Een reservevaluta is een valuta die in aanzienlijke hoeveelheden wordt aangehouden door overheden en instellingen. Deze valuta’s worden gebruikt als internationaal betaalmiddel en om de waarde van nationale valuta’s te ondersteunen.
Lees wat een reservevaluta is en hoe deze de wereldhandel kan beïnvloeden.
Wat is reservevaluta?
Een reservevaluta is een vreemde valuta of edelmetaal dat in grote hoeveelheden wordt aangehouden door de overheid, centrale bank of andere monetaire autoriteit van een land. Het wordt gebruikt om deel te nemen aan de wereldeconomie, bijvoorbeeld door internationale transacties of investeringen.
In het algemeen is een reservemunt een munteenheid die:
- de diepte en liquiditeit heeft om betrouwbare en efficiënte internationale transacties mogelijk te maken
- vrij en gemakkelijk kan worden ingewisseld tegen andere munteenheden
- wordt aangehouden door veel monetaire autoriteiten en instellingen, in aanzienlijke hoeveelheden
Vóór het midden van de twintigste eeuw bestonden de reserves meestal uit goud en zilver. Tegenwoordig bestaan de reserves over het algemeen uit sterke buitenlandse valuta’s, waarvan er vele door het Internationaal Monetair Fonds specifiek zijn aangewezen als reservevaluta’s. Reservevaluta’s kunnen ook bestaan uit effecten in vreemde valuta, deposito’s en leningen.
Beginnend in het midden van de twintigste eeuw werd de Amerikaanse dollar aangewezen als de internationale reservevaluta. Since then, however, strong economies in many countries have led to the rise of other international reserve currencies.
There are several key factors that make a currency useful as a reserve currency. These include:
- The size of the economy in the country where that currency comes from
- How important that economy is internationally
- How open its financial markets are
- The currency’s convertibility
- Whether it is used as a regional or international currency peg
- Domestic macroeconomic policies
The countries with the most foreign reserve currency in 2019 were:
- China: $3.2 trillion
- Japan: $1.3 trillion
- Switzerland: $855 billion
- Russian Federation: $555 billion
- United States: $517 billion
- Saudi Arabia: $515 billion
These reserves (which are rounded up to the nearest billion) include gold, U.S. dollars, and other reserve currencies.
De gehele eurozone, zoals aangewezen door de Wereldbank, bestaat uit 19 landen en heeft 914 miljard dollar aan reservevaluta.
Hoe reservevaluta werkt
Landen houden om een aantal verschillende redenen reservevaluta aan. Ze zijn een belangrijke indicator voor het vermogen om buitenlandse schulden terug te betalen, om een nationale munt te verdedigen en zelfs om de kredietwaardigheid van landen te bepalen.
Bij buitenlandse transacties worden vaak reservemunteenheden gebruikt, die internationaal worden gebruikt, in plaats van de valuta’s van de twee betrokken landen. In 2008 stelden onderzoekers bijvoorbeeld vast dat de handel met de VS slechts 20% van de internationale transacties in Aziatische landen uitmaakte, hoewel het leeuwendeel van deze transacties in dollars werd verricht. Bij deze internationale transacties werd de Amerikaanse dollar als reservemunt gebruikt, die internationaal werd geaccepteerd, in plaats van de lokale valuta’s van de landen die bij de transacties betrokken waren.
Reservemunteenheden hebben invloed op het monetaire beleid en de handel over de hele wereld, en het monetaire beleid heeft een sterk effect op de deviezenreserves.
De meeste grote economieën met flexibele of zwevende wisselkoersstelsels ruimen overtollige vraag en aanbod op door reservevaluta te kopen of te verkopen. Een land dat bijvoorbeeld de waarde van zijn valuta wil verhogen, kan zijn nationale valuta terugkopen met zijn deviezenreserves.
Andere landen kunnen om uiteenlopende redenen een systeem met vaste wisselkoersen hanteren. Bij een dergelijk systeem kunnen vraag en aanbod de waarde van de nationale munt doen stijgen of dalen. Een grotere vraag als gevolg van een relatief sterke economie zou bijvoorbeeld leiden tot een hogere waarde voor de valuta van een land.
Landen houden ook voortdurend toezicht op de belangrijkste reservevaluta’s om ervoor te zorgen dat hun posities niet nadelig worden beïnvloed. Een aanzienlijke inflatie in de VS zou bijvoorbeeld kunnen leiden tot een devaluatie van de dollar en de daaruit voortvloeiende devaluatie van de deviezenreserves.
Dit beperkt uiteindelijk de monetaire beleidsvoordelen die met deze reserves kunnen worden bereikt, waardoor de valuta van een land slechts een marginaal voordeel oplevert als reservevaluta in de hele wereld.
Opmerkelijke gebeurtenissen
Terwijl valutareserves vroeger voornamelijk bestonden uit goud en zilver, werd in 1944 bij de overeenkomst van Bretton Woods de Amerikaanse dollar ingesteld als internationale reservevaluta, ter vervanging van het Britse pond sterling.
Deze overeenkomst, die tot stand kwam na de Tweede Wereldoorlog, koos voor de Amerikaanse dollar vanwege de kracht van de Amerikaanse economie, die geen schade had opgelopen door de oorlog zoals de economieën van andere Europese en Aziatische landen dat wel hadden. De Amerikaanse dollar werd in die tijd ook nog steeds gedekt door goud, waarvan de waarde werd vastgesteld op $35 per ounce. Hierdoor was de dollar stabieler dan andere valuta en werd een systeem van vaste wisselkoersen ingevoerd.
Bij de Overeenkomst van Bretton Woods werden ook de Wereldbankgroep (Wereldbank) en het Internationaal Monetair Fonds (IMF) opgericht.
In 1973 maakte president Richard Nixon met zijn Nieuwe Economische Politiek een einde aan het systeem van vaste wisselkoersen van Bretton Woods en werd de dollar losgekoppeld van de waarde van het goud. This opened up the world to the rise of new reserve currencies.
Types of Reserve Currency
Today, the U.S. dollar isn’t the only reserve currency designated by the International Monetary Fund and other global organizations. The euro, Chinese renminbi, Japanese yen, and British pound sterling are all popular as reserve currencies given the size of their respective economies.
Allocated International Reserves | |
---|---|
Reserve Currency | Value* (U.S. dollars, billions) |
U.S. dollar | 6,794.91 |
Euro | 2,197.30 |
Japanese yen | 624.97 |
British pound sterling | 486.08 |
Chinese renminbi | 221.48 |
Andere valuta’s die het IMF als reservevaluta volgt, zijn onder meer de Australische dollar, de Canadese dollar en de Zwitserse frank.
China heeft zijn munt gepositioneerd als de volgende in lijn met de Amerikaanse dollar, omdat het de grootste bijdrage heeft geleverd aan de wereldwijde groei sinds de wereldwijde financiële crisis van 2008. De Chinese renminbi werd in 2015 door het Internationaal Monetair Fonds uitgeroepen tot mondiale reservevaluta. De euro is echter nog steeds goed voor het grootste deel van de valutareserves na de dollar, vanwege de economische omvang van de Europese Unie.
De populariteit van reservevaluta’s hangt af van hun stabiliteit en reputatie. De Chinese yuan is bijvoorbeeld niet populair geworden als belangrijke reservevaluta vanwege de vrees voor een plotselinge devaluatie die de waarde ervan zou kunnen doen dalen. Hetzelfde geldt voor de euro na de staatsschuldencrisis in 2009 en de immigratiecrisis in 2016-17. These issues have led to concerns over currency volatility, which has kept the U.S. dollar as the most popular reserve currency through the start of the twenty-first century.
Key Takeaways
- A reserve currency is a foreign currency or precious metal held in significant quantities by governments and institutions.
- These currencies are used as a means of international payment and investment, as well as to support the value of national currencies.
- After World War II, the U.S. dollar was designated as the international reserve currency. Since the 1970s, strong economies in many countries have led to the rise of others.
- Reserve currencies held in large quantities around the world include the U.S. dollar, euro, Japanese yen, Chinese renminbi, and British pound sterling.