Кумыс
Traditionele Kumis is gefermenteerde paardenmelk, met een lichtzure smaak en een klein percentage alcohol.
Kumis wordt beschouwd als een alcoholische drank, hoewel het noch van fruit, noch van graan is gemaakt. Hoewel het technisch gezien dichter bij wijn staat, vanwege de gisting die plaatsvindt op basis van suikers, lijkt Kumis gezien zijn traditionele consumptie veel meer op een bier.
Kumis wordt gemaakt door rauwe, ongepasteuriseerde paardenmelk gedurende enkele dagen te laten gisten, vaak al roerend of draaiend. Tijdens het gistingsproces verzuren Lactobacillen de melk en maken gisten er een alcoholische drank van. Deze gisting vond plaats in paardenhuiden vaten die op de top van een yurt (tent gebruikt door nomadische mensen) konden worden achtergelaten; tegenwoordig worden houten vaten of plastic vaten gebruikt.
Kumis is wit van kleur en heeft een zurige schuimsmaak, die het resultaat is van de natuurlijke suikers in paardenmelk.
Traditioneel wordt Kumis vóór het eten gedronken, zodat de volledige genezende werking in het lichaam kan intrekken voordat de consumptie en verwerking van voedsel begint. Kumis wordt koud of gekoeld geserveerd: het wordt gedronken uit kleine, greeploze, komvormige bekers die piyala worden genoemd.
De nomadenbevolking van de steppe is van mening dat kumis verschillende geneeskrachtige eigenschappen heeft en drinkt het tijdens de zomerperiode van de transhumance.
Terug naar het archief >