Wat zijn de beste door dierenartsen aanbevolen hondenvoeders?

Melissa heeft een bachelordiploma in biologie en is een planten- en dierenliefhebber met meerdere huisdieren.

“Wat voor hondenvoer moet ik geven?” Dat is waarschijnlijk de belangrijkste gezondheidsvraag die eigenaren van gezelschapsdieren niet alleen aan dierenartsen stellen, maar ook aan collega-eigenaren op online forums, fokkers en “goeroes”.

In feite zult u, als u online gaat zoeken naar de “beste” merken hondenvoer, meer dan waarschijnlijk overweldigd worden door het aantal beschikbare keuzes en de ogenschijnlijk geringe overeenstemming tussen deze entiteiten over wat de beste optie voor uw hond is.

Er zijn letterlijk honderden merken hondenvoer, en veel van hen hebben ook opties voor verschillende rassen, activiteitenniveaus, leeftijd, en sommige beweren dat ze de tanden schoon houden.

Om het nog ingewikkelder te maken, zijn zelfgemaakte diëten voor honden nu helemaal in, met de nadruk op rauwe diëten, die worden beschouwd als een “natuurlijke” en dus een superieure optie. Wat moet een hondeneigenaar doen? Het antwoord is zowel complex als eenvoudig.

Dog Food Advisor en dierenartsen

• Waarom je Dog Food Advisor nooit moet vertrouwen
  Gelieve te noteren dat de populaire website Dog Food Advisor (DFA) niet is gemaakt, noch wordt aanbevolen door dierenartsen.

Veterinair advies en voeding

De eerste persoon aan wie je deze vraag zou kunnen voorleggen, is de dierenarts van je hond, en met goede reden. In tegenstelling tot leken, hebben dierenartsen vele jaren van hun leven gewijd aan het krijgen van onderwijs over het onderwerp van huisdier gezondheid en welzijn.

Honden hebben ook het voorrecht om een van de meest populaire huisdieren in de Verenigde Staten en misschien wel de wereld te zijn, dus er is veel onderzoek aan hen gewijd. We weten veel meer over hen in vergelijking met andere diersoorten.

Het belangrijkste is dat een dierenarts kan helpen bij het kiezen van het beste dieet voor uw individuele huisdier. In de afgelopen tijd zijn dierenartsen echter onder vuur komen te liggen. Terwijl we hen gemakkelijk vertrouwen met de meeste medische aandoeningen van onze hond, met inbegrip van zelfs chirurgische ingrepen, is er gezegd dat dierenartsen weinig over voeding weten.

Om het nog erger te maken, is er ook beweerd dat de opleiding die dierenartsen wel krijgen, wordt gepresenteerd door diervoedingsbedrijven, waardoor een belangenconflict ontstaat. Voor degenen die zich zorgen maken over het kennelijke gebrek aan voedingskennis van een dierenarts, is er een eenvoudige oplossing. There are veterinarians who actually specialize in nutrition; they are board-certified veterinary nutritionists. You are in luck if you can access a specialist like this in your area, but if not, their useful information can still be found online.

In most cases, general veterinarians will advocate for the same foods (or methods of selection) that these nutrition experts do.

What Is the Best Vet-Recommended Dog Food?

Most vets, including board-certified veterinary nutritionists, will only recommend the following brands:

• Hills
• Purina Pro Plan
• Eukanuba
• Iams
• Royal Canin

. . en dit kan als een schok komen voor sommige mensen, gezien welke merken worden gepromoot door online blogs, forums, en websites als The Spruce Pets, de laatste die beweert te “onafhankelijk onderzoek, testen, en aanbevelen van de beste producten.”

De reden hiervoor is dat er veel ongeverifieerde gezondheidsclaims die rondspoken op het internet die zijn zeer mainstream geworden onlangs. Beweringen over de voordelen van graanvrije voeding, “natuurlijke” diëten, rauwe of BARF diëten, eiwitrijke voeding en de garantie dat de eerste ingrediënten in het voer van uw hond “vlees” bevatten, zijn enkele voorbeelden die niet door bewijs worden ondersteund en de meeste dierenartsen zullen het er niet mee eens zijn.

Maar krijgen dierenartsen geen “smeergeld”?

Dit is een bewering die begrijpelijkerwijs zeer beledigend is voor dierenartsen. Veel dierenartsen hebben op deze vraag verklaard dat wat het meest op smeergeld lijkt in hun opleiding “lunch en leer”-sessies zijn over voedingswetenschap, gepresenteerd door bedrijven die gratis pizza of sandwiches en een zak chips uitdelen.

