Miljoenen immigranten kwamen rond de eeuwwisseling van de 20e eeuw naar de Verenigde Staten. In een poging om deze nieuwkomers te integreren, werd de amerikaniseringbeweging geïntroduceerd. De doelen van deze beweging waren “de ongeschoolde inefficiënte immigrant te veranderen in de geschoolde arbeider en efficiënte burger” en hen “de geest van Amerika, de kennis van Amerika, en de liefde voor Amerika” bij te brengen. Deze doelen werden bereikt door organisaties en lokale gemeenschapscentra die gratis lessen aanboden over burgerschapsvereisten, Amerikaanse geschiedenis, naaien en hygiëne en veel bedrijven boden Engelse lessen aan om meer uitgeruste werknemers te creëren.
Wat is amerikanisering eigenlijk? Wat is goed burgerschap? Vanaf 1918 is dat wat verschillende leiders en organisaties hierover te zeggen hadden:
WIE IS EEN GOEDE BURGER?
Woodrow Wilson, president van de Verenigde Staten:
Een goed burger is iemand die zijn gedrag en zijn zaken voortdurend en bewust aanpast aan de rechten van anderen en de belangen van de gemeenschap.
Charles W. Eliot, president emeritus van Harvard University:
De goede burger is een intelligent en oordeelkundig man die vrijheid, rechtvaardigheid en barmhartigheid liefheeft, en bij gelegenheid bereid is zijn eigen belangen op te offeren voor het algemeen belang.
E. H. Gary, president van de United States Steel Corporation:
Een goede burger is iemand die alle nationale, staats- en gemeentelijke wetten in acht neemt en bereid is te helpen bij de handhaving ervan. Hij is eerlijk en onbevreesd. Hij is loyaal aan zijn huis, vrienden en land. Hij doet wat hij kan om het morele, intellectuele en fysieke welzijn van het volk te bevorderen.
Samuel Gompers, voorzitter van de American Federation of Labor:
Een man die niet alleen voor zichzelf leeft; die begaan is met het welzijn van zijn medemensen; die, indien nodig, offers zal brengen om misstanden recht te zetten, kwaad uit te bannen, en alles in het werk zal stellen voor de algemene verheffing, die met alle in zijn macht liggende middelen zal trachten ervoor te zorgen dat deze beginselen tot uitdrukking komen in de wetten en in het bestuur van de zaken van de regering van zijn stad, zijn staat en zijn land
WAT IS AMERICANIZATIE?
Het Cleveland Americanization Committee:
Amerikanisering betekent assimilatie in het Amerikaanse leven van de gemeenschap. De hoeksteen van amerikanisering is het leren van de taal van ons land ….. Amerikanisering is het samenwerkingsproces waardoor “vele volkeren” in onze stad en in Amerika “één natie” worden, verenigd in taal, werk, huiselijke banden en burgerschap, met één vlag boven alle vlaggen, en slechts één trouw aan die vlag. Amerikanisering is een coöperatieve beweging, groter dan Amerika. Het is een wereldwijde beweging, opdat alle volkeren verenigd worden in een “wereldbroederschap”. Het is een deel van het doel van de grote oorlog die gevoerd wordt, dat de wereld veilig gemaakt wordt voor “democratie” in het buitenland en ook in eigen land. Amerikanisering is het overbrengen van de democratie naar alle volkeren, ten eerste binnen de grenzen van Amerika, en ten tweede naar alle volkeren buiten de grenzen van Amerika, opdat de wereld een grotere industriële, educatieve, economische en politieke vrijheid zal hebben.
Het Nationale Amerikaniseringscomité:
De uitleg van Amerikaanse idealen, tradities, en normen en instellingen aan in het buitenland geboren volkeren. De verwerving van een gemeenschappelijke taal voor de gehele natie. De universele wens van alle volkeren in Amerika om zich te verenigen in een gemeenschappelijk burgerschap onder één vlag. Het bestrijden van anti-Amerikaanse propaganda-activiteiten en -plannen en het uitroeien van opruiing en ontrouw, waar ook gevonden. Het wegnemen van oorzaken van wanorde, onrust en ontrouw die een vruchtbare bodem vormen voor on-Amerikaanse propagandisten en ontrouwe agitatoren. De afschaffing van raciale vooroordelen, barrières en discriminaties, van kolonies en immigrantenafdelingen, die de mensen in Amerika gescheiden houden. Het handhaven van een Amerikaanse levensstandaard, inclusief het gebruik van Amerikaans voedsel, het bereiden van voedsel, de zorg voor kinderen. De beëindiging van discriminaties in huisvesting, zorg, bescherming, en behandeling van vreemdelingen. Het kweken van begrip voor en liefde voor Amerika en de wens van immigranten om in Amerika te blijven, hier een huis te hebben, en Amerikaanse instellingen en wetten te steunen.
Samuel Rea, president, Pennsylvania Railroad System:
De taak om goede Amerikaanse burgers voort te brengen uit de miljoenen mannen en vrouwen van vreemde geboorte die zich in dit land bevinden, en die in normale tijden jaarlijks met honderdduizenden hierheen komen, lijkt zichzelf op te lossen in twee problemen: Ten eerste, Amerika moet voor deze mensen een goede plaats lijken, niet alleen om geld te verdienen, maar ook om te leven. Ten tweede, ze moeten worden overgehaald hun talen, gewoonten en methoden van leven, die ze over de oceaan hebben meegebracht, op te geven en in plaats daarvan de taal, gewoonten en gebruiken van dit land, en de algemene normen en manieren van het Amerikaanse leven over te nemen.
Franklin K. Lane, Secretaris van Binnenlandse Zaken:
Wat is dit amerikanisme? Het is geen internationalisme; het is het meest intense nationalisme, omdat door deze natie de mensheid moet worden gediend. Amerikanisme is geen pacifisme, want Amerikanisme is moed, en er kan niet zoiets zijn als mannelijkheid of vrouwelijkheid zonder moed. Amerikanisme is geen cynisme; het is enthousiasme. Amerikanisme is geen onverschilligheid, het is doelgerichtheid. Het is niet meegesleept worden in het idee dat er een of ander leidend lot is dat ons op een mysterieuze manier naar het gelukkige land zal leiden. Het is een bewustzijn door ons hele wezen heen dat dingen kunnen worden bereikt door werk en door wil, en dat is de les die jullie moeten uitdragen, die jullie elke dag verkondigen aan de kinderen van Amerika. En hoe kunnen jullie dat doen? U kunt het doen door de Amerikaanse geschiedenis in de Amerikaanse taal te onderwijzen, door Amerikaanse normen te geven, door Amerikaanse jongens en meisjes te laten weten dat de geschiedenis van de Verenigde Staten niet slechts een reeks vluchtige incidenten is, ver van elkaar verwijderd, gescheiden, zonder verband, maar een filosofie is die de geschiedenis van veertig jaar doorloopt; door hen te leren dat die mannen in Amerika edel zijn die bijdragen aan de verheffing van de Amerikaanse idealen en dat die mannen onedel zijn die niet bijdragen aan de opmars van deze filosofie van de mensheid.