Op 13 april 1997 schreef Tiger Woods golfgeschiedenis toen hij het prestigieuze Masters-golftoernooi won. De overwinning was in vele opzichten een recordbreker. Woods was met zijn eenentwintig jaar de jongste persoon ooit die het Masters-toernooi won. Hij versloeg de concurrentie met een recordbrekende score van 270 voor tweeënzeventig holes. Hij verzekerde zich van de overwinning met een voorsprong van twaalf slagen, de grootste overwinningsmarge in de geschiedenis van het toernooi. Woods, een man van etnische complexiteit, onderscheidde zich verder als de eerste niet-blanke die de Masters won, en daarmee hielp hij veel stereotiepe opvattingen en houdingen over minderheden in de golfsport te ontkrachten.
Tiger Woods werd geboren als Eldrick Woods op 30 december 1975, in Cypress, Californië. Hij was het enige kind van Earl en Kultida Woods. Zijn ouders ontdekten het talent van hun zoon al op ongebruikelijk jonge leeftijd. Ze zeiden dat hij al met een putter speelde voordat hij kon lopen. De jongen was niet alleen begaafd met uitzonderlijke spelvaardigheden, maar hij bezat ook een passie voor de sport zelf. Woods werd voor het eerst bekend in een talkshow, toen hij de beroemde komiek en fervent golfer Bob Hope versloeg in een puttwedstrijd. De jongen was toen pas drie jaar oud en werd al snel als een wonderkind beschouwd. Niet lang daarna, toen hij vijf jaar oud was, was Woods te zien in het populaire televisiemagazine That’s Incredible!
Woods vader heeft nooit ontkend dat hij zijn energie besteedde aan het ontwikkelen van het talent van zijn zoon en aan het bevorderen van de carrière van de jongen als golfer. Tijdens oefensessies leerde Tiger zijn kalmte te bewaren en zijn concentratie vast te houden, terwijl zijn vader aanhoudend extreem harde geluiden maakte en voor andere afleidingen zorgde. “Ik gebruikte golf om hem over het leven te leren…. Over hoe om te gaan met verantwoordelijkheid en druk,” legde zijn vader uit aan Alex Tresniowski van People.
Tijgers moeder zorgde er al die tijd voor dat het zeldzame talent van haar zoon en zijn ontluikende golfcarrière zijn jeugd of zijn toekomstige geluk niet in de weg zouden staan. Zijn moeder kwam uit Thailand en was zeer vertrouwd met de mystieke voorschriften van het boeddhisme, en zij gaf deze filosofie door aan haar zoon.
Toen Woods’ bijzondere talenten steeds duidelijker werden, legden zijn ouders de nadruk op persoonlijkheid, vriendelijkheid en gevoel van eigenwaarde. Ze drukten hun zoon op het hart dat hij geen driftbuien mocht hebben, niet onbeleefd mocht zijn en zichzelf niet beter mocht vinden dan de volgende. John McCormick en Sharon Begley van Newsweek zeiden over zijn ouders, “het best bekend als misschien wel de beste jonge golfer in de geschiedenis. Maar voor zijn ouders is het belangrijker dat Tiger Woods een fijne jonge man is. Het heeft liefde, regels, respect, vertrouwen en vertrouwen gekost om zover te komen.”
In veel opzichten groeide Woods op als een typische Amerikaanse jongen uit de middenklasse. Hij ontwikkelde een smaak voor junkfood en een voorliefde voor het spelen van videospelletjes. Hij bracht ook een groot deel van zijn tijd door met zijn clowns voor de altijd aanwezige videocamera van zijn vader. Wat het golfen betreft, staat het buiten kijf dat deze sport centraal stond in zijn jeugd. Hij bracht vele uren door met het oefenen van zijn swing en het spelen in jeugdtoernooien. Woods was acht jaar oud toen hij zijn eerste formele wedstrijd won. Vanaf dat moment was hij bijna niet meer te stoppen, hij verzamelde trofeeën en brak overal amateurrecords. Tegen 1994, toen hij als eerstejaarsstudent met een volledige golfbeurs naar de Stanford University ging, hadden de berichten in de media over het wonderkind bijna legendarische proporties aangenomen.
