur- en cultuurparken, plaatsen van historisch belang en een historische route. En dat alles op één eiland!

Hawaii’s Big Island heeft meer door de National Park Service beheerd land dan elk van zijn naburige eilanden, waarbij elk park zijn eigen mix van natuurlijke en culturele schatten claimt. Of je nu meerdere dagen of slechts een paar uurtjes uittrekt voor een bezoek, elk park is meer dan de moeite waard om tijdens je volgende vakantie op Big Island te verkennen.

Hawaii Volcanoes National Park

Ontstaan: 1916

Het leven vindt een weg. Ranken van wilde varen breken door het oppervlak
van een lang verharde pahoehoe (gladde, ononderbroken) lavastroom.
Foto: David Croxford

Een van de eerste dingen die iedereen die dit enorme, 505 vierkante mijl grote nationale park bezoekt, moet accepteren, is dat het onmogelijk is om in één dag alles te zien wat het park werkelijk uniek maakt in de hele wereld. Of zelfs maar een paar dagen.

De verdiende hoofdattracties zijn de landmassa’s waaraan het park zijn naam ontleent: de 1677 meter hoge Mauna Loa, ’s werelds meest massieve vulkaan, en de 1091 meter hoge Kilauea, ’s werelds meest actieve vulkaan. Kilauea is sinds 1983 onophoudelijk uitgebarsten, waarbij soms gesmolten lava vanuit de afgelegen zuidoostelijke Puu Oo-opening in woonwijken aan de kust en in de oceaan terechtkwam. Meer recentelijk heeft Kilauea een gestage pluim van stoom en as geproduceerd – en een door lava opgewekte avondgloed – vanuit een steeds wijder wordende scheur in zijn topkrater, Halemaumau.

De gloed van lava in de Halemaumau-krater.
Foto: Otto Kruse/Thinkstock

Mensen die de tijd hebben om het Hawaii Volcanoes National Park volledig te verkennen, ontdekken een rijk van uiteenlopende omgevingen, waaronder ruige lavavelden langs de kustlijn, weelderige regenwouden, met as bedekte woestijnen en zelfs alpiene toendra. Plan efficiënt een dag op de vele paden van het park en u kunt een wandeling maken door een lavabuis, over de vloer van een ooit actieve vulkaankrater, in een bos met inheemse flora en fauna, of langs zeebogen die zijn ontstaan toen gesmolten magma de koude oceaangolven ontmoette. Geloof ons, je zult de volgende dag nog veel te ontdekken hebben.

De voortdurende oceaangolven kerven voortdurend in de ruim twee meter hoge lavakliffen bij het uitzichtpunt Holei Sea Arch.
Foto: David Croxford

In de jaren 1840 kwamen bezoekers voor het eerst naar de vulkanische wonderen van Kilauea kijken. Aan de rand van de caldera op de top van de vulkaan waren verschillende hotels en logementen gevestigd, voordat het gebied in 1916 werd aangewezen als nationaal park. Twee varianten van het Volcano House hotel staan nog overeind – een gebouw uit 1877 dat nu onderdak biedt aan een kunstcentrum, en een gebouw aan de rand van de krater uit 1941 dat nu gesloten is voor renovatie.

Het eerste en grootste van de nationale parken van het Grote Eiland, Hawaii Volcanoes National Park, wordt nog steeds het meest bezocht, met meer dan 2,5 miljoen bezoekers per jaar.

Website: nps.gov/havo

Puuhonua o Honaunau National Historical Park

Gesticht: 1955

Jonge hula-studenten observeren en imiteren de bewegingen van oudere dansers tijdens het jaarlijkse culturele festival van Puuhonua o Honaunau.
Foto: David Croxford

Puuhonua o Honaunau betekent in het Engels “toevluchtsoord op Honaunau”. En gedurende de drie eeuwen die voorafgingen aan de afschaffing in 1819 van het kapu-systeem van de Hawaiiaanse heilige wetten, was dat precies wat deze rustige plek aan zee aan de zuidkust van Kona bood aan alle bezoekers.

