Als je naar Havasupai wandelt en stopt bij Havasu Falls, heb je de grootste van de watervallen in de Grand Canyon gemist: Mooney Falls. Met een hoogte van 200 voet is deze waterval niet alleen schilderachtig, maar ook de toegang tot de idyllische poel aan de voet is een avontuur op zich, waarbij je met behulp van kettingen en ladders door de oude mijngangen in de rotswand naar beneden moet lopen.
De wandeling naar Mooney Falls is een geweldig, kort avontuur wanneer je kampeert op de Havasupai Campground. Niet alleen dat, het is zeker de meest avontuurlijke waterval te bereiken, waarbij reizigers naar beneden te lopen door middel van een dreigende doorgang gesneden door de zijkant van de canyon muur door mijnwerkers aan het begin van de 20e eeuw. Daal af naar de basis van Mooney Falls op eigen risico; de watervallen zijn vernoemd naar een goudzoeker (Mr. Mooney) die viel zijn dood weg terug toen, voorafgaand aan het bestaande pad op zijn plaats (nog steeds gevaarlijk nu). Hoewel Mooney Falls een geweldige bestemming is, zou ik sterk aanraden het slechts een stop te laten zijn op je weg naar de vele watervallen en Beavers Falls verder stroomafwaarts.
De wandeling naar Mooney Falls is een relatief korte wandeling, variërend van 3/4 van een mijl tot een paar honderd voet, afhankelijk van waar in de camping je je kamp opslaat. Het noordwestelijke uiteinde van de camping is precies waar je het pad naar Mooney Falls vindt. Als je deze wandeling gaat doen, raad ik je aan vroeg in de ochtend te gaan om te voorkomen dat je lang moet wachten om door de doorgang te komen die in de canyonwand is uitgesneden. Persoonlijk doe ik deze wandeling het liefst bij het eerste licht (zorg ervoor dat je genoeg licht hebt om veilig af te dalen!). Dit geeft je ook genoeg tijd om de vele watervallen stroomafwaarts van Mooney Falls, Beaver Falls, of zelfs een hele dag avontuurlijk wandelen naar de Colorado River en terug, te verkennen. Als je wat tijd doorbrengt stroomafwaarts van Mooney Falls, heb je een groot deel van de afdaling achter de rug en kun je in de vroege tot midden namiddag wat makkelijker klimmen, zodat het tweerichtingsverkeer in de tunnel tot een minimum beperkt blijft. Ik heb deze afdaling in ‘piek verkeer’ en hebben gehad om te wachten zo lang als 20 minuten aan de kant van de canyon muur wachten voor langzamere reizigers af te dalen. Als u hoogtevrees heeft of niet in een goede conditie bent, doe iedereen dan een plezier en daal niet af, of daal laat in de ochtend af na ‘rush hour’.