Wai’anapanapa State Park

Rating:

In een notendop: Spectaculaire uitzichten op ruige kustlijn, zeebogen, zwart zandstrand, en meer.
Minuten: Zwemmen is vaak marginaal.
Sound-bite: “Meneer, u moet waarschijnlijk een stapje terug doen bij dat spuitgat.” (…wacht even…)

DETAILS:
Het Wai’anapanapa State Park behoort tot de allerbeste locaties van de Road to Hana. Het biedt uitstekende bijna 360-graden panoramische uitzichten. Op het land maken de heuvels en valleien van groene jungle plaats voor een ruige en dramatische zwarte basalt lava kustlijn. Op zee worden de diepblauwe oceaan en de witgekuifde golven op dramatische wijze in nevel en mist veranderd wanneer ze tegen de grillige kliffen beuken. Deze plek lijkt op een levende ansichtkaart uit de hemel.

Hoewel hier redelijk wat mensen stoppen, doen de meesten het “parkeer, maak een foto, bekijk het zwarte zand, vertrek” ding, zodat het zelden druk is, en wat een volle parking lijkt, draait snel om en zonder veel wachten.

Naast het prachtige landschap zijn er wandelingen, gemakkelijke wandelingen, een blowhole, een zwart zandstrand (en verschillende zwarte keien stranden), oceaan grotten, zee bogen, eilandjes, klif duiken, zoet water poelen, pre-contact archeologische overblijfselen, kamperen, hutten en nog veel meer. Oef! Met zoveel in één stop, zou Wai’anapanapa een “must see” bestemming moeten zijn op praktisch elke Road to Hana trip. (Het is altijd op de mijne …)

De naam Wai’anapanapa betekent “glinsterend water”, en terwijl het gemakkelijk zou kunnen verwijzen naar de prachtige oceaan vergezichten die dit gebied sieren, het Hawaiiaanse woord specifiek van toepassing is alleen op zoet water. Een kenner van de Hawaiiaanse geschiedenis vertelde me dat het verwijst naar een specifieke plek in een nabijgelegen beek waar de eigenschappen van de beek ervoor zorgen dat het zonlicht zodanig wordt weerkaatst dat er een ongewoon glinsterend effect ontstaat. Anderen denken dat het verwijst naar het kristalheldere water in de anchialine poelen die in de grotten van het park te vinden zijn. Maar hoe je het ook wendt of keert, er is geen tekort aan glinsterend water in Wai’anapanapa!

Black Sand Beach (Pa’iloa Beach)
Het Black Sand strand bij Wai’anapanapa is de grootste trekpleister voor bezoekers – er is iets met zwart zand dat mensen fascineert. Het grootste deel van dit strand is eigenlijk minder “zand” en meer “kleine zwarte kiezels”, dus dit is niet een strand waar je wilt gaan liggen. En tenzij u de omstandigheden goed kent, kan de branding vaak te sterk zijn voor gelegenheidszwemmers en slechte zwemmers zullen niet vriendelijk worden behandeld. Dit gebied wordt ook bezocht door kwallen en Portugese oorlogsbodems. Dat gezegd hebbende, zelfs tijdens ruige branding, zijn er altijd mensen die zichzelf als uniek gekwalificeerd beschouwen – en je zult waarschijnlijk een of twee van deze weekend krijgers zichzelf hier zien imponeren.

Er is hier ook een coole kleine grot waar de oceaan tegenaan klotst. Om de grot te vinden, ga naar de rechterkant (als je naar de oceaan kijkt) en zoek naar een klein gat in de rotswand. Buk en ga naar binnen – al snel gaat het plafond open zodat je kunt staan. Je ziet enkele gaten in het plafond die licht doorlaten, en het andere einde van de grot komt uit in de oceaan. Als je echt avontuurlijk bent, kun je door een van de andere grote gaten klimmen om buiten op de klif uit te komen.

Klifspringen
Je kunt ook een paar waaghalzen zien springen van een van de eilandjes die in de baai liggen, net ten oosten van het zwarte zandstrand. Voor degenen die overwegen mee te doen, is de grootste beslissende factor hier je zwemvaardigheid en de branding – zolang de oceaan kalm is, denk ik niet dat je ongeziene risico’s neemt (ervan uitgaande dat je goed kijkt voordat je springt.) Aangezien het water helder is wanneer de oceaan kalm is, kun je waarschijnlijk de gevaren in het water zien. Als de branding ruwer wordt, zul je niet meer kunnen zien waar het veilig is om te springen, en de risico’s van “extreme afschilfering” zullen evenredig groter worden als je uit de oceaan probeert te klimmen op die reusachtige grillige puimsteen.

