Veel vrouwen kijken uit naar het moederschap – het leren kennen van een kleine baby, het opvoeden van een opgroeiend kind, het ontwikkelen van een relatie met een opgroeiende zoon of dochter. Over de hele wereld geloven mensen dat ouderschap het meest lonende deel van het leven is. En het is goed dat zoveel moeders die band met hun kind koesteren, want de overgang naar het ouderschap veroorzaakt ingrijpende veranderingen in het huwelijk van een vrouw en haar algehele geluk … en niet ten goede.
Families verwelkomen meestal een baby in de mix met grote verwachtingen. Maar terwijl de band van een moeder met een kind groeit, is het waarschijnlijk dat haar andere relaties verslechteren. Ik onderzocht tientallen jaren van studies over de psychologische effecten van het krijgen van een kind om mijn boek te schrijven Great Myths of Intimate Relationships: Dating, Sex, and Marriage, en dit is wat de onderzoeksliteratuur laat zien.
Wanneer mensen trouwen, zijn ze meestal verliefd en blij dat ze in het huwelijksbootje stappen. Maar daarna verandert er wel eens wat. Gemiddeld daalt de tevredenheid van paren met hun huwelijk in de eerste jaren van hun huwelijk en als de daling bijzonder sterk is, kan echtscheiding volgen. De loop van de ware liefde gaat bergafwaarts. En dan hebben we het nog niet eens over de aanschaf van een autostoeltje en luiers.
Al zo’n 30 jaar bestuderen onderzoekers hoe het krijgen van kinderen een huwelijk beïnvloedt, en de resultaten zijn overtuigend: de relatie tussen echtgenoten gaat erop achteruit zodra er kinderen komen. Door paren met en zonder kinderen te vergelijken, ontdekten onderzoekers dat het tempo van de afname in relatietevredenheid bijna twee keer zo steil is voor paren die kinderen hebben dan voor paren zonder kinderen. In het geval van een ongeplande zwangerschap ondervinden de ouders zelfs nog grotere negatieve gevolgen voor hun relatie.
De ironie is dat zelfs als de huwelijkstevredenheid van nieuwe ouders afneemt, de kans dat ze gaan scheiden ook afneemt. Dus, het krijgen van kinderen kan je ellendig maken, maar je zult samen ellendig zijn.
Erger nog, deze daling van de huwelijkstevredenheid leidt waarschijnlijk tot een verandering in het algemene geluk, omdat de grootste voorspeller van algehele levenstevredenheid iemands tevredenheid met de echtgenoot is.
Hoewel de negatieve gevolgen voor het huwelijk van ouders worden bekend zijn bij vaders en moeders, is het vooral verraderlijk omdat zo veel jonge stellen denken dat het krijgen van kinderen hen dichter bij elkaar zal brengen of op zijn minst niet zal leiden tot huwelijksstress. Dit geloof dat het krijgen van kinderen het huwelijk zal verbeteren, is een hardnekkige en hardnekkige mythe onder jonge verliefden.
Het lijkt vanzelfsprekend dat het toevoegen van een baby aan een huishouden de dynamiek ervan zal veranderen. En inderdaad, de komst van kinderen verandert de manier waarop stellen met elkaar omgaan. Ouders gaan vaak afstandelijker en zakelijker met elkaar om, terwijl ze zich bezighouden met de details van het ouderschap. De alledaagse dingen zoals de kinderen voeden, wassen en aankleden vergen energie, tijd en vastberadenheid. In een poging om het gezin draaiende te houden, bespreken ouders het ophalen van de auto en het boodschappen doen, in plaats van de laatste roddels of hun gedachten over de presidentsverkiezingen te delen. Vragen over iemands dag worden vervangen door vragen of deze luier er vol uitziet.
Deze veranderingen kunnen ingrijpend zijn. Fundamentele identiteiten kunnen verschuiven – van echtgenote naar moeder, of, op een intiemer niveau, van geliefden naar ouders. Zelfs bij paren van hetzelfde geslacht voorspelt de komst van kinderen minder tevredenheid in de relatie en minder seks. Naast seksuele intimiteit hebben nieuwe ouders de neiging om niet langer de kleine dingen te zeggen en te doen die hun echtgenoot leuk vindt. Flirterige sms’jes worden vervangen door berichten die lezen als een boodschappenbon.
