Een jeugdherinnering komt in me op als ik deze vraag stel.
Het was een zomeravond. Ik was ongeveer vijf jaar oud. Vader moet op het veld zijn geweest toen het onweerde op de boerderij van Evinger. Als er bij ons onweer was, was het gebruikelijk dat Pa een fles wijwater pakte, naar buiten ging en het onweer zegende, zodat het geen van onze gewassen en tuinen zou verwoesten. Maar, Pa was buiten op het veld toen deze storm kwam. Eerst was er de wind, toen was er de regen, en toen kwam de hagel. Toen de hagel kwam, stopte Mam snel met wat ze aan het doen was, pakte de wijwaterfles en vroeg of iemand naar buiten wilde gaan om een hagel te halen, zodat ze die in de wijwaterfles kon doen (iets wat ze had geleerd van Oma Reisenauer, haar moeder). Ze volgde de broer of zus snel naar de deur, maar stapte een beetje te ver naar buiten. De gierende wind blies het deksel van het flesje uit haar hand in de seringenstruiken toen ze een hagel in het open flesje deed.
Ik kan me dit verhaal herinneren omdat we de volgende dag en de dagen daarna hebben geprobeerd om dat deksel te zoeken. Pas twee jaar later, toen we in dezelfde struiken speelden, vonden we het.
Hoewel ik me dit verhaal nog het meest herinner, heeft een andere reden. Toen mamma die hagel in de fles deed, hield het onmiddellijk op met hagelen. Toen ik jong opgroeide, kwam ik te weten dat dit ook bij andere gelegenheden gebeurde, wanneer vader of moeder wijwater op de storm sprenkelde of hagel in de fles deed. Hun geloof en het gebruik van dit sacrament werkten zo goed dat ik een paar keer aan God vroeg om hun gebeden niet te verhoren, zodat ik kon zien hoe een echt zware storm eruit zag. Toch zei God “ja” op hun gebeden en “nee” op de mijne.
Theologisch gezien herinnert wijwater ons aan de doop. Toen u en ik gedoopt werden, werd er water over ons hoofd gegoten (of werden we ondergedompeld in water) waardoor we werden gereinigd van onze zonden. Daarom worden we, telkens wanneer we wijwater gebruiken, herinnerd aan onze geboorte in de Kerk. Maar we worden niet alleen herinnerd aan onze geboorte, onze liefde voor de Drie-eenheid groeit naarmate we in de heiligende genade blijven en leven naar het verlangen van Christus. Zoals alle sacramenten, wijst wijwater ons naar de sacramenten. En de sacramenten verenigen ons met God. Daarom moedigt de Kerk ons aan om met liefde en toewijding gebruik te maken van sacramenten zoals wijwater.
Ik wil nu graag een paar andere manieren noemen waarop de Kerk ons aanmoedigt wijwater te gebruiken.
De eerste plaats gaat naar het gebruik van wijwater als we een katholieke kerk binnengaan. We dopen onze handen in het water en maken het teken van het kruis met de woorden van ons doopsel: “In de naam van de Vader en van de Zoon en van de Heilige Geest. Amen.” Deze kleine handeling zou ons er onmiddellijk aan moeten herinneren dat wij eens niet binnengingen in een gebouw dat met handen is gemaakt, maar dat wij binnengingen in de Kerk, de vergadering van gelovigen die het eeuwige feestmaal van het Lam bijwonen.
De tweede plaats is voor het besprenkelen van onze huizen en vooral onze slaapkamers met wijwater. Verder is het besprenkelen van de kinderen met wijwater een eeuwenoud gebruik, zoals we dat in veel Latijnse en andere culturen van de wereld zien.
Het heilige water is beter dan een muggenafweermiddel; dit spul weert de duivel af. Het weert de duivel af, want hoe meer we dicht bij God komen in de sacramenten en met het gebruik van dit sacrament, hoe minder macht de boze over ons heeft.
Het heilige water kan ook worden gebruikt om het eigen bezit, gewassen en tuinen, auto’s en schuurtjes, of andere persoonlijke bezittingen te besprenkelen.
Ten slotte moeten we bedenken dat, omdat heilig water een sacramenteel en dus heilig sacrament is, we dit heilige water nooit in de gootsteen of het riool mogen gieten. Het moet op de grond worden gegoten als het te oud is geworden voor praktisch gebruik. Moge dit sacrament ons altijd helpen om te leven als volgelingen van Christus, aan wie we beloofd hebben te gehoorzamen toen we gedoopt werden.
Fr. Evinger is pastor van St. Joseph in Killdeer, St. Paul in Halliday en St. Joseph in Twin Buttes. Als u een vraag hebt die u niet durfde te stellen, dan is dit het moment om ze te stellen! Mail uw vraag naar [email protected] met als onderwerp “Vraag die u niet durfde te stellen”.