Wat zijn Anchialine Pools?

Een anchialine pool is een door land ingesloten waterlichaam met een ondergrondse verbinding met de oceaan. Het water aan de oppervlakte is meestal zoet water, maar wordt brak naarmate het dieper komt, omdat er zout water binnendringt vanuit de oceaanverbinding op zeeniveau. Afhankelijk van de locatie is het soms mogelijk het diepere zoute water rechtstreeks in de ankergoot te bereiken of door in grotten te duiken.

In Hawaii zijn de poelen het thuis van ‘opae’ula, een inheemse garnaal. Zij planten zich voort in het onderaardse deel van de poel, die slechts in zeldzame gevallen te zien is (zie de legende hieronder)

Ongelooflijk genoeg kunnen ‘opae’ula’s in gevangenschap wel 20 jaar oud worden, en omdat ze heel gemakkelijk te verzorgen zijn, zijn het populaire huisdieren die in dierenwinkels in heel Hawaii worden verkocht. Vanwege hun grotendeels ondergrondse leven, is het onbekend hoe lang ze in hun natuurlijke habitat leven.

Lees in factoids

Anchialine Pool Caves
Update: De loop trail naar de grotten is gesloten, en de helft van de loop is verdwenen, overwonnen door hau. Dit was een heel bijzondere plek, misschien wel waar het hele park naar vernoemd is, en ik hoop dat ze een manier vinden om het te heropenen. Ik heb de tekst hieronder achtergelaten voor degenen die geïnteresseerd zijn.

Als je het pad tegen de klok in volgt, kom je via stenen treden naar beneden door een uitsparing in een verder ondoordringbaar struikgewas van hau en kom je bij een open grottengebied. Deze eerste poel heeft enigszins stilstaand water dat ondiep is en niet geschikt om in te zwemmen. Ga verder langs het pad, u gaat dit keer een paar treden omhoog, en u komt bij een kort pad naar links dat naar de tweede poel leidt.

Het water hier is kristalhelder, schoon, en gevoed door een bron. Het is ook relatief koud (hoewel niet ondraaglijk.) Net als het verwijderen van de wax voor je bikinilijn, is de beste manier om een koud zwembad in te gaan de snelle en resolute manier! Het perfecte startpunt voor zo’n instap ligt recht voor je. Maar het hoogtepunt hier is niet het zwemmen of springen, maar de verborgen grotten net onder wat de wanden van de hoofdgrot lijken te zijn. (Hopelijk heb je je zaklamp bij je?!)

De legende van de Wai’anapanapa Grotten

Er was eens een Hawaiiaanse prinses genaamd Popoalaea die vluchtte voor haar wrede echtgenoot, het opperhoofd Kakae. Ze verborg zich op de richel net binnen de onderwater ingang van deze grot. Een trouwe dienstmaagd zat tegenover haar en wapperde de prinses met een veren kahili, een symbool van koninklijkheid.

Toen hij de weerkaatsing van de kahili in het water zag, ontdekte opperhoofd Kakae Popoalaea’s schuilplaats en doodde haar. In bepaalde perioden van het jaar verschijnen er kleine rode garnaaltjes in de poel, die het water rood kleuren. Sommigen zeggen dat het een herinnering is aan het bloed van de gedode prinses.

Zoals verteld op een bord in het park dat ooit buiten de grotten stond

Lees in gastcultuur

Het waterpeil schommelt met de getijden van de oceaan, dus afhankelijk van je timing heb je misschien visuele hints over waar de grotten zijn. Zo niet, dan moet je je hoofd net onder het water houden als je ze binnengaat. Een zaklamp is optimaal, want afhankelijk van het tijdstip van de dag (vroeger is beter) worden de grotten vrij donker net voorbij de openingen. De grootste grot ligt direct tegenover het springplatform.