Tijdens zijn eerste jaar op de universiteit won Woods de Amerikaanse Amateur-titel en kwalificeerde hij zich voor het Masters-toernooi in Augusta, Georgia, in de lente van 1995. Hoewel hij als amateur speelde – niet voor het prijzengeld – ging Woods’ reputatie hem voor. Biograaf John Strege schreef over dat eerste Masters toernooi in Tiger: A Biography of Tiger Woods, “Golf grootheid Nick Price was daar. Net als Nick Faldo, John Daly en Fuzzy Zoeller, die allemaal naar de relatieve vergetelheid waren verwezen op deze maandag van de Masters week. Alle ogen waren gericht op Woods.” In 1996, had Woods drie opeenvolgende U.S. Amateur titels gewonnen, een ongekende prestatie op zich. Woods was pas twintig jaar oud, maar er was niet veel anders voor hem om te bereiken als amateur. Hij woog zorgvuldig de voordelen van het afmaken van de universiteit af tegen het vooruitzicht om van school te gaan en professioneel golf te gaan spelen. De verleiding om professioneel te worden werd nog groter door lucratieve aanbiedingen van sponsorcontracten. In augustus 1996 besloot Woods te stoppen met school om professioneel golf te gaan spelen.
Vier maanden later, in december, vierde Woods zijn eenentwintigste verjaardag. Hij markeerde de gelegenheid met een wettelijke naamsverandering, van Eldrick naar Tiger. Woods werd als kind al Tiger genoemd door zijn vader. De bijnaam bleef hangen en Woods stond bij zijn vrienden, en bij de pers, altijd bekend als Tiger. Het werd al snel duidelijk dat hij voorbestemd was voor succes. Sports Illustrated riep hem in 1996 uit tot “Sportman van het Jaar”, en in januari 1997 had hij al drie professionele toernooien gewonnen. Hij was een mediasensatie.
In april 1997, nog maar acht maanden in zijn professionele carrière, speelde Woods in het prestigieuze Masters toernooi dat werd gehouden op de Augusta National Golf Club in Georgia. De Masters titel is misschien wel de meest begeerde eer in de wereld van golf. Naast een flinke prijzenpot krijgen de winnaars van de eerste plaats een groene blazer als symbool dat ze tot de meest elitaire golfers ter wereld behoren. De deelnemers zijn meestal al ver in de dertig of zelfs in de veertig wanneer ze het Masters Tournament winnen. Dat jaar nam Woods het op tegen golfgrootheden, maar wist hij de meest doorgewinterde concurrentie te verslaan.
Toen het toernooi was afgelopen, had Woods geschiedenis geschreven als de jongste persoon ooit die de Masters-titel had gewonnen. Zijn score was een ongekende 270 slagen. Zijn overwinningsmarge was een ander record: twaalf slagen voorsprong op de runner-up. Deze prestatie werd nog versterkt door het feit dat Woods de eerste gekleurde man ooit was die de titel won. Hij aanvaardde al deze onderscheidingen met gratie en nederigheid, en bracht hulde aan de zwarte golfers die hem voorgingen en hielpen de weg te effenen. Hij eerde ook zijn moeder (die Aziatisch is) door de wereld te herinneren aan zijn diverse etnische achtergrond; hij is Afro-Amerikaans, Thais, Chinees, inheems Amerikaans, en Kaukasisch. Hij ontmoedigde de pers om hem uitsluitend als Afro-Amerikaan te bestempelen, omdat dit een volslagen minachting zou zijn voor de Aziatische erfenis van zijn moeder. Tijdens een interview voor de Oprah Winfrey Show herhaalde hij een vernieuwende beschrijving die hij als kind voor zichzelf had bedacht: “Ik ben een Cablinasian.” Hij werd ook geciteerd door John Feinstein van Newsweek, met betrekking tot de kwestie van ras: “Ik beschouw mezelf niet als een Great Black Hope. Ik ben gewoon een golfer die toevallig zwart en Aziatisch is.”
Er gingen minder dan drie maanden voorbij tot 6 juli 1997, toen Woods de Western Open won. Critici schreven zijn verbazingwekkende succes toe aan een onwaarschijnlijk doorzettingsvermogen en een buitengewone wil om te winnen. “Hij denkt, daarom wint hij,” berichtte de Detroit News, de dag na de Western Open. Woods leek niet te stoppen. Enkele van de grootste golfers ter wereld brachten een sportief eerbetoon aan de jonge held. Zijn enorme populariteit en ongekende succes bracht Frank Deford van Newsweek ertoe te schrijven: “Het wordt zo dat de enige andere beroemde persoon in het golfcircuit Tiger’s caddie is … plotseling begrijp je het: er is geen tweede beste golfer in de wereld…. Het is gewoon Tiger Woods.” In minder dan een jaar als professioneel golfer won Woods in zijn carrière in totaal meer dan $1.000.000. Naast het verdiende prijzengeld tekende hij miljoenencontracten om een verscheidenheid aan producten te onderschrijven, van sportuitrusting tot beleggingsfondsen.
Voor veel waarnemers is de opkomst van Tiger Woods verbonden met kwesties van ras en etniciteit, alsmede met uitstekende atletische prestaties op de golfbaan. “Tiger bedreigde een van de laatste bastions van de blanke suprematie,” schreef Strege in zijn biografie van Woods. Hoewel er al jaren beschuldigingen van rassendiscriminatie waren geuit tegen de Professional Golf Association (PGA), werd er weinig ondernomen. Volgens Rick Reilly van Sports Illustrated merkte de oprichter van het Augusta National Tournament, Clifford Roberts, ooit op: “Zolang ik leef, zullen golfers blank zijn, en caddies zwart.” Het beleid werd langzaam gewijzigd om ervoor te zorgen dat zwarte golfers op gelijke voet met blanken zouden mogen concurreren, maar de Augusta National Golf Club accepteerde zijn eerste Afro-Amerikaanse lid pas in 1990.
Woods, met zijn gemakkelijke stijl, zijn pretentieloze karakter, en zijn krachtige 300-yard drives, dwong met succes het respect en de aandacht af van de overwegend blanke golfcultuur. “Golf is te lang uit de weg gegaan,” zei Woods tegen Time. “Sommige clubs hebben lopers binnengehaald, maar er is niet echt iets veranderd. Ik hoop dat wat ik doe daar verandering in kan brengen.” Robert Beck van Sports Illustrated noemde de etnisch diverse golfer, “Een eenmans Rainbow Coalition.” Naar verluidt neemt hij elke gelegenheid met gratie aan, en behandelt hij zowel de media als zijn collega’s met tact en aplomb. Joe Stroud van de Detroit Free Press schreef: “Hij is een fotogenieke jonge man…. Hij is ongeveer de opmerkelijkste combinatie van kracht en finesse die ik ooit heb gezien.”
Woods wordt ook gecrediteerd voor het populariseren van de golfsport, niet alleen onder zwarten en andere minderheden, maar onder kinderen van alle achtergronden. Jennifer Mills van Cable-TV legde de omvang van het Tiger Woods fenomeen uit: “Hij brengt een hele nieuwe groep mensen naar de golfbaan die hier nog nooit zijn geweest…. Kinderen van elk ras willen hem dolgraag zien. Ze kijken op naar wat hij doet en voelen voor het eerst, ‘Hé, misschien kan ik dat ook’. Zijn persoonlijke sponsoring van programma’s voor kinderen wordt al jaren gemeld, en ten minste één bedrijfssponsor vond dat om een endorsement van Tiger Woods veilig te stellen de prijs de extra kosten zou omvatten van een royale donatie aan de Tiger Woods Foundation voor kinderen uit de binnenstad. In een overzicht van de vijfentwintig meest invloedrijke mensen van 1997 meldde Time: “Woods neemt niet alleen zijn geld en speelt. Hij geeft clinics aan kinderen uit de binnenstad, en hij … zal kansen creëren voor jongeren die anders nooit een kans zouden krijgen.”