Vampire Bat

These blood-sucking little mammals are famous purely for their dietary habits. Unlike many creatures that have inaccurate names or over exaggerated behavior, these bats do drink blood! They do not, however, commonly drink human blood. In fact, the first record of a vampire bat feeding on a human did not occur until 2017! Read on to learn about the vampire bat.

Beschrijving van de Vampiervleermuis

Vampiervleermuizen zien er voor het grootste deel uit als elke andere vleermuissoort. Ze zijn klein, bruin, en hebben puntige oren en neuzen. Hun voortanden zijn scherp en speciaal gevormd om in de huid te snijden zodat het bloed kan stromen. Zoals bij alle vleermuissoorten zijn hun vleugels eigenlijk aangepaste vingers. De vliezen tussen de vingerkootjes vormen de vleugel.

Interessante feiten over de Vampiervleermuis

Zoals elk schepsel dat gepaard gaat met folklore en legenden, brengen vampiervleermuizen veel intrige met zich mee. Helaas brengt dit ook angst met zich mee, terwijl deze vleermuizen in werkelijkheid zeer gespecialiseerde wezens zijn die geen bedreiging vormen voor de mens. Deze zoogdieren zijn eigenlijk ongelooflijk gespecialiseerd en heel intrigerend.

• Warmbloedig – Een zeer gespecialiseerde eigenschap die deze kleine zoogdieren helpt overleven is vergelijkbaar met een reptielachtige eigenschap. Ze hebben thermoreceptoren op hun gevoelige neus, waarmee ze kunnen zien waar het bloed het dichtst bij de huid stroomt. In principe kunnen ze de warmte van het bloed zien dat onder de huid van een dier stroomt.
• Fast Food – Terwijl andere vleermuizen in groot gevaar zijn als ze op de grond zitten, voelen vampiervleermuizen zich perfect thuis. Ze hebben het vermogen om zich gemakkelijk over land te verplaatsen opnieuw ontwikkeld, terwijl andere vleermuizen traag en onhandig blijven. Dit helpt hen dichter bij slapende dieren te komen, zodat ze bloed kunnen opzuigen zonder ze wakker te maken.
• I Vant to Suck Your Vlood – In tegenstelling tot Dracula, zuigen deze vampieren geen bloed. Ze steken hun hoektanden niet in en zuigen het bloed eruit. In plaats daarvan maken deze vleermuizen een kleine incisie en likken het bloed uit de wond. Hun speeksel bevat antistollingsmiddelen die helpen het bloed langer te laten stromen.
• Zeldzaam gedrag – Dit zou vanzelfsprekend moeten zijn, maar… niet alle vleermuizen zuigen bloed! Slechts 3 van de meer dan 1.200 vleermuissoorten drinken bloed. De drie soorten zijn de gewone vampiervleermuis, de harige-poot vampiervleermuis, en de witvleugelige vampiervleermuis.

Habitat van de Vampiervleermuis

Zoals veel vleermuizen, geven ze er de voorkeur aan om zich overdag te verbergen op donkere, afgelegen locaties. Veilig zijn is het makkelijkst in gebieden die bijna pikdonker zijn, en zelden bezocht worden. Als hun schuilplaats te lawaaierig of te druk wordt, verhuizen ze de kolonie naar een nieuwe locatie.

Hun favoriete verblijfplaatsen zijn grotten, boomholten, gebouwen en oude waterputten. Ze worden het meest aangetroffen in tropische en subtropische habitats, maar kunnen variëren van dorre omgevingen tot vochtige klimaten.

Distributie van de Vampiervleermuis

Alledrie de soorten vampiervleermuizen komen oorspronkelijk uit Midden- en Zuid-Amerika. Gewone vampiervleermuizen zijn te vinden van midden-zuid Mexico tot zuidoost Zuid-Amerika. De harige-pootsoort heeft een beperkter verspreidingsgebied.

Zij komen voor in het zuidoosten van Mexico, delen van Midden-Amerika, het noordwesten van Zuid-Amerika, en het oosten van Zuid-Amerika. De witvleugelige soort is bijna even wijdverspreid als de gewone vampiervleermuis, maar komt niet voor in het westen van Mexico, of ten westen van het Andesgebergte.

Dieet van de Vampiervleermuis

Deze vleermuizen voeden zich uitsluitend met dierlijk bloed, dit wordt hematofagie genoemd. Vampiervleermuizen zijn de enige zoogdieren die alleen bloed eten. Elke soort heeft iets andere prooi voorkeuren. De gewone soort voedt zich alleen met zoogdieren, de andere twee ook met vogels. Ze gebruiken thermoreceptoren op hun neus om de bloedvaten te vinden die het dichtst bij het huidoppervlak liggen. Gespecialiseerde tanden maken een kleine incisie, en anticoagulant speeksel houdt het bloed vloeiend.

Vampiervleermuis en menselijke interactie

Mensen en vampiervleermuizen hebben zelden direct contact. Als er interactie is, is die meestal negatief omdat ze zo’n negatieve connotatie hebben in de menselijke legende. Het doden of vernietigen van kolonies is niet ongewoon. Dit geldt echter voor de meeste vleermuissoorten. Het is vrij zeldzaam dat deze vleermuizen hondsdolheid overdragen op mensen of vee, maar het komt af en toe voor.

Domesticatie

Geen enkele vleermuissoort is gedomesticeerd.

Is de Vampiervleermuis een goed huisdier

Op de meeste plaatsen is het illegaal om een vampiervleermuis als huisdier te bezitten. Ze hebben een zeer gespecialiseerd dieet, en het zou relatief ongemakkelijk zijn om je huisdier regelmatig van bloed te moeten voorzien.

Vampiervleermuisverzorging

In dierentuinen genieten deze vleermuizen van een groot verblijf om ’s nachts te kunnen vliegen, en veel schuilplaatsen om overdag te kunnen dutten. De meeste instellingen zullen nachtactieve vleermuissoorten in een donkerder verblijf houden om ze een optimaal comfort te geven. Ze worden gevoed met bloed, en de bron varieert per locatie, ratten, konijnen, runderen, kippen, etc. komen allemaal voor.

Gedrag van de Vampiervleermuis

Zoals de meeste soorten, zijn deze vleermuizen nachtdieren. Overdag houden ze zich schuil in grote kolonies, en ’s nachts gaan ze op zoek naar voedsel. Kolonies bestaan meestal uit vrouwtjes, hun jongen, en een paar mannetjes.

Bij lagere temperaturen worden meer vreemde mannetjes in de kolonie toegelaten, wat suggereert dat ze warmte vasthouden door in grote groepen samen te komen. Individuen delen ook bloed met andere vleermuizen. Dit gedrag zorgt ervoor dat wanneer de “donerende” vleermuis honger heeft, de andere vleermuis eerder geneigd is met hem te delen (je staat bij mij in het krijt).

Hervoortplanting van de Vampiervleermuis

Na de voortplanting hebben vrouwelijke vampiervleermuizen een draagtijd van ongeveer zeven maanden. Ze zal bevallen van één baby, een “pup” genoemd. De pups worden ’s nachts in de kolonie achtergelaten terwijl de moeder jaagt, en zij zal de baby vinden door zijn roep als ze terugkomt. Wanneer de pup zes maanden oud is, begint hij de slaapplaats te verlaten om te jagen, en na negen maanden is hij volledig gespeend. De vrouwtjes blijven in dezelfde kolonie, tenzij hun moeder sterft of verhuist.