Als je een zaklamp bij je hebt, kun je verschillende grotten zien, waaronder de grootste, compleet met de legendarische rotsstoel van de prinses en de stoel van haar dienstmeisje. Zoals bijna alles in Maui is niets afgezet of beschermd – dus voel je vrij om te zitten als een prinses. (Je zult zien dat Hawaiiaanse prinsessen duidelijk minder kieskeurig waren over zitplaatsen dan hun kieskeurige Europese tegenhangers!)

erug in de hoofdgrot is er een tweede, smallere grot (links van de prinsessengrot) die een stukje terug slingert en eindigt in een manshoge opening naar een andere grotere grot. Ik heb van verschillende bronnen gehoord (en er in de loop der jaren een paar voorbij zien komen) dat je ook voorbij die poel kunt komen, maar een minder claustrofobische speleoloog/duiker zal dat moeten verifiëren – of misschien word ik nog wel gekker en ga ik er een dezer dagen doorheen!

Blowhole
De blowhole is iets verder naar het oosten op het verharde pad vanaf de uitkijkpost voor het eilandje hierboven.

Een blowhole is een gat in de grond dat in verbinding staat met een ondergrondse, gedeeltelijk onder water liggende oceaangrot. De grot en de opening zijn zo gevormd dat wanneer de oceaan opkomt of de golven ertegenaan slaan, een straal water en lucht met geweld door het gat naar buiten wordt geperst. Sommige blowholes zijn regelmatig en zeer indrukwekkend. Dit blaasgat is niet regelmatig, en levert meestal alleen geluid en kleine spuitbussen. Maar als de branding en het tij goed zijn (zoals toen ik deze foto’s nam) kan dit spuitgat indrukwekkend worden.

Waarschuwing – begin veiligheidsles: Wees alsjeblieft niet een van de idioten op de foto! Blijf een beetje op afstand – oh, en steek nooit je hoofd recht boven of in het gat! Nu, om eerlijk te zijn, de jongens op de foto waren buiten de “gevaarlijk dichtbij” zone – alles wat ze kregen was een complete doorweeking. Maar het punt is, ze hadden geen idee waar al die ophef over ging toen ik probeerde uit te leggen dat ze moesten bewegen- ze keken naar wat ze dachten dat een watje was van een spuitgat dat een paar keer opborrelde en lichtjes nevelde en concludeerden dat het niets was om te vermijden, en haalden hun schouders op over mijn waarschuwing. Deze waarschuwingen klinken misschien gek – maar het leven in het echte paradijs kan er heel anders uitzien dan het bezoekende deel – zorg er gewoon voor dat je je hoofd op je schouders houdt. Einde lezing

Hikes
Er zijn twee belangrijke wandelingen die je vanuit Wai’anapanapa kunt maken. Beide zijn op de King’s Trail.

Oostwaarts naar Hana: Dit pad begint met de verharde wandelpaden, en passeert een Hawaiiaanse begraafplaats en vervolgens de blowhole als het verder naar het oosten gaat. U kunt dit zo kort maken als u zelf wilt, maar ook tot een wandeling van vijf mijl. Na de blowhole komt u door een bosje met inheemse hala bomen. Na ongeveer 3/4 mijl bereikt u de Ohala Heiau (er staat een bordje.) Denk eraan dat het oneerbiedig is om op de heiau te klimmen of offerandes aan te raken die er gevonden kunnen worden. Veel bezoekers zijn zich er niet van bewust dat het ook als oneerbiedig wordt beschouwd als ze stenen stapelen of hun eigen offerandes maken.

The King’s Trail

The King’s Trail was een voetpad dat in het pre-contact Hawaï werd aangelegd voor de ali’i (koningshuis) en koninklijke boodschappers – in de eerste plaats zodat de koning zijn land kon overzien. Sommige historici geloven dat het Koningspad het hele eiland Maui omcirkelde, een belangrijke prestatie voor die tijd.

Het pad zou zijn begonnen door koning Kahekili en werd rond 1550 voltooid door koning Pi’ilani – de naam van laatstgenoemde koning is terug te vinden in de twee belangrijkste snelwegnamen voor Zuid- en West-Maui. Veel van het oorspronkelijke pad is in de loop van honderden jaren verdwenen, maar sommige fragmenten zijn bewaard gebleven en gerestaureerd.

Lees in gastcultuur

Er zijn ook grafheuvels (bekende en onbekende) overal in dit gebied. In tegenstelling tot de archeologisch belangrijke gebieden die je elders hebt bezocht, zijn veel van de Hawaiiaanse historische overblijfselen op Maui ongemarkeerd en onbeschermd. Het is daarom belangrijk dat u geen stenen in deze gebieden verstoort – vooral niet als ze voorkomen in heuvels, stapels of andere door mensen gemaakte formaties.

Na de heiau gaat het pad verder in de richting van Kainalimu Bay. Het pad is verslechterd en het wandelen gaat snel over van gemakkelijk naar inspannend. Dit is het punt waar de meesten kiezen om terug te keren.

Als u voorbereid bent op een inspannende wandeling, kunt u verder gaan. Op sommige punten zal het pad nu moeilijk te volgen zijn. Een van de methoden die u kunt gebruiken om het pad te vinden, is te zoeken naar de gladde rotsen die in de ruwe ‘a’a lavarocks zijn ingelegd. Dit zijn overblijfselen van het oorspronkelijke Koningspad, en als je ze ziet, weet je dat je op het juiste pad bent. Als je verder gaat, word je beloond met indrukwekkende lavaspitsen die tot in de hemel omhoog kronkelen, en het uitzicht op de oceaan blijft zeer dramatisch.

Als u verder wandelt zult u merken dat de lava is veranderd van ‘a’a (als stapels propaangrill-rotsen) in pahoehoe (gladdere platen of “gebeeldhouwde” stromen) en het pad wordt ononderscheidbaar. De truc hier is om te zoeken naar de steenhopen die zijn geplaatst om het pad te markeren – volg van stapel naar stapel door de pahoehoe. Dit gebied heeft veel lavatubes en grotten – je moet een beetje voorzichtig zijn als je er rondloopt, want sommige gebieden zijn slechts een dunne, afbrokkelende plaat boven een grot.

Na de lava, op ongeveer 2 1/2 mijl passeert u het bord “Waianapanapa 3 mijl” (ja, ik weet het…) en komt u bij een groene jungle goulch. Volg het pad in de kloof, en naar beneden naar Kainalimu Bay. Meestal heb je de baai bijna helemaal voor jezelf – dus geniet ervan!

Niet als je je niet druk maakt over het halen van je auto en het praktisch is om verder te gaan, is dit waarschijnlijk het punt om terug te keren. Zelfs als u uw tocht langs de kust van King’s Trail wilt voortzetten, moet u serieus overwegen om terug te keren naar Wai’anapanapa en uw auto ergens dichterbij te zetten, zoals Hana Bay.

Noordwaarts naar Hana Airport: dit gedeelte van de King’s Trail heet Kipapa O Kihapi’ilani Trail. De route is enigszins inspannend en 2,75 mijl heen en terug. Opmerkelijke plaatsen op dit gedeelte van het pad zijn: Kapukaulua begraafplaats, twee zwarte rots inhammen, een grote lava buis, ruïnes, en Pukaulua Point dat is de site van een heiau en grafheuvels. Het oorspronkelijke pad liep door het gebied dat nu de luchthaven van Hana is, dus, zoals u zich kunt voorstellen, eindigt het pad tegenwoordig abrupt bij het veiligheidshek van de luchthaven.

Om dit pad te volgen, gaat u naar het noordelijke (verre) uiteinde van het zwarte zandstrand, zoekt u het pad, en gaat u verder naar de baai met zwarte stenen er vlak naast. Op dit punt wordt duidelijk waar u het pad moet volgen. Een beetje verder zal het pad zich splitsen, de rechtse splitsing brengt u spoedig naar de Kapukaulua begraafplaats. Als u terugkeert naar de linker splitsing, vervolgt u het pad. Het pad gaat verder naar een tweede inham. De inham zelf maakt deel uit van het pad, en het pad gaat verder naar de andere kant.

Als het rijden over de weg u gaat tegenhouden
Voor sommige mensen klinkt een dag gepland rondrijden over een winderige smalle jungleweg niet echt leuk. Als jij dat bent, kijk dan eens naar mijn artikel over Valley Isle Excursions – een geweldig lokaal bedrijf dat redelijk geprijsde kleine rondritten met een busje aanbiedt die vol staan met zoveel informatie en aloha. Sla een bezoek aan deze schat niet over als je hier toch bent!

Key Info:
Mijlpaal: #32 (Hana Hwy aka Hwy 360)
GPS Coördinaten: 20.788616,-156.003687
Faciliteiten: camping, hutten, picknicktafels, bbq’s, badkamers, douches.
State of Hawaii DNLR pagina waar je de hutten kunt boeken.
Get directions
Bekijk Waianapanapa State Park in een grotere kaart