Verschil tussen heterochromatine en euchromatine

Het grote verschil tussen heterochromatine en euchromatine is dat heterochromatine zo’n deel van de chromosomen is, dat een stevig ingepakte vorm heeft en genetisch inactief is, terwijl euchromatine een niet-opgerolde (losjes) ingepakte vorm van chromatine is en genetisch actief is.

Wanneer de niet-delende cellen van de celkern onder de lichtmicroscoop werden geobserveerd, vertoonden zij de twee gebieden, op grond van de concentratie of intensiteit van de kleuring. De donker gekleurde gebieden worden heterochromatine genoemd en de licht gekleurde gebieden euchromatine.

Rond 90% van het totale menselijke genoom bestaat uit euchromatine. Het zijn de delen van het chromatine en nemen deel aan de bescherming van het DNA in het genoom dat in de kern aanwezig is. Emil Heitz in the year 1928, coined the term Heterochromatin and Euchromatin.

By focussing on the few more points, we will be able to understand the difference between both types of chromatin. Given below is the comparison chart along with the brief description of them.

Content: Heterochromatin Vs Euchromatin

  1. Comparison Chart
  2. Definition
  3. Key Differences
  4. Conclusion

Comparison Chart

Basis for comparison Heterochromatin Euchromatin
Meaning The tightly packed form of DNA in the chromosome is called as heterochromatin. The loosely packed form of DNA in the chromosome is called as euchromatin.
DNA density High DNA density. Low DNA density.
Kind of stain Stained dark. Lightly stained.
Where they are present These are found at the periphery of the nucleus in eukaryotic cells only. These are found in the inner body of the nucleus of prokaryotic as well as in eukaryotic cells.
Transcriptional activity They show little or no transcriptional activity. They actively participate in the process of transcription.
Other features They are compactly coiled. They are loosely coiled.
They are late replicative. They are early replicative.
Regions of heterochromatin are sticky. Regions of euchromatin are non-sticky.
Genetically inactive. Genetically active.
Phenotype remains unchanged of an organism. Variation may be seen, due to the affect in DNA during the genetic process.
It permits the gene expression regulation and also maintains the structural integrity of the cell. It results in genetic variations and permits the genetic transcription.

Definition of Heterochromatin

The area of the chromosomes which are intensely stained with DNA-specific strains and are relatively condensed is known as heterochromatin. They are the tightly packed form of DNA in the nucleus.

The organization of heterochromatin is so highly compact in the way that these are inaccessible to the protein which is engaged in gene expression. Even the chromosomal crossing over is not possible due to the above reason. Hierdoor zijn ze zowel transcriptioneel als genetisch inactief.

Heterochromatine is er in twee soorten: Facultatief heterochromatine en constitutief heterochromatine. De genen die door histonmethylering of siRNA door RNAi het zwijgen wordt opgelegd, worden facultatief heterochromatine genoemd. Zij bevatten dus inactieve genen en zijn geen permanent karakter van elke celkern.

De repetitieve en structureel functionele genen, zoals telomeren of centromeren, worden constitutieve heterochromatine genoemd. Deze zijn het blijvende karakter van de celkern en bevatten geen gen in het genoom. Deze structuur blijft behouden tijdens de interfase van de cel.

De belangrijkste functie van het heterochromatine is het DNA te beschermen tegen schade door endonuclease; dit is te danken aan zijn compacte aard. Het voorkomt ook dat de DNA-gebieden toegang krijgen tot eiwitten tijdens genexpressie.

Definitie van Euchromatine

Dat deel van chromosomen, dat rijk is aan genconcentraties en een losjes verpakte vorm van chromatine heeft, wordt euchromatine genoemd. Ze zijn actief tijdens de transcriptie.

Euchromatine bedekt het maximale deel van het dynamische genoom tot aan de binnenkant van de kern en er wordt gezegd dat euchromatine ongeveer 90% van het gehele menselijke genoom bevat.

Om de transcriptie mogelijk te maken, zijn sommige delen van het genoom die actieve genen bevatten, losjes verpakt. De verpakking van het DNA is zo los dat DNA gemakkelijk beschikbaar kan komen. De structuur van euchromatine lijkt op de nucleosomen, die bestaan uit histon-eiwitten met daaromheen ongeveer 147 basenparen DNA gewikkeld.

Euchromatine neemt actief deel aan de transcriptie van DNA naar RNA. Het genregulerende mechanisme is het proces van transformatie van euchromatine in heterochromatine of omgekeerd.

De actieve genen aanwezig in euchromatine worden getranscribeerd om mRNA te maken, waarbij de verdere codering van de functionele eiwitten de belangrijkste functie van euchromatine is. Daarom worden zij beschouwd als genetisch en transcriptioneel actief. Huishoudgenen zijn een van de vormen van euchromatine.

Kernverschillen tussen Heterochromatine en Euchromatine

Volgende zijn de wezenlijke punten om onderscheid te maken tussen heterochromatine en euchromatine:

  1. De dicht opeengepakte vorm van DNA in het chromosoom wordt heterochromatine genoemd, terwijl de losjes opeengepakte vorm van DNA in het chromosoom euchromatine wordt genoemd.
  2. In heterochromatine is de dichtheid van het DNA hoog en donker gekleurd, terwijl in euchromatine de dichtheid van het DNA gering is en licht gekleurd.
  3. Heterochromatine wordt alleen in eukaryote cellen aan de periferie van de celkern aangetroffen, en euchromatine bevindt zich in het binnenste gedeelte van de celkern van zowel prokaryote als eukaryote cellen.
  4. Heterochromatine vertoont weinig of geen transcriptie-activiteit en is genetisch inactief, Euchromatine daarentegen neemt actief deel aan het transcriptieproces en is genetisch actief.
  5. Heterochromatine is compact opgerold en is laat replicatief, terwijl Euchromatine losjes opgerold is en vroeg replicatief.
  6. Gebieden van heterochromatine zijn kleverig, maar de gebieden van Euchromatine zijn niet kleverig.
  7. In heterochromatine gedeelte blijft het fenotype van een organisme onveranderd, hoewel variatie kan worden gezien, als gevolg van het effect in het DNA tijdens het genetische proces in het Euchromatine.
  8. Heterochromatine maakt de genexpressie regulering mogelijk en handhaaft ook de structurele integriteit van de cel, hoewel Euchromatine resulteert in genetische variaties, en de genetische transcriptie mogelijk maakt.

Conclusie

Vanuit de bovenstaande informatie met betrekking tot chromatine – hun structuur en types. We kunnen zeggen dat alleen euchromatine sterk betrokken is bij het transcriptieproces, terwijl heterochromatine en zijn typen niet zo’n belangrijke rol spelen.

Constitutieve heterochromatine bevat het satelliet-DNA, en het omringt het centromeer, en facultatieve heterochromatine is ontbonden. Men kan dus blijkbaar zeggen dat de eukaryote cellen en hun inwendige structuur betrekkelijk complex zijn.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *