Wat als God één van ons was?

Een lied leidt ons naar onze Heiland, die één van ons werd en zijn volmaakte leven gaf als offer voor alle zondaars.

Timothy J. Westendorf

Sommigen van u die dit leest zijn te oud of te jong om de referentie te waarderen. Maar als iemand die in de jaren ’90 naar popmuziek luisterde, is het liedje me altijd bijgebleven. Soms betrap ik mezelf erop dat ik het 20 jaar later nog zing.

“One Of Us” is geschreven door Eric Bazilian en uitgebracht door Joan Osborne in 1995. Het was het themalied van een televisiedrama genaamd “Joan of Arcadia” ongeveer een decennium later. Het lied werd genomineerd voor een Grammy in verschillende categorieën. Ik vind de melodie aanstekelijk en misschien een beetje spookachtig.

Maar sommige woorden hebben me altijd geïntrigeerd. If I ever talked to Eric Bazilian or Joan Osborne, I might ask them what they had in mind when they wrote and sang:

If God had a name what would it be?

And would you call it to his face?

If you were faced with Him in all His glory

What would you ask if you had just one question?

And yeah, yeah, God is great

Yeah, yeah, God is good

And yeah, yeah, yeah-yeah-yeah

What if God was one of us?

Just a slob like one of us

Just a stranger on the bus

Tryin’ to make his way home?

Als God een gezicht had, hoe zou dat er dan uitzien?

En zou je willen zien of, zien betekende

Dat je zou moeten geloven in dingen als de hemel

En in Jezus en de heiligen, en al de profeten?

Was het gewoon weer een liedje dat de massa probeerde aan te spreken en wat geld te verdienen? Was het satirisch, bespotten van dierbare christelijke overtuigingen? Is het geschreven uit frustratie over wat God beweert te zijn en wat hij vaak lijkt te zijn? Was het een weerspiegeling van het verbitterde hart van iemand die alleen maar een perverse versie van de christelijke leer heeft gekend? Was het een echt zoeken en verlangen naar een God die goed en groot en heilig en glorieus is … en er toch voor kiest om de mensen van het menselijk ras zo nabij en dierbaar te zijn dat Hij hun pijn, beproevingen, eenzaamheid en zwakheid uit eigen ervaring kent?

Een verlangen naar God

Die laatste mogelijkheid lijkt boven de rest uit te steken, nietwaar? Het springt in het oog en raakt ons hart als iets begeerlijks en verfrissends. Dat is niet alleen waar als je christen bent. Het is waar als je een mens bent. Er is een verlangen naar een Opperwezen dat zo machtig is dat hij in staat is om in elke situatie te helpen. Zo glorieus dat hij groter en waardevoller is dan de kleine en vluchtige verworvenheden van onze wereld. Zo heilig dat hij nobele normen heeft die draaien om onbaatzuchtige liefde. Zo groots dat men over hem kan opscheppen en hem kan voorhouden dat hij beter is dan elke uitdager. Zo goed dat hij het beste wil voor zijn schepselen en handelt om dat verlangen uit te voeren. Zo rechtvaardig dat de onrechtvaardigheden en oneerlijkheid van deze wereld voorgoed kunnen worden opgelost en vergeten.

En toch, als we eerlijk zijn, zouden we ons niet allemaal behoorlijk serieuze vragen stellen over zo’n Wezen? Wat zou zo’n goede, grote, heilige, rechtvaardige, glorierijke en machtige Godheid willen met iemand als ik? Hoe vaak zou zijn macht worden uitgeoefend om mij te kwetsen omdat ik iemand heb geschaad die zijn liefde meer waard is dan ik? Wat zou ik Zijn glorierijke Majesteit te bieden hebben met mijn korte leven, kleine prestaties, en minimale waarde? Wat zou iemand die zo heilig is, denken van mijn vieze gedachten, zeurende kleinzieligheid, wraakzuchtige plannen, hatelijke woorden, en luie werkethiek? Wat zou hij zeggen over mijn mate van dankbaarheid voor alle goede gaven die hij heeft gegeven?

Hoewel ik nodig heb en zelfs wil dat God heilig is en groot en machtig en glorieus, heb ik meer dan wat dan ook nodig dat Hij vriendelijk, meelevend, genadig, vergevingsgezind, broederlijk en vaderlijk is. Ik heb iemand nodig die heilig is maar mij niet verstoot vanwege mijn zonde. Ik heb iemand nodig die groot is en toch tijd neemt voor mij, die onbeduidend is. Ik heb iemand nodig die machtig is maar zonder twijfel aan mijn kant staat met die macht. Ik heb iemand nodig die glorieus is, maar die het niet gebruikt om mij te verteren en te verpletteren, maar om mij te troosten en te troosten.

God is met ons

De Bijbel vertelt ons dat zo’n God niet alleen mogelijk is; hij is werkelijkheid. De Schrift beantwoordt die provocerende vraag: “Wat als God één van ons was?” met dit volstrekt verbazingwekkende, onbegrijpelijke en ontzagwekkende antwoord: “Hij was. Hij is.”

Het evangelie van Matteüs verhaalt over een engel die verscheen aan een man die Jozef heette. Jozefs beloofde vrouw Maria was zwanger geworden zonder dat hij daarbij betrokken was. De engel verzekerde hem dat dit kind als geen ander was, verwekt in Maria’s schoot door God zelf. Hij vertelde Jozef dat dit de vervulling was van een oude belofte van God, geschreven door zijn profeet Jesaja: “De maagd zal zwanger worden en een zoon baren, en men zal hem Immanuël noemen (wat ‘God met ons’ betekent)” (Matteüs 1:23).

Wat als God één van ons was? Hij was. Hij is. Als hij een naam had, welke zou die dan zijn? Jezus, “omdat hij zijn volk zal redden van hun zonden” (Matteüs 1:21). Wat als God gewoon een slons was, een vreemdeling? Hij had geen schoonheid of majesteit om ons tot Hem te trekken. Hij was veracht en verworpen (Jesaja hoofdstuk 53). De wereld herkende Hem niet, ontving Hem niet, hoewel Hij haar geschapen had (Johannes hoofdstuk 1). If God had a face what would it look like? Een gezicht van ontferming, met zuivere en medelijdende ogen, lippen die de waarheid spreken (Mattheüs 9:35,36), en een gezicht als vuursteen om zijn hoogst belangrijke, wreed moeilijke missie te volbrengen (Jesaja 50:6,7).

Hij, de eeuwige God, zou de menselijke geschiedenis binnengaan om af te rekenen met de aloude vloek van zonde en dood in de wereld. Hij, die goddelijk heilig is, zou tussen zondaars leven en toch zonder zonde zijn en zijn volmaakte leven geven als een offer voor een schuldig menselijk ras. Hij, de geliefde en welgevallige Zoon van God, zou zich door zijn Vader laten verlaten opdat de rebellen zijn broeders en zusters zouden worden, geliefde kinderen van de hemelse Vader. Hij, het eeuwige Woord, zou woorden van goed nieuws en goede moed tot alle volkeren spreken, maar verkoos ze en hun kracht te openbaren in een evangelieboodschap, opgetekend door profeten en apostelen, die tot mensenharten komt in woord en water, wijn en tarwe. Hij, de Alwetende en Alheersende, zou dienen als de enige noodzakelijke bemiddelaar, die God en de mens zou wijzen op zijn offer dat vrede bracht, eens voor altijd. Hij, de Alomtegenwoordige, zou zichtbaar weggaan, maar toch beloven nabij te zijn om de verzuchtingen van zijn broers en zussen te horen en te beantwoorden met de empathie van iemand die de menselijke ervaring maar al te goed kent.

Wat als God één van ons was? Hij was. Hij is. Dat is het wonder, het mysterie en de betekenis van Kerstmis. We hoeven ons die vraag niet meer te stellen, want Hij heeft hem voor eens en voor altijd beantwoord in Jezus Christus! Vind uw kerstvreugde en vrede in Hem, de God die uw broeder is.

Timothy Westendorf is voorganger in Abiding Word, Highlands Ranch, Colorado.

Author: Timothy J. Westendorf
Volume 104, Number 12
Issue: December 2017