Antimicrobiële ontdekking en ontwikkeling
Tot de moderne tijd was de belangrijkste doodsoorzaak bij de mensheid infectie door micro-organismen zoals bacteriën, schimmels, parasieten en virussen. In gebieden met weinig middelen zijn infectieziekten nog steeds de belangrijkste doodsoorzaak.
De toevallige ontdekking van penicilline op een beschimmeld petrischaaltje in 1928 door Alexandar Fleming luidde een nieuw tijdperk in voor de geneeskunde. Deze natuurlijke verbinding, geproduceerd door de schimmel Penicillium, bleek giftig te zijn voor bacteriën, maar veilig voor gebruik bij de mens. Aan het gebruik van penicilline in de Tweede Wereldoorlog wordt toegeschreven dat het de levens van honderdduizenden mensen heeft gered.
De ontdekking van penicilline werd gevolgd door een krachtige zoektocht naar andere natuurlijke of synthetische verbindingen die konden worden gebruikt om andere microbiële ziekteverwekkers te behandelen. Voor sommige organismen was de zoektocht een grotere uitdaging dan voor andere. Bacteriële cellen verschillen op vele fundamentele punten van menselijke cellen, zodat er meer mogelijkheden zijn voor de ontwikkeling van nieuwe geneesmiddelen. Daarentegen delen schimmels, parasieten en virussen veel routes en structuren met menselijke cellen, zodat onderzoekers te maken hebben met minder aangrijpingspunten en grotere risico’s op toxiciteit voor de patiënt.
Antimicrobiële stoffen verschillen van andere geneesmiddelen
Medicijnen zoals insuline en bloeddrukverlagende medicijnen worden gebruikt om ziekten van de menselijke fysiologie te behandelen. Zij worden gebruikt voor hun heilzame werking op menselijke cellen, en het goed of kwaad dat wordt aangericht blijft beperkt tot de patiënt die wordt behandeld. De doeltreffendheid van deze geneesmiddelen is wereldwijd vergelijkbaar, en de geneesmiddelen behouden hun waarde voor toekomstige generaties.
Aan de andere kant doden antimicrobiële stoffen vatbare organismen met ingrijpende en blijvende gevolgen. Antimicrobiële stoffen worden vaak beschreven als “maatschappelijke” geneesmiddelen vanwege de brede gevolgen van individueel gebruik van antimicrobiële stoffen voor contacten met patiënten, de lokale gemeenschap en mogelijk microbiële populaties wereldwijd.
- Antimicrobiële resistentie wordt gestuurd door de beslissingen van patiënten, zorgverleners, boeren en dierenartsen
- Antimicrobieel gebruik verstoort het evenwicht van microbiële populaties, wat leidt tot een toename van resistente organismen en veranderingen in infectiepatronen
- De werkzaamheid van antimicrobiële stoffen varieert in de tijd en van land tot land als gevolg van antimicrobiële gebruikspatronen en de verplaatsing van organismen tussen gemeenschappen
- Misbruik van antimicrobiële stoffen in het verleden en nu bedreigt het welzijn van toekomstige generaties
Crisis in de ontwikkeling van nieuwe antimicrobiële stoffen
De kennis en technologieën die vandaag beschikbaar zijn om de ontdekking en ontwikkeling van nieuwe geneesmiddelen te ondersteunen, zijn veel beter dan de middelen waarover wetenschappers in decennia geleden beschikten. Onderzoekers en farmaceutische fabrikanten hebben echter aanzienlijk gesnoeid in de middelen voor de evaluatie en klinische beproeving van nieuwe middelen. Als gevolg daarvan is het aantal nieuwe antimicrobiële stoffen in de ontwikkelingspijplijn de afgelopen tien jaar sterk gedaald, hetgeen reden geeft tot bezorgdheid over de beschikbaarheid van effectieve behandelingsmogelijkheden in de toekomst.
Er is een aantal wetenschappelijke en economische belemmeringen voor de ontwikkeling van nieuwe geneesmiddelen.
- Beperkte markt voor nieuwe middelen
- Antimicrobiële stoffen worden doorgaans één tot tien dagen gebruikt, waardoor de financiële prikkel voor de ontwikkeling van nieuwe geneesmiddelen afneemt.
- Om de ontwikkeling van resistentie te beperken, worden nieuw geïntroduceerde antimicrobiële stoffen vaak onderworpen aan gebruiksbeperkingen door ziekenhuisapothekers en nationale geneesmiddelenautoriteiten.
- Many parasitic, tropical, and “orphan” diseases are infrequent in the developed world, the primary source of revenue for medicines manufacturers.
- Biological challenges
- The identification of previously unknown target sites for antimicrobial action has proved difficult.
- Most “new” antimicrobials are chemical variants of older agents. Consequently resistance development can occur quickly.
- Toxicities
- Antimicrobials are generally relatively safe when compared to other medicines used to treat human disease. Consequently, the tolerance threshold for any documented or suspected toxicities for new agents is low. The risk that new compounds may be withdrawn from the market is a strong disincentive to new drug development.
Related Links
- Improving antimicrobial use