Soms delen bedrijven in dierenvoeding ook pennen en andere gratis dingen uit. Aangezien dierenartsen net als huisdiereigenaren om dieren geven (en vaak zelf ook huisdiereigenaar zijn) en daarom hun beroep hebben gekozen (het betaalt over het algemeen veel minder dan de menselijke geneeskunde), tart het de logica dat een gratis lunch hen ertoe zou aanzetten informatie te verspreiden die hun cliënten zou schaden.

Niet alle dierenartsen zijn het met je eens

Er is iets dat dit onderwerp nog verwarrender maakt: het feit dat er dierenartsen zijn die juist die dingen goedkeuren waar ik al eerder tegen was – waarom?

Treurig genoeg maakt zelfs de gewaardeerde prestatie van het behalen van een DVM-diploma een individu niet ongevoelig voor cognitieve vooroordelen en ongefundeerde overtuigingen die voortkomen uit hun waarden en identiteitsgevoel. Dit geldt voor elke professional, inclusief menselijke artsen en wetenschappers, en daarom is de consensus van deskundigen zo belangrijk.

In feite zijn er sommige dierenartsen die zich onderscheiden van degenen die zich houden aan evidence-based geneeskunde; zij worden vaak aangeduid als holistische dierenartsen, die “alternatieve”, “complementaire” of “integratieve” geneeskunde beoefenen. Hoewel het verrassend is dat zelfs “conventionele” dierenartsen controversiële therapieën en dieet aanbevelingen aanbieden.

Wat zijn WSAVA richtlijnen?

Diegenen die echt geïnteresseerd zijn in “hun eigen onderzoek doen” zouden deze richtlijnen moeten volgen, die worden aanbevolen door gecertificeerde veterinaire voedingsdeskundigen . WSAVA staat voor World Small Animal Veterinary Association en is “een samenwerkingsverband van veterinaire verenigingen uit 113 verschillende landen over de hele wereld.”

Om vast te stellen of een merk diervoeding uitvoerig is getest en ontwikkeld volgens de hoogste normen, kan men navragen of het bedrijf een gecertificeerde voedingsdeskundige raadpleegt, waar het voer wordt geproduceerd, of er voederproeven zijn gedaan, en de andere criteria die hier worden genoemd. Tot nu toe zijn de enige merken die aan deze richtlijnen voldoen, de merken die hierboven staan vermeld.

Hoe kies je hondenvoer

Neem niet alleen het woord van de consensus in de veterinaire gemeenschap; er zijn vele manieren waarop een leek kan bepalen wie hij kan vertrouwen met de gezondheid en voeding van zijn huisdier. Dit wordt bereikt door te beoordelen welke groep, individuele dierenarts, organisatie, of huisdier eigenaar die claims maakt kan logisch consistent blijven.

Wanneer het gaat om “het doen van je eigen onderzoek”, moet de kritisch denkende huisdier eigenaar erkennen de beperkingen van hun eigen kennis, en afwijken van het toepassen van wat ze denken te begrijpen over het oneindig complexe onderwerp van voeding. Wat wel binnen ons bereik van begrip ligt, zijn tegenstrijdige dubbele standaarden of zelfs hypocriete beweringen. Hier zijn enkele voorbeelden van rode vlaggen waar je op moet letten.

• Iemand vertelt je om de aanbevelingen van je algemene dierenarts te negeren omdat ze weinig opleiding in voeding hebben, terwijl ze, terwijl ze ook geen formele voedingsopleiding hebben, beweringen doen die de aanbevelingen van de raad van bestuur gecertificeerde dierenartsen die speciaal zijn opgeleid in voeding, negeren.
• Een persoon die wetenschappelijk onderzoek denigreert wanneer het zijn overtuiging niet ondersteunt, maar wanneer ze vinden dat een studie hun overtuigingen wel ondersteunt, ze dit aanvoeren als bewijs dat ze al die tijd gelijk hadden.
• Een website beweert dat “conventionele” dierenartsen de beste gezondheidsinformatie willen onderdrukken om geld te verdienen, vervolgens brengt de website agressief hun eigen gezondheidsadviezen en/of producten, supplementen, enz. op de markt.
• Iemand beweert dat honden “natuurlijk” voedsel moeten eten, maar suggereert dat dierlijke bijproducten, een “natuurlijke” bron van vlees die toevallig onaantrekkelijk is voor de meeste Amerikaanse paletten , een “slecht” ingrediënt zijn.
• Het gebruik van getuigenissen en persoonlijke ervaringen (anekdotisch bewijs) om de voordelen van een type voeding te verkondigen, terwijl de getuigenissen en ervaringen die wijzen op het succes van het “slechte” dieet of hondenvoer worden verworpen (daarom is deze vorm van bewijs onbetrouwbaar).
• Claiming iets is beter omdat het “natuurlijk.”

Daarnaast, als je wantrouwig bent over de vermeende belangenverstrengeling van een dierenarts of het vermogen om verder te denken dan hun opleiding van vermeende dubieuze huisdiervoedingsbedrijven, kunt u overwegen.

• Wat geeft de dierenarts zijn eigen huisdieren te eten?
• Waarom zouden we dierenartsen vertrouwen om operaties bij onze huisdieren uit te voeren als ze zogenaamd liegen (of te onbekwaam zijn om een “smeergeld” van gratis pizza te weerstaan) over voeding?
• Waarom zouden de meeste dierenartsen, ondanks het feit dat ze de intelligentie hebben om medische zorg te geven aan honden, katten, en soms talloze diersoorten, de mentale verfijning missen om simplistische conclusies te trekken over voeding?

Wat betreft dierenartsen die beweringen doen die tegen de consensus van andere dierenartsen ingaan, kan het nuttig zijn om een achtergrondonderzoek naar hen te doen. Met Dr. Andrew Jones DVM als voorbeeld, heeft hij op de website DogsNaturally.com (de naam van die website is een andere rode vlag) beweerd dat dierenartsen weinig over voeding weten en dat de dierenvoedingsindustrie onethisch is. Hij pleit er ook voor om tegen algemeen advies van dierenartsen in te gaan. Deze dierenarts had verschillende waarschuwingen gekregen van de veterinaire medische autoriteiten in Canada waar hij zijn praktijk uitoefende voor het maken van valse beweringen, wat uiteindelijk heeft geleid tot het intrekken van zijn medische licentie.

Ten slotte is het uiterst belangrijk om het advies op te volgen van professionals en gemeenschappen die in het licht van nieuw, geloofwaardig bewijsmateriaal van mening kunnen veranderen. Begrijpelijkerwijs lijkt het misschien alsof iedereen dit doet, maar degenen die echt de wetenschappelijke methode volgen doen dat niet.

Begrijp goed, dit is niet van toepassing op anekdotisch bewijs, dat zozeer onderhevig is aan vooringenomenheid, dat het niet betrouwbaar is (per slot van rekening kun je net zoveel lof voor brokken vinden als voor rauwe hondenvoeding), noch is het van toepassing op kleinere studies die de wetenschappelijke consensus in twijfel trekken ondanks het feit dat is vastgesteld dat ze een slechte methodologie hebben, een kleine steekproefgrootte, en andere compromitterende factoren.

De gouden standaard van wetenschappelijk onderzoek is dat een conclusie consequent wordt ondersteund door onderzoek van hoge kwaliteit, en daarom zullen sceptici een kleine studie die een andere theorie verkondigt, aanvechten. Het is altijd een rode vlag wanneer iemand niet alleen een gezondheidsclaim maakt die tegen de consensus van deskundigen ingaat, maar dat hij een rotsvast geloof in die conclusie heeft en geen bewijs zal toestaan om hem zelfs maar anders te laten denken.

Referenties en meer informatie

1. Clinical Nutrition Team. Laat je niet hinderen door bijproducten. 31 mei 2016. Cummings Veterinary Medical Center.
2. Freeman, Lisa. Vragen die u zou moeten stellen over de voeding van uw huisdier. 19 december 2016.
3. Freeman, Lisa. Stop met het lezen van de ingrediëntenlijst van uw huisdiervoer! March 01, 2019
4. Novella, Stephen. De rol van anekdotes in Science-Based Medicine. 30 januari 2008.
5. Ohio State University. Mythes en misvattingen rond dierenvoeding.
6. Skeptvet. Worden onconventionele en rauwe voeding voor huisdieren steeds populairder? 28 juni 2020
7. Skeptvet. Geloof je ogen (of je hersenen) niet. 22 februari 2015.
8. Skeptvet. Testimonials Lie: More Evidence for Why You Can’t Trust Anecdotes or Personal Internet Reviews of Medical Treatments. 31 augustus 2014
9. Skeptvet. Wat weten dierenartsen over voeding? 8 juli 2012

Dit artikel is nauwkeurig en waarheidsgetrouw naar beste weten van de auteur. Het is niet bedoeld ter vervanging van diagnose, prognose, behandeling, recept, of formele en geïndividualiseerde advies van een veterinaire medische professional. Dieren die tekenen en symptomen van stress vertonen, moeten onmiddellijk door een dierenarts worden onderzocht.