Nauwe tweede na het sneeuwschoendebat is de controversiële vraag naar de moeilijkste NH 4000 footers. Ikzelf wandel de NH 4K’s sinds 2012 en heb ze elk minstens vier keer gedaan en in elk seizoen (sommige met veel herhalingen). Dit geeft me een unieke positie om de 4000 voet’s met een beetje meer perspectief te rangschikken. Ik heb niet elke route naar de toppen bewandeld, dus dit zijn natuurlijk de meest uitdagende 4 km gebaseerd op mijn eigen mening en ervaringen.
De opgenomen wandelingen zijn geen “dodenmarsen” zoals een volledige eendaagse Presidential Traverse of een eendaagse pemi-lus. Ze bevatten wel paren van pieken die vaak samen worden bewandeld door iemand die de bedoeling heeft de volledige lijst te bewandelen. Deze wandelingen zijn wat ik zou beschouwen als mijn top 5 meest uitdagende wandelingen en staan niet in een bepaalde volgorde.
-
Wildcats Traverse
De meesten wandelen de drie Wildcat-toppen vanaf Wildcat Ridge en Nineteen Mile Brook trails, die op zichzelf al extreem ruig en steil zijn. In een herfst (ja, de foto hierboven is genomen in het voorlaatste weekend van de herfst!) was ik bezig met het voltooien van mijn NH 4000 Footers in dat seizoen en besloot ik een andere route te doen, namelijk de drie vanuit Pinkham Notch te beklimmen. Ik wist het toen nog niet, maar het stuk van Pinkham Notch naar Wildcat E is het steilste stuk van de hele Appalachian Trail (2000′ in 1,5 mijl, met één klim van 1000′ in 0,5 mijl). ! Ik kwam dit later te weten via de site van Guthook.
Die wandeling was bijzonder moeilijk omdat we de hele weg door meters sneeuw hebben gelopen. Elk stuk bestond meestal uit 3 stappen vooruit, achteruit glijden, en dan weer omhoog om onze sneeuwschoen stijgijzers goed in het vaste oppervlak te krijgen.
Mijn eerste wandeling van de Wildcats was in de stromende regen, wat de steile stukken ook moeilijker maakt. Ongeacht de route of de omstandigheden, de Wildcats zijn een moeilijk trio!
Jefferson
Van alle trailopties op de Terrifying 25-lijst gaan er vijf de Mount Jefferson op: Caps Ridge, Castle, Six Husbands, Sphinx, and Castle Ravine.
Er zijn veel aspecten die Jefferson moeilijk maken, ongeacht de route. Van extreem weer op onbeschutte paden tot het navigeren door ladders, rotsblokken, klauterpartijen en richels – Jefferson is altijd een pittige onderneming.
Caps Ridge is de gemakkelijkste route van alle opties en het is nog steeds een ruig en onbeschut pad naar de top. De Six Husbands Trail is een leuke route en met bijna 15 mijl een volledige dag wandelen.
3. Owls Head
lagere gedeelte van Owl’s Head Path
Owl’s Head wordt berucht om het feit dat het bijna als laatste wordt overgeslagen door de meeste wandelaars die de 4000-voeters afrekenen. Met 18 mijl is het een lange wandeling voor een beboste top. Over het algemeen is het een mooie tocht, maar voor velen is het de eerste nachtelijke tocht met veel meer uitrusting dan een typische dagwandeling en een verblijf op een wilderniskampeerterrein. Owl’s Head is ook de enige NH 4K waarbij je over een niet onderhouden pad wandelt en de mogelijkheid hebt om een paar bushwhacks te maken om wat kilometers te besparen en een aantal grotere wateroversteken te vermijden.
Galehead and South Twin
Ik weet nog dat ik de eerste keer dat ik South Twin afdaalde zo dankbaar was dat ik de Twins niet vanuit de tegenovergestelde richting wandelde, want die is uitzonderlijk steil. Ik geef er de voorkeur aan om de Twins samen met de Bonds te doen (en ook Hale en Zealand mee te nemen) als een tweedaagse wandeling om een aantal toppen te zien voor niet al te veel meer inspanning dan wanneer je alleen de Bonds doet. De klim naar South Twin vanuit de Galehead hut is extreem steil en duurt behoorlijk lang. Het uitzicht vanaf South Twin maakt het de moeite waard!
The Bonds
Mijn favoriete wandelingen zijn meestal de moeilijkste en dat moet wel vanwege de verhouding tussen inspanning en beloning zijn. De Bonds zijn een 20+/- mijl heen en terug wandeling. Voor die afstand krijg je een echte wilderniservaring, staand op de toppen zonder dat er ook maar iets door mensenhanden is gemaakt. Toen ik in de winter aan de NH 48 werkte, verbrandde ik zelfs mijn mondsdak omdat het zo koud was. Dat krijg je ervan als je ’s winters 20 mijl lang je mond moet houden!