Zes Denkhoeden

Dit artikel heeft extra citaties nodig voor verificatie. Help dit artikel te verbeteren door citaten naar betrouwbare bronnen toe te voegen. Materiaal zonder bronvermelding kan worden aangevochten en verwijderd.
Vind bronnen: “Six Thinking Hats” – nieuws – kranten – boeken – scholar – JSTOR (augustus 2015) (Leer hoe en wanneer u dit sjabloonbericht verwijdert)

Speedo-onderzoekers zouden de zes denkhoeden hebben uitgeprobeerd bij het maken van badpakken. “Ze probeerden de ‘zes denkhoeden’-methode van brainstormen uit, een groene hoed voor creatieve manieren om een probleem aan te pakken, een zwarte om naar de haalbaarheid van die ideeën te kijken.”

Typisch begint een project met een uitgebreide witte hoed-actie, omdat feiten worden verzameld. Daarna wordt elke hoed slechts een paar minuten per keer gebruikt, behalve de rode hoed, die beperkt blijft tot een zeer korte 30 seconden om ervoor te zorgen dat het een instinctieve onderbuikreactie is, in plaats van een vorm van oordeel. Dit tempo wordt verondersteld een positieve invloed te hebben op het denkproces, in overeenstemming met Malcolm Gladwell’s theorieën over “blink” denken.

De Bono geloofde dat de sleutel tot een succesvol gebruik van de Six Thinking Hats methodologie lag in het doelbewust toespitsen van de discussie op een bepaalde aanpak naar behoefte tijdens de vergadering of samenwerkingssessie. Bijvoorbeeld, een vergadering kan worden bijeengeroepen om een bepaald probleem te bespreken en om een oplossing voor het probleem te ontwikkelen. De methode van de Zes Denkhoeden zou dan in een volgorde kunnen worden gebruikt om eerst het probleem te verkennen, dan een reeks oplossingen te ontwikkelen, en tenslotte een oplossing te kiezen door de reeks oplossingen kritisch te onderzoeken.

De vergadering kan beginnen met iedereen de Blauwe hoed op te zetten om te bespreken hoe de vergadering zal worden geleid en om de doelen en doelstellingen te ontwikkelen. De discussie kan dan overgaan naar het Rode hoed denken om meningen en reacties op het probleem te verzamelen. Deze fase kan ook worden gebruikt om beperkingen voor de eigenlijke oplossing te ontwikkelen, zoals wie zal worden beïnvloed door het probleem en/of de oplossingen. Vervolgens kan de discussie overgaan naar de (Geel dan) Groene hoed om ideeën en mogelijke oplossingen te genereren. Vervolgens kan de discussie bewegen tussen Witte hoed denken als onderdeel van het ontwikkelen van informatie en Zwarte hoed denken om kritiek te ontwikkelen op de oplossingen.

Omdat iedereen gefocust is op een bepaalde aanpak op een bepaald moment, neigt de groep meer samen te werken dan wanneer een persoon emotioneel reageert (Rode hoed) terwijl een ander probeert objectief te zijn (Witte hoed) en weer een ander kritisch is over de punten die uit de discussie naar voren komen (Zwarte hoed). De hoeden helpen individuen om problemen vanuit verschillende invalshoeken te benaderen, en focussen individuen op tekortkomingen in de manier waarop ze het oplossen van problemen benaderen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *