Waar we het niet over hebben als we het over Nickelodeon hebben

Dit bericht gaat over het onderwerp seksueel misbruik van minderjarigen.

Met de lancering van Disney+ kregen millennials en oudere Gen Z-kinderen de kans om de Disney Channel-programma’s uit hun jeugd – Boy Meets World, Lizzie McGuire, That’s So Raven, Wizards of Waverly Place, en meer – opnieuw te bekijken. Disney is een angstaanjagend bedrijf dat binnenkort alle entertainment zal monopoliseren, maar tot dan is het andere grote kindernetwerk een Viacom-eigendom waarvan de streamingopties beperkt zijn door een partnerschap met Netflix. De streamingdienst heeft nogal wat geanimeerde klassiekers van Nickelodeon, zoals Invader Zim en Hey Arnold!, maar slechts twee live-action shows, Victorious en Sam & Cat.

Op dit moment is Ariana Grande veruit de grootste Nickelodeon-aluin, wat waarschijnlijk verklaart waarom de twee shows waarin ze ooit de hoofdrol speelde, degenen zijn die Netflix heeft betaald om te licenseren. Deze shows, zoals bijna elke geliefde live-action show op het netwerk van de afgelopen 25 jaar, waren creaties van Nickelodeon-megaproducent Dan Schneider. Ik denk niet dat het streaming-tijdperk hem welgezind zal zijn.

Een gemeenschappelijk gevoel bij schrijvers van kindermedia is dat hun werk grappen kan bevatten voor zowel kinderen als hun ouders die misschien samen met hen kijken – verwijzingen naar klassieke media die kinderen niet zouden snappen, woordspelingen die te slim zijn voor kinderen om te begrijpen, en soms ranzige humor die bedoeld is om over de hoofden van kinderen heen te gaan. Dit laatste is de bron van listicles sinds millennials oud genoeg zijn geworden om de media van onze jeugd opnieuw te bekijken en erover te schrijven op het internet. Je kunt het op creatief vlak oneens zijn met dit concept – ik weet dat ik persoonlijk moe werd van verwijzingen die ik alleen als verwijzingen herkende, zoals elke tekenfilm op elke zender met een “I AM YOUR FATHER”-revel – maar het is iets anders om het er op moreel vlak mee oneens te zijn. Het wordt een morele kwestie als je een Schneider-show opnieuw bekijkt.

Zelf een voormalig tieneracteur uit een tijd waarin dat betekende dat je kleine films in je woonplaats moest opnemen, heeft Schneider gezegd dat hij het vertrouwen van zijn acteurs verdiende door zijn ervaring te delen en aan te bieden om de rol van acteercoach op zich te nemen als ze hulp nodig hadden bij een scène. Hij creëerde een sterrensysteem binnen Nickelodeon door spin-offs te creëren met de doorbrekende acteurs van zijn vele shows – zo werd Jamie Lynn Spears van All That de hoofdrolspeelster in Zoey 101, terwijl haar tegenspeelster Victoria Justice haar eigen show zou krijgen met Victorious; Drake and Josh was een Amanda Show spin-off, die leidde tot Miranda Cosgrove’s hoofdrol in iCarly. Zijn shows waren hits en wekten zoveel vertrouwen bij Nickelodeon dat ze ooit een volledig seizoen van een Schneider-show bestelden voordat hij details had over het plot, de cast of de titel. “Er zijn maar weinig mensen in de entertainmentwereld die zoveel creatieve controle hebben als ik,” gaf hij toe. Het was verrassend voor sommige entertainment schrijvers toen Nickelodeon enigszins abrupt de banden met Schneider verbrak in 2018. Maar voor veel externe waarnemers had het ontslag allang moeten plaatsvinden.

De meest in het oog springende kritiek op Schneider is zijn overduidelijke voetfetisj, die zowel in zijn werk als in zijn activiteiten buiten beeld te zien is, en die inmiddels zo bekend is dat het een vermoeide grap op Twitter is geworden. Het is onmogelijk om zijn fixatie niet te zien als je er eenmaal van weet. Schneiders personages sluiten weddenschappen af waarbij de verliezer de voeten van de winnaar moet masseren. Ze worden uitgedaagd om ketchup over hun voeten te spuiten of om aan hun tenen te zuigen. In een hele aflevering van zijn show Victorious ontdekken de personages een nieuwe behandeling voor supergladde voeten, waarmee ze pronken door andere personages hun voeten te laten strelen. Schneider gebruikte ook zijn Twitter-account om foto’s van de tenen van zijn vrouwelijke sterren te delen, en het officiële account van zijn show Sam & Cat tweette eens een uitdaging aan kinderen om foto’s van hun voeten te delen met de hashtag van de show op de zolen geschreven. Deze incidenten wijzen op een patroon van het verhullen van een fetisj met maffe komische plots of punchlines, waarbij minderjarigen worden geseksualiseerd op een manier waarmee ze niet hebben ingestemd.

Victorious lijkt het ergste voorbeeld te zijn van een andere kritiek op Schneider, zijn openlijke seksualisering van de jonge meisjes in zijn shows. Het is zeker geen toeval dat Victorious een van de latere shows is die hij produceerde voor het netwerk – vermoedelijk kon hij wegkomen met meer na zo veel succes voor zo lang. Victorious draait om studenten van een school voor podiumkunsten, met musicalnummers die een excuus vormen voor strakke, onthullende kostuums en suggestieve choreografie. Schneider zelf was dol op de jonge meisjes in zijn show, en op zijn blog schreef hij over hoe mooi de actrices waren. Hij toonde een duidelijk gebrek aan grenzen als hun werkgever en als volwassene die toezicht houdt op tieners. (Hij tweette ook eens “Filming Victorious. iCarly aan het bewerken. Diet Dr. Pepper aan het drinken. Kijkend naar lotion fles. Overweegt mijn handen vochtig te maken,” een anekdote met een gruwelijke connotatie die hij inmiddels heeft verwijderd). Victorious bevatte regelmatig toespelingen en ongepaste grappen, en Schneiders scripts bevatten ook bizarre omstandigheden voor zijn jonge acteurs die seksueel getint overkwamen als ze gefilmd werden.

Schneider was de meest spraakmakende producent van Nickelodeon, en de geruchten over hem zijn niet meer dan dat. Maar het netwerk heeft meerdere gevallen van predatie achter de schermen gehad die minder aandacht hebben gekregen.

• John Kricfalusi, de maker van The Ren & Stimpy Show, werd door twee vrouwen beschuldigd van seksueel misbruik toen ze nog tieners waren. Hij gaf toe uit te gaan met minderjarige meisjes.

• Loud House-bedenker Chris Savino werd in 2017 door het netwerk ontslagen na beschuldigingen van seksuele intimidatie door een dozijn vrouwen die met hem hadden gewerkt.

• Martin Weiss, een talentagent voor kindacteurs die aan Nickelodeon- en Disney-shows meewerkten, pleitte onschuldig tegen twee aanklachten van orale copulatie met een kind jonger dan 14 jaar nadat een van zijn klanten de politie had verteld dat Weiss hem 30-40 keer seksueel had misbruikt in een periode van twee jaar die begon toen het kind 11 jaar oud was.

• Een productieassistent van Nickelodeon, Jason Michael Handy, gebruikte zijn positie om de e-mailadressen en telefoonnummers van kinderen op de set te bemachtigen en begon ten minste twee jonge meisjes seksueel uit te buiten. Uit een getuigenis van de rechtbank blijkt dat Handy tijdens de opnames van de tv-serie Cousin Skeeter bevriend raakte met een 9-jarig meisje en haar thuis begon te bezoeken. Bij een gelegenheid, terwijl hij videospelletjes speelde in haar slaapkamer, kuste hij haar herhaaldelijk, vertelde ze de rechtbank. Ook e-mailde hij naaktfoto’s van zichzelf naar een 11-jarig kind dat hij ontmoette op de set van een ander programma, The Amanda Show, aldus haar getuigenis.”

• Ezel Ethan Channel, een tijdelijke productieassistent bij Nickelodeon Animation Studio, is gearresteerd omdat hij een 14-jarige jongen had lastiggevallen nadat hij hem had uitgenodigd voor een rondleiding door de studio.

• Brian Peck fungeerde naast diverse acteerrollen als dialoogcoach voor All That (hij verzorgde de voice-over voor het “Ken je sterren”-segment van de show). In een artikel in de LA Times uit 2002 over het sterrendom van kinderen stond ook dat de cast van All That een “twee weken durend trainingskamp voor komieken” moest volgen met Dan Schneider en Brian Peck. Peck werd veroordeeld voor twee aanklachten in een zaak die tegen hem was aangespannen door een minderjarige acteur wiens familie hem had ingehuurd als acteercoach. Volgens de Daily Mail, “had Peck de jongere gecoacht in acteren bij hem thuis toen de overtredingen plaatsvonden en werd pas gearresteerd nadat de ouders van de ontluikende acteur hem bij de politie hadden aangegeven. De documenten laten zien dat Peck oorspronkelijk werd beschuldigd van 11 aanklachten, waaronder: ontucht met een kind; sodomie met een persoon onder de 16; poging tot sodomie met een persoon onder de 16; seksuele penetratie met een vreemd voorwerp; vier gevallen van orale copulatie met een persoon onder de 16; orale copulatie met verdoving of gereguleerde stof; het verzenden van schadelijke stoffen; en het gebruiken van een minderjarige voor seksuele handelingen.” (Peck is in Hollywood blijven werken sinds hij zijn gevangenisstraf van 16 maanden heeft uitgezeten; Disney heeft hem twee jaar na zijn veroordeling aangenomen als voice-overacteur voor The Suite Life of Zack and Cody).

Het is duidelijk dat Nickelodeon er niet in is geslaagd een veilige omgeving te creëren voor de honderden kinderen en jonge tieners die aan de programma’s hebben meegewerkt, en dat Nickelodeon roofdieren in staat heeft gesteld misbruik te maken van de toegang die hun positie hun bood. De bovenstaande lijst bevat alleen de misbruikers die gevolgen hebben ondervonden, maar er zijn er zeker meer die aan ontdekking zijn ontsnapt. We hebben geen idee hoeveel sterren, hoofdrolspelers en figuranten in de geschiedenis van het netwerk iets kan zijn aangedaan.

In de afgelopen jaren zijn voormalige kindsterren openhartiger geworden over het onderwerp pedofilie in de industrie. Corey Feldman noemde pedofilie “het grootste probleem in Hollywood.” Anthony Rapp onthulde dat Kevin Spacey probeerde seks met hem te hebben toen hij nog maar 14 was, en twee voormalige dansers van Michael Jackson deelden hun verhalen over kindermishandeling in de documentaire Leaving Neverland. Alanis Morissette, die voor haar muziekcarrière kindacteur was, herhaalde vorig jaar dat haar hit “Hands Clean” uit 2002 ging over haar verkrachting door een oudere man uit de industrie. Deze overlevenden hebben moed en kracht getoond door hun verhaal naar buiten te brengen. Maar het is onredelijk om van alle slachtoffers te eisen dat ze details van hun jeugdtrauma’s met de wereld delen.

Omdat grooming zo werkt en kinderen zo beïnvloedbaar zijn, is het mogelijk dat veel van de jonge sterren die in de bizarre bubbel van Hollywood zijn opgegroeid, misbruik hebben meegemaakt dat ze nog niet eens hebben verwerkt. In het geval van Schneider weten we gewoon niet wat hij de kinderen en jonge tieners in zijn vele shows heeft aangedaan, als hij al iets heeft gedaan. Verscheidene van de nu volwassen acteurs die aan Schneider’s shows meewerkten, houden contact met hem, hoewel het onmogelijk is om dat feit volledig te analyseren zonder meer informatie.

Toch zijn er hints dat voormalige kindsterren die met Schneider werkten, verhalen te vertellen hebben.

Het meest opmerkelijke geval van een Nickelodeon-ster die op volwassen leeftijd worstelde, is misschien wel Amanda Bynes, die gedurende haar hele jeugd met Schneider werkte. Ze begon haar Nick-carrière op slechts negen jaar oud toen ze deel uitmaakte van de cast van All That, waar Schneider een schrijver was en Brian Peck de dialoogcoach. Ze was een hit bij zowel het netwerk als het publiek en kreeg haar eigen show, onder leiding van Schneider, toen ze 13 was. Drie jaar later schreef Schneider het scenario voor Big Fat Liar, haar eerste speelfilm, en creëerde ze haar WB sitcom What I Like About You. Bynes werd zeker blootgesteld aan twee van de veroordeelde roofdieren bij Nickelodeon: Jason Michael Handy werkte als productie-assistent aan zowel All That als The Amanda Show, en Brian Peck verscheen in een aflevering van The Amanda Show en twee afleveringen van What I Like About You.

Bynes, nu 33, zit sinds 2013 in een conservatoire bewindvoering die vergelijkbaar is met die van Britney Spears. Ze kondigde onlangs op Instagram aan dat ze een rechter zou vragen om aspecten van haar onder curatele stelling te herzien, zodat ze haar eigen psychische behandeling kan kiezen. Ze heeft niet publiekelijk gesproken over haar tijd op Nickelodeon in de afgelopen jaren, maar de dag nadat Dan Schneider werd ontslagen bij Nickelodeon, werd een blind item verzonden naar een blog dat bekend staat om het laten doorschemeren van beschuldigingen over Schneider. Algemeen wordt aangenomen dat het is verzonden door Bynes, de blind item las “dank u voor al uw voortdurende steun. Ik weet niet hoe een van deze meN slapen ’s nachts, maar als er een ding is dat ik wel weet is dat wat wordt gedaan in het donker, komt altijd aan het licht! xoxo” met de hoofdletters spelling “DAN DID IT.”