Bij het bereiken van de Puuhonua kregen vluchtelingen die de kapu hadden geschonden, en iedereen die op de vlucht was voor dood of gevaar, onmiddellijk een toevluchtsoord aangeboden. Sommigen kwamen over land aan. De meesten zwommen over de baai van Honaunau om de veiligheid van de muren te bereiken – de laatste rustplaats van de alii (koningshuizen) die als beschermgoden werden vergoddelijkt. Na gedurende enkele dagen door priesters van de Puuhonua te zijn vergeven, waren allen vrij om te vertrekken, nu beschermd door de mana (spirituele kracht) van de goden.

Guard kii (standbeelden) waken over Hale O Keawe-een gereconstrueerde tempel
en mausoleum dat ooit de overblijfselen van alii herbergde.
Foto: David Croxford

Na het einde van het kapu-systeem werden overal op de eilanden puuhonua verlaten of vernietigd. Maar het historische belang van Puuhonua o Honaunau in de moderne tijd is niet alleen dat het een van de grootste complexen van die tijd was, of dat het nog overeind staat. Het 420 hectare grote gebied is ook rijk aan belangrijke archeologische vondsten: een palmbos en visvijvers die ooit een speeltuin van de royalty’s waren, overblijfselen van kustdorpen, kanosteigers en platforms voor heiau (gebedsplaatsen).

De voortdurende inspanningen van het park om aspecten van het dagelijkse Hawaiiaanse leven in de Oude Wereld te behouden, worden elk jaar in juni gevierd tijdens het Puuhonua o Honaunau culturele festival, met hula-optredens, proeverijen van eten, archeologische wandelingen, kapa (boomschors) kleding- en lei-maaklessen en Hawaiiaanse spelletjes en activiteiten.

Website: nps.gov/puho

Kaloko-Honokohau Nationaal Historisch Park

Gesticht: 1978

Inheemse en bedreigde aeo, Hawaïaanse steltkluut, jagen op wormen, krabben, insecten en kleine visjes in het water van Koloko Fishpond. “Het park is een heiligdom van cultuur, geschiedenis en natuur,” zegt parkwachter Jon Jokiel. “Maar het is allemaal nog springlevend.”
Foto: David Croxford

Meer dan de helft van dit 1100 hectare grote heiligdom van inheemse wilde dieren en de vroege Hawaïaanse cultuur is open oceaan – de thuisbasis van ontelbare soorten rifvissen en zeeleven, en een favoriet foerageer- en recreatiegebied voor honu (groene zeeschildpadden). Het landgedeelte van Kaloko-Honokohau is echter net zo belangrijk. Het herstelt en behoudt de kustgedeelten van twee oude ahupuaa (landscheidingen van zee naar bergen) die ooit bevolkt werden door honderden Hawaiianen die hier visten en landbouw bedreven met het oog op zelfvoorziening.

Een visser maakt zich klaar om zijn net in de oceaan te gooien bij Kaloko-Honokohau. Het zeegebied van het park is een door de staat beheerd visgebied.
Foto: David Croxford

Een wandeling langs het kilometerslange kustpad van het park – onderdeel van het Ala Kahakai National Historic Trail – onthult eeuwenoude visvijvers, beschermd door massieve lavastenen loko kuapa (zeeweringen) die volledig met de hand en zonder mortel zijn gebouwd. Het brakke water werd ooit gebruikt voor het vangen en kweken van vis uit de oceaan, maar de visvijvers zijn nu ook beschermende wetlands voor inheemse vogels, waaronder de aeo (Hawaïaanse steltkluut) en alae keokeo (Hawaïaanse meerkoet). De 1,7 hectare grote Aiopio Fishtrap, aan de zuidkant van het park, werd ooit gebruikt om zeeleven te vangen voor onmiddellijke consumptie. Op ingenieuze wijze werden vissen bij vloed aangezogen vanuit een opening in zee en bij eb gevangen.

Website: nps.gov/kaho

Puukohola Heiau National Historic Site

Gesticht: 1972

Uitkijkend over Kawaihae Bay aan de zuidkust van het eiland Kohala, was Puukohola Heiau een van de laatste grote heilige bouwwerken in Hawaii voordat culturen van buitenaf het traditionele leven van de vroege Hawaiianen begonnen te beïnvloeden.
Foto: David Croxford

Terwijl je vanaf de kustlijn van Kawaihae Bay naar Puukohola Heiau’s onheilspellende immensiteit staart, lijkt het verhaal over het doel en de bouw van het bouwwerk nog veel epischer.

Voorspeld door een profetie dat hij over de Hawaiiaanse eilanden zou heersen als hij een grote heiau zou bouwen op Puukohola (of “Heuvel van de Walvis”) ter ere van de oorlogsgod Ku, gaf Kamehameha de Grote in 1790 opdracht tot de bouw van de tempel. Meer dan 1.000 arbeiders, die een 25 mijl lange menselijke keten vormden over de Kohala bergketen, vervoerden door water afgesleten lavastenen van hand tot hand van Pololu Valley naar Puukohola. Verbazingwekkend genoeg waren ze in een jaar klaar met de bouw van de 224 bij 100 voet hoge tempelmuren van 16 tot 20 voet hoog, zonder mortel. De moord op een rivaliserend opperhoofd van het Grote Eiland op deze plek zou Kamehameha’s eerste overwinning zijn op weg naar de vereniging van de eilanden onder zijn heerschappij.

“Voor zo’n klein park is Puukohola Heiau zo rijk aan geschiedenis, “zegt parkwachter Greg Cunningham.
“Op dit terrein, op deze heuvel, hebben zich specifieke gebeurtenissen voorgedaan die de loop van de Hawaiiaanse geschiedenis hebben veranderd.”
Foto: David Croxford

Binnengaan in de muren van Puukohola Heiau is niet toegestaan, maar de schilderachtige paden van het park kronkelen langs twee andere heiau (waarvan er een, die nu buitengaats onder water ligt, gewijd aan de haaiengoden), de aan zee gelegen koninklijke binnenplaats Pelekane en de woonplaats van John Young, een gestrande Britse zeeman die een betrouwbare militaire adviseur van Kamehameha werd.

Website:nps.gov/puhe

Ala Kahakai National Historic Trail

Ontstaan: 2000

Wandelaars op de Ala Kahakai Trail worden begeleid door een soundtrack van oceaangolven, door de wind gekroesde flora, zeevogels en zelfs strandgangers en auto’s wanneer ze toegankelijke segmenten van het 175 mijl lange kustlijnpad verkennen. Delen van de Ala Kahakai zijn te vinden in elk nationaal park op het Grote Eiland, inclusief Puukohola Heiau en het Hawaii Volcanoes National Park.
Foto: David Croxford

De Ala Kahakai is een van de beste en laatst overgebleven voorbeelden van een ala loa – goed begaanbare voetpaden die de kustgedeelten van ahupuaa met elkaar verbonden en die, net als moderne snelwegen, belangrijk waren voor de verplaatsing van de vroege Hawaiianen.

De Ala Kahakai, die meer dan 175 mijl lang is, volgt een kustlijn pad van Upolu Point op het noordelijkste puntje van het Grote Eiland, zuidwaarts langs de Kona kust en rond Ka Lae (South Point) voordat het eindigt bij de meest oostelijke grens van Hawaii Volcanoes National Park. Onderweg passeert het pad meer dan 200 ahupuaa en langs honderden plaatsen die belangrijk zijn voor de Hawaiiaanse geschiedenis en cultuur, met inbegrip van tempels, huisvesting nederzettingen, visvijvers en petrogliefen velden.

Treurig genoeg kun je niet de hele Ala Kahakai bewandelen. Omdat het pad door federaal, staats- en particulier eigendom loopt, werkt de National Park Service samen met meerdere entiteiten om beheer- en onderhoudsplannen te ontwikkelen met als uiteindelijk doel om het pad over de hele lengte toegankelijk te maken voor het publiek.

Je kunt echter nog steeds je wandelschoenen aantrekken. Delen van de Ala Kahakai zijn toegankelijk voor wandelaars, waaronder segmenten in alle vier de andere Big Island-locaties van de National Park Service.

Een bonus voor de hardste en meest onwrikbare geduldigen onder ons? Wanneer alle segmenten van de Ala Kahakai open zijn voor het publiek – een project dat naar verwachting nog tientallen jaren in beslag zal nemen – zal het pad daadwerkelijk het Hawaii Volcanoes National Park, Puuhonua o Honaunau, Kaloko-Honokohau en Puukohola Heiau verbinden.

Website: nps.gov/alka

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *