Het vaste-vetgehalte (SFC) van plantaardige oliën is een fundamentele eigenschap in vette voedingsmiddelen. Ook chemische interesterificatie (de uitwisseling van vetzuren binnen en tussen triacylglycerolen) wordt gebruikt om het smeltprofiel van plantaardige oliemengsels die in de voedingsindustrie worden gebruikt te verbeteren. In dit werk wordt een computationele benadering gebruikt die gebruik maakt van vast-vloeistof evenwicht (SLE) om de SFC te voorspellen en de chemische interesterificatiereactie (CI) te simuleren voor verschillende formuleringen met palmolie (PO), zonnebloemolie (SFO) en palmpitolie (PKO). Er worden meer dan 3696 SLE-problemen opgelost, waardoor kan worden geëvalueerd hoe de fractie van elke olie, de temperatuur en de CI-reactie de SFC beïnvloeden. De berekende SFC-waarden worden vergeleken met experimentele gegevens uit de literatuur. Voor systemen bestaande uit twee of één enkele plantaardige olie is de gemiddelde absolute fout (AAE) 5,2% vóór en 4,2% na KI. Voor systemen bestaande uit drie plantaardige oliën is de AAE 6,3% vóór en 4,2% na de CI. De voorspellingen van de SFC vóór en na de CI-reactie kunnen de voedingsmiddelenproducenten helpen het combinatorische probleem aan te pakken dat ontstaat door de keuze van de plantaardige olie en de fractie daarvan in het mengsel. Toekomstige verbeteringen in de eigenschappen van de pure componenten, het thermodynamische model en het distributiemodel van vetzuren in de triacylglycerolen kunnen het gebruik van computationele benaderingen vergroten, waardoor de experimenten kunnen worden gericht op de meest veelbelovende formuleringen in termen van smeltprofiel.