In het licht van het feit dat bijna de helft van alle geboorten bij ongehuwde paren plaatsvindt, denken sommige ouders misschien dat ze het systeem hebben omzeild door de bruiloft over te slaan. Maar dat is niet zo. De relatielast van het krijgen van kinderen is aanwezig, ongeacht burgerlijke staat, geaardheid of inkomensniveau. Bovendien worden de nadelige gevolgen van het ouderschap in andere landen aangetroffen, waaronder landen met een hoger percentage buitenechtelijk ouderschap en een genereuzer gezinsbeleid.
Niet verrassend is dat het de moeders zijn, en niet de vaders, die de zwaarste lasten van het ouderschap dragen. Zelfs wanneer beide ouders buitenshuis werken en zelfs in huwelijken waarin beide echtgenoten verklaren de lasten van de huishoudelijke taken te delen, glijden de meeste ouders af naar seksestereotiepe manieren van opvoeden. Vrouwen worden vaker de “oproepouder”, degene die ’s nachts opstaat om een kind een zakdoekje te brengen of die wordt gebeld door de schoolverpleegster.
Als onderdeel van dit patroon hebben nieuwe moeders de neiging hun uren in het buitenshuis werken te verminderen, wat er vaak toe leidt dat vaders meer van de last van de financiële verantwoordelijkheid gaan voelen. Er ontstaat een algemeen patroon waarbij vaders meer tijd en energie gaan besteden aan nevenwerkzaamheden en moeders een steeds groter percentage van de zorg voor kinderen en het huishouden op zich gaan nemen.
Nieuwe moeders praten vaak over hun sociaal isolement, over het feit dat ze geen contact meer hebben met vrienden en collega’s en dat hun wereld steeds kleiner wordt. Al deze veranderingen leiden tot fundamentele en langdurige effecten op de kring van steunpunten van nieuwe moeders, waaronder hun echtgenoten.
De gevolgen van de relationele spanning kunnen ernstig zijn. Huwelijksstress wordt in verband gebracht met veel ernstige lichamelijke gezondheidsproblemen, alsook met symptomen van depressie en andere geestelijke gezondheidsproblemen. Het verband tussen psychische problemen en huwelijksproblemen is zo sterk dat onderzoekers hebben vastgesteld dat relatietherapie een van de meest effectieve manieren is om depressie en sommige andere psychische aandoeningen te behandelen.
Als de komst van kinderen moeilijk is voor huwelijken, is het vertrek van kinderen dan goed voor huwelijken? Sommige huwelijken worden inderdaad beter als de kinderen het nest verlaten. In andere gevallen leidt de succesvolle komst van de kinderen ertoe dat echtelieden ontdekken dat ze weinig gemeenschappelijke interesses hebben en dat er niets is dat hen bij elkaar houdt.
Deze nadelen van het krijgen van kinderen kunnen deels verklaren waarom steeds meer vrouwen in de Verenigde Staten en over de hele wereld ervoor kiezen zich niet voort te planten. According to the US census, the percentage of childless American women (ages 15-44) increased a staggering amount in just two generations: from 35% in 1976 to 47% in 2010.
Despite the dismal picture of motherhood painted by researchers like me (sorry, Mom), most mothers (and fathers) rate parenting as their greatest joy. Much like childbirth, for which nearly all mothers believe the pain and suffering was worth it, most mothers believe the rewards of watching their children grow up are worth the cost to their romantic relationships.
This article first appeared on the Conversation
{{topLeft}}
{{bottomLeft}}
{{topRight}}
{{bottomRight}}
{{/goalExceededMarkerPercentage}}
{{/ticker}}
{{heading}}
{{#paragraphs}}
{{.}}
{{/paragraphs}}{{highlightedText}}
- Share on Facebook
- Share on Twitter
- Share via Email
- Share on LinkedIn
- Share on Pinterest
- Share on WhatsApp
- Share on Messenger