Een vertrouwensrelatie tussen arts en patiënt is van essentieel belang voor een vrije informatiestroom die noodzakelijk is voor een goede medische zorgverlening. Alleen in een sfeer van vertrouwen kan een patiënt de privégevoelens en persoonlijke geschiedenis delen die de arts in staat stellen een volledig begrip te krijgen, een logische diagnose te stellen en op de juiste manier te behandelen. De American Academy of Family Physicians (AAFP) ondersteunt de volledige toegang van artsen tot alle elektronische gezondheidsinformatie binnen de context van het medisch huis.
De AAFP is van mening dat de vertrouwelijkheid van de patiënt moet worden beschermd. Historisch gezien is het vertrouwelijke karakter van de communicatie tussen arts en patiënt een waarborg voor de persoonlijke levenssfeer en de grondwettelijke rechten van de patiënt. Hoewel dit privilege niet absoluut is, wordt het beschermd door wetgevende maatregelen en jurisprudentie. OPMERKING: Niets in dit document of het onderstaande mag worden opgevat als strijdig met de normen voor gezondheidsinformatie in de Health Insurance Portability and Accountability Act (HIPAA) met betrekking tot privacy, vertrouwelijkheid of beveiliging van persoonlijke gezondheidsinformatie.
Het delen van gegevens is moeilijk, met name over staatsgrenzen heen, gezien de verschillende eisen die staten stellen aan de privacy en vertrouwelijkheid van patiënten. De AAFP is van mening dat wetgevers en juristen op staatsniveau en op federaal niveau moeten streven naar een grotere mate van standaardisatie door de volgende principes met betrekking tot de privacy van medische informatie te erkennen:
A. Het recht op privacy is persoonlijk en fundamenteel.
B. Medische informatie die door artsen wordt bijgehouden is bevoorrecht en dient vertrouwelijk te blijven.
C. De patiënt moet recht hebben op toegang tot zijn/haar medisch dossier en moet in staat worden gesteld identificeerbare aanvullende opmerkingen of correcties te geven. Het recht van toegang is niet absoluut. Zo kan in zeldzame gevallen waarin volledige en rechtstreekse bekendmaking aan de patiënt het geestelijk en/of lichamelijk welzijn van de patiënt zou kunnen schaden, de toegang worden uitgebreid tot zijn/haar aangewezen vertegenwoordiger, bij voorkeur een arts.
D. De privacy van minderjarige adolescenten moet worden gerespecteerd. Ouders mogen in bepaalde omstandigheden geen onbeperkte toegang hebben tot het medisch dossier van de adolescent. De vertrouwelijkheid moet worden gehandhaafd, vooral op gebieden waar de adolescent het wettelijke recht heeft om toestemming te geven.
E. Medische informatie kan legitieme doeleinden hebben buiten de arts / patiënt relatie, zoals, facturering, kwaliteitsverbetering, kwaliteitsborging, populatie-gebaseerde zorg, patiëntveiligheid, etc. Patiënten en artsen moeten echter toestemming geven voor het vrijgeven van alle persoonlijk identificeerbare informatie aan andere partijen. Het beleid en de contracten van derde betalers en zelfverzekerde werkgevers moeten expliciet beschrijven welke patiënteninformatie mag worden vrijgegeven, het doel van de vrijgave, de partij die de informatie zal ontvangen, en de tijdslimiet voor vrijgave. Het beleid en de contracten zouden verder het vrijgeven van secundaire informatie zonder specifieke toestemming van de patiënt en de arts moeten verbieden.
F. Elke openbaarmaking van informatie uit medische dossiers dient beperkt te blijven tot informatie die nodig is om het doel te bereiken waarvoor de openbaarmaking heeft plaatsgevonden. Artsen moeten bijzonder voorzichtig zijn om alleen noodzakelijke en relevante informatie vrij te geven wanneer potentieel ongepaste verzoeken (b.v. “stuur fotokopieën van de laatste vijf jaar van dossiers”) worden ontvangen. Gevoelige of geprivilegieerde informatie kan naar keuze van de arts worden uitgesloten, tenzij de patiënt specifieke toestemming voor vrijgave geeft. Duplicatie van het medisch dossier door middel van mechanische, digitale of andere methoden mag niet worden toegestaan zonder de specifieke toestemming van de arts, rekening houdend met de toepasselijke wetgeving.
G. Openbaarmaking kan worden gedaan voor gebruik bij het uitvoeren van wettelijke controles van medische dossiers, mits strikte waarborgen worden gehandhaafd om vrijgave van individueel identificeerbare informatie te voorkomen.
H. Uitzonderingen op het beleid die de vrijgave van medische gegevens toestaan binnen de toepasselijke wetgeving:
- Aan een andere arts die wordt geraadpleegd in verband met de behandeling van het individu door de medische zorgverlener;
- In dwingende omstandigheden die van invloed zijn op de gezondheid en veiligheid van een individu;
- Op grond van een gerechtelijk bevel of statuut dat vereist dat de arts specifieke diagnoses aan een volksgezondheidsinstantie rapporteert; en
- Op grond van een gerechtelijk bevel of statuut dat vereist dat het medisch dossier wordt vrijgegeven aan een wetshandhavingsinstantie of andere wettelijke autoriteit.
I. Elektronische systemen voor de communicatie van gezondheidsinformatie moeten worden uitgerust met passende waarborgen (bv. encryptie; berichtenauthenticatie, gebruikersverificatie, enz.) om de privacy en vertrouwelijkheid van artsen en patiënten te beschermen. Individuen met toegang tot elektronische systemen moeten onderworpen zijn aan duidelijke, expliciete, verplichte beleidslijnen en procedures met betrekking tot de invoer, het beheer, de opslag, de transmissie en de distributie van patiënten- en artseninformatie.
De AAFP steunt het gebruik van informatie uit patiëntendossiers voor onderzoek in de eerstelijnszorg, biomedisch en farmaceutisch onderzoek en ander gezondheidsonderzoek, op voorwaarde dat er een passende bescherming is voor de onderzoekspersonen, d.w.z. goedkeuring door de Institutional Review Board.