Privacy & Cookies
This site uses cookies. By continuing, you agree to their use. Learn more, including how to control cookies.
The Birth of the Road Movie
When movie goers watched Steven McQueen doing a reverse burnout in his ’68 Mustang fastback in Bullitt it created a demand for chase scenes. Some of the best car chase scenes and road movies started hitting box offices in the 1970’s and it can all be traced back to a black ’68 Dodge Charger bunny hopping its way through San Francisco. Een van de beste films uit de roadmovie hoogtijdagen is Vanishing Point uit 1971, geregisseerd door Richard C. Sarafian, met in de hoofdrollen Barry Newman en Cleavon Little.
Het is een film die een tijdperk in Amerika op zijn hoogtepunt vastlegt, en meer lagen heeft dan een zak uien, die draait om een zeer eenvoudig plot. Voor iedereen die deze film nog niet gezien heeft, of er zelfs nog niet van gehoord heeft, deze film is een Penthouse brief voor liefhebbers van autorijden. Een film die je aan het denken zet en misschien zelfs laat fantaseren.
Recentelijk kocht mijn beste vriend de geremasterde versie van Vanishing Point met een verwijderde scène die nooit in de VS is vertoond, alleen in de UK. Ik speurde het internet af om te zien waarom ik nog nooit van deze scène had gehoord, want ik ben een beetje een liefhebber van filmtrivia. Ik zag een paar blogartikelen over deze scène, maar niets op de grote sites, dus ik wilde het er toch even over hebben, want het is echt een geweldige scène die de film een hele nieuwe diepgang geeft.
Een spoiler alert is van kracht.
Vanishing Point -The Plot
De openingsmonoloog uit de originele trailer legt het zo mooi uit;
“Naam. Kowalski. Beroep. Chauffeur. Hij vervoert een Dodge Challenger met supercharger van Denver naar San Francisco. Achtergrond, eremetaal in Vietnam. Voormalig stock car en motorracer. Voormalig agent, oneervol ontslagen. Nu gebruikt hij snelheid om zichzelf omhoog te krijgen. Om zichzelf – weg te krijgen.”
Dat is alles wat je moet weten om de film te begrijpen. De hele film draait om Kowalski, Barry Newman, die de witte Dodge Challenger uit ’70 van iemand anders door de woestijn kegelt nadat hij met zijn drugsdealer heeft gewed dat hij SF niet in minder dan 12 uur kan bereiken. Cleavon Little speelt een blinde radio-dj die op de een of andere manier met Kowalski kan communiceren, maar er wordt nooit uitgelegd hoe.
De filler van de film is wat hem zo geweldig maakt. Alle personages die Kowalski onderweg ontmoet en de flashbacks naar Kowalski’s verleden schetsen een beeld dat hij gewoon een man is die probeert verdoofd te blijven terwijl hij zijn demonen ontloopt. Hij gebruikt methamfetaminepillen en adrenaline om alert te blijven tijdens de hele beproeving. En niet te vergeten de belangrijkste reden waarom autoliefhebbers van deze film houden, de achtervolging. De Challenger zien springen, glijden en racen tegen de politie met een klassieke rock soundtrack voldoet aan alle eisen voor een goede roadmovie.
Een Supercut video van de beste scènes van de Challenger in de film.
Flashbacks
De film gaat door de hele film heen naar verschillende flashbacks uit Kowalski’s verleden. Eén flashback laat zien hoe hij aan ernstige verwondingen ontsnapt na een ongeluk met zijn motorfiets tijdens een motorrace. De tweede flashback toont hem in een afschuwelijk stockcar-ongeluk, waarbij hij blijkbaar de dood ontweek. In een scène waarin hij een aantrekkelijke blonde vrouw ziet, wordt hij herinnerd aan zijn tijd als politieagent toen hij een jonge vrouw redde van mishandeling door zijn eigen partner. Zijn laatste flashback is de langste en toont Kowalski’s love interest voor het eerst in de film. Een vrijgevochten vrouw die echt van hem houdt, maar tragisch genoeg verdrinkt in een surfongeluk. Ze laten het ongeluk niet zien, maar het wordt geïmpliceerd. Deze flashbacks zullen een rol spelen in de verwijderde scène.
The UK Deleted Scene – Woman in Black
De verwijderde scène is een aanloop naar het climatische einde van de film. Kowalski rijdt ’s nachts op weg naar San Francisco en stopt om een aantrekkelijke, in het zwart geklede liftster op te pikken, gespeeld door Charlotte Rampling.
Terwijl ze in ongemakkelijke stilte rijden, begint ze marihuana te roken en biedt Kowalski een trekje aan. Kowalski gebruikt speed gedurende de film, maar dit is de eerste keer dat we hem een andere drug zien proberen. Deze scène werd uit de Amerikaanse versie geknipt, deels omdat er mensen in te zien zijn die wiet roken. Ik denk dat pillen slikken toen nog wel mocht.
Tijdens de scène stopt Kowalski omdat hij te stoned is om te rijden. De twee beginnen naar elkaar te vragen om de spanning te breken van vreemden alleen in een geparkeerde auto in de middle of nowhere. Kowalski vraagt waarom ze naar SF gaat en ze antwoordt met: “Dat vertel ik je later wel.” Als Kowalski zijn bestemming “thuis” noemt, antwoordt ze met: “Thuis. Je laat het klinken als een goede plek.”
Kowalski is verbaasd over deze vrouw wanneer ze zich omdraait om te bekennen dat ze hem leuk vindt en op hem heeft gewacht. “Ik heb lang op je gewacht. O, wat heb ik op je gewacht.” Kowalski stelt natuurlijk vragen over haar antwoord en vraagt waar en wanneer. “Overal. Overal sinds altijd. Geduldig. Geduldig, dat is de enige manier om op iemand te wachten.” Kowalski staart naar deze mysterieuze vrouw voordat de twee een moment van passie delen in de nacht. In de ochtend zit Kowalski alleen in de Challenger, zonder een spoor van de in het zwart geklede vrouw.
De geschrapte scène die niet in de VS is vertoond.
Betekenis van de scène
De scène slaat nergens op. Een willekeurige, door drugs aangewakkerde one night stand met een vreemde? Totdat je begint te kijken naar Kowalski’s verleden in relatie met wat de lifter zei. De dood is een constante in Kowalski’s leven. Hij heeft er mee te maken gehad, tijdens Vietnam en de dood van zijn geliefde, of hij is eraan ontsnapt tijdens het racen. De dood wacht op ons allemaal vanaf het moment dat we geboren worden. Het is de meest geduldige entiteit omdat het de enige garantie in het leven is. Je zou zelfs kunnen zeggen dat tijd gewoon geduld is dat ons wordt opgedrongen.
De scène die volgt is het slot waarin Kowalski een moment van helderheid heeft en besluit dat de enige manier waarop hij ooit vrij zal zijn, is door te blijven rijden, voor altijd. Een glimlach verschijnt op zijn gezicht als hij de Challenger met alles wat hij heeft opjaagt in de richting van een wegversperring van de politie die bestaat uit twee bulldozers. De film eindigt met Kowalski die zichzelf doodrijdt door met meer dan 100 km/u tegen de bulldozers te rijden. Een einde dat vrij voor interpretatie is geweest. Sommigen zeggen dat het zelfmoord was omdat hij op geen enkele manier uit de gevangenis kon ontsnappen. Anderen zeggen dat Kowalski door slaapgebrek en drugs geloofde dat hij door het gat kon ontsnappen en te snel ging om te stoppen.
Ik geloof dat de in het zwart geklede vrouw een belichaming van de dood was die Kowalski kwam bezoeken omdat zijn tijd bijna gekomen was. Daarom wachtte ze zo lang op hem. Dat bedoelde ze met: “Ik vertel het je later.” Kowalski had zijn verdwijnpunt bereikt. Maar dat is slechts mijn eigen interpretatie. Ik weet zeker dat er iemand is met een andere conclusie, die ik graag zou willen horen.
A Driver’s Fantasy
De reden waarom ik deze film vergelijk met een Penthouse-brief voor autoliefhebbers, is omdat iedereen met een snelle auto er wel eens aan heeft gedacht om te doen wat Kowalski deed. Niet zozeer de dood op hoge snelheid, maar gewoon de voorzichtigheid uit het raam gooien en rijden alsof het je laatste dag op aarde was. Snelle auto’s zijn gebouwd om snel te gaan, maar de regels van de maatschappij houden ze opgesloten met verkeerswetten en snelheidsbeperkingen. Het is makkelijk om je af te vragen: “Wat is het nut van snelle auto’s als we ze nergens kunnen laten rijden?” Natuurlijk hebben we racebanen, maar hoe zit het met die speciale momenten waarop je kriebels in je rechtervoet krijgt, je hartslag evenredig toeneemt met de stationair draaiende motor en de behoefte aan snelheid zich meester maakt?
Daarom houden zoveel mensen van Vanishing Point, omdat het de ultieme fantasie is voor veel snelheidsfreaks en pedaalduivels. Wie wil er nou niet met een hotrod over de Amerikaanse snelwegen scheuren zonder zich zorgen te hoeven maken, behalve dan over de volgende benzinestop? Het is de fantasie van een coureur.
The Maximum Trip
Als je deze film nog niet gezien hebt, raad ik hem ten zeerste aan. “Het is de maximale reis op maximale snelheid.” Ik zou zeggen dat het een van de top 5 films is die een autoliefhebber tijdens zijn leven moet zien. Waarom is er nog geen remake van deze film, nu Hollywood zo druk is met het verfilmen van comics en het heropstarten van de jeugd van generatie X? Ja, ze hebben er een geprobeerd in 1997 met Viggo Mortensen, maar die haalde het niet bij het origineel.
We hebben de Hellcat Challenger, en we hebben dezelfde sociale problemen die de vroege 70’s teisterden. Religieuze sekten, politiegeweld, raciale spanningen, homofobie, drugscultuur en oorlogsprotesten worden allemaal als een video-tijdscapsule in deze film getoond. Tragisch genoeg is deze film 45 jaar oud en lopen dezelfde kwesties die in 1971 werden getoond, parallel met wat er vandaag de dag in het nieuws is. Als er ooit een kandidaat was voor een cult classic remake dan denk ik dat Vanishing Point een geweldige zou zijn. Misschien probeer ik wel het scenario te schrijven, als de in het zwart geklede vrouw nog even kan wachten.