Ten tijde van Schneiders vertrek bij Nickelodeon berichtte Variety over “meerdere klachten van grof gedrag tegen Schneider ingediend door leden van zijn personeel” en “een wolk van wantrouwen over de behandeling van een aantal jongere sterren van zijn shows.” Toen hem in een interview in januari 2020 werd gevraagd naar de beschuldigingen tegen Schneider, zei het oorspronkelijke All That castlid Lori Beth Denberg: “Hij is niet mijn favoriete persoon. Hij is geen prettig persoon om voor te werken, en ik bevestig niets, maar ik ben niet teleurgesteld dat hij niet meer de deuren zal verduisteren van mensen die voor hem werken – en het zijn niet alleen kinderen, het is iedereen.” Ze voegde eraan toe dat het nieuws dat Nick’s All That reboot niet Schneider zou betrekken, voelde als “het schip dat de juiste kant op wordt gedreven.”

Alexa Nikolas, die een hoofdrol speelde in twee seizoenen van Zoey 101, postte in 2019 op Instagram over haar negatieve ervaring met de show na een castreünie die geruchten over een reboot aanwakkerde. Ze beschreef de gebeurtenis als “het triggeren van een hoop jeugdtrauma’s” in een video en schreef later dat ze “nooit deel wilde uitmaken van de reboot. Zeker niet als Dan er deel van uitmaakte.” Ze plaatste een afbeelding op haar verhalen met beschrijvingen van het gedrag van Weiss, Handy, Channel, Peck en Schneider onder de titel “Nickelodeon Creep Club.” In een latere Instagram Live-sessie zei ze: “Ik voel me niet op mijn gemak om in details te treden over wat ik met Dan heb gezien of wat Dan is.” Ze voegde eraan toe dat ze meewerkte aan een documentaire die meer in detail zou gaan over Dan, maar helaas is dat project vermoedelijk sindsdien stilgelegd. In dezelfde livestream zei ze over de shows van Schneider: “Naar mijn mening, als je naar een van die dingen kijkt – het is griezelig. Het is niet goed.”

Nagenoeg geen enkel hard bewijs (afgezien van Schneiders eigen output) kan aantonen dat de producent zich op de set ooit ongepast heeft gedragen tegenover zijn acteurs. Problemen in de entertainmentindustrie hebben echter de neiging zich via een fluisternetwerk te verspreiden lang voordat ze ooit het grote publiek bereiken, omdat NDA’s voorkomen dat informatie uitlekt. Persoonlijk had ik je tien jaar geleden kunnen vertellen dat Kevin Spacey, Bill Cosby, en Harvey Weinstein misbruik makende griezels waren. De roddels zijn er al tientallen jaren, als je maar weet waar je moet zoeken. Ik ben er al een tijdje van overtuigd dat Dan Schneider het volgende grote #MeToo-verhaal zou worden, maar hij is frustrerend genoeg ongedeerd gebleven tijdens de grotere afrekening in Hollywood. Ik was vooral hoopvol toen hij in de loop van twee dagen in oktober 2019 meer dan 12.000 oude tweets verwijderde – ik ging ervan uit dat hij lucht had gekregen van een aanstaand artikel over hem, maar hij lijkt te hebben gereageerd op pushback van anderen op Twitter.

Dan Schneider is vooral stil geweest sinds zijn vertrek bij Nickelodeon. Hij heeft geen projecten in productie dat ik kan vinden, en het is mogelijk dat hij gewoon met pensioen gaat met zijn miljoenen dollars terwijl hij royalty’s blijft innen van zijn verschillende eigendommen. Maar de meeste mannen aan de macht die in ongenade zijn gevallen, blijven slechts tijdelijk in ongenade. Vooral omdat Schneider een stil vertrek maakte in plaats van te worden neergehaald door een bomvolle onthulling, lijkt het ongelooflijk waarschijnlijk dat hij een stille comeback zal proberen totdat hij volledig aan de teugels van een succesvolle productie voor een ander netwerk staat.

Het is zeer verontrustend om de programma’s uit je jeugd te herbeleven en je te realiseren dat de kinderen op het scherm werden uitgebuit. Ze hadden geen macht over hun situatie. Ze waren te jong om te begrijpen wat de ondertonen waren van wat ze opvoerden. Zonder hun toestemming en zonder sterke systemen om hen te beschermen, werkten deze kinderen jarenlang en brachten miljoenen dollars op voor het netwerk. Hoewel het online nostalgie-industrieel complex de hoogtepunten van deze shows zal blijven exploiteren voor clicks, moet het publiek zich rekenschap geven van de realiteit dat we keken naar de meest kwetsbare leden van een industrie die gevuld is met misbruikers.