Duch Jezusa jest wszędzie w okresie Bożego Narodzenia, nawet w najbardziej nieoczekiwanych miejscach, takich jak choinka czy Święty Mikołaj. Podczas gdy niektórzy wierzą, że te symbole mają pogańskie korzenie, chrześcijanie mogą wziąć sobie do serca świadomość, że są to symbole Bożej miłości do nas.
Poznajmy to dalej, przyglądając się sześciu „świeckim” symbolom Świąt Bożego Narodzenia z wyjątkowo solidną chrześcijańską historią.
Drzewko świąteczne
Wielu historyków uważa, że tradycje związane z drzewkiem świątecznym zostały zaadaptowane przez chrześcijan, aby nawrócić pogan. Na długo przed chrześcijaństwem, ludzie dekorowali swoje domy konarami sosny, świerku i jodły około 21 grudnia, najkrótszego dnia w roku na półkuli północnej. Wiecznie zielone konary przypominały im, że słońce powróci i sprawi, że wszystko znów będzie zielone.
W przeciwieństwie do tego, historycy katoliccy przypisują zasługi św. Bonifacemu, mnichowi z VII wieku, który rozprzestrzenił Ewangelię w Niemczech. W dniu 24 grudnia odwiedził on miasto Geismar i zastał je puste. Wszyscy mieszkańcy zebrali się wokół ogromnego dębu, poświęconego pogańskiemu bóstwu, który uważali za niezniszczalny, i zamierzali złożyć w ofierze dziecko. Święty Bonifacy uratował dziecko i ściął dąb jednym uderzeniem siekiery; niektóre legendy podają, że podmuch wiatru wyrwał drzewo z korzeniami, gdy je uderzył.
Święty Bonifacy następnie ogłosił Ewangelię i wskazał na małą jodłę. Ogłosił ją symbolem Chrystusowego Dzieciątka i życia wiecznego ze względu na jej wiecznie zielone igły i kształt, który wskazywał na niebo. Poradził, aby przynieśli takie drzewko do swoich domów i gromadzili się wokół niego, dzieląc się darami i życzliwością. Dowiedz się o wiele więcej szczegółów na temat chrześcijańskiego znaczenia choinki.
Dzisiaj, choinka stoi jako centralny punkt sezonu świątecznego.
Santa Claus
Podczas gdy Santa Claus był oparty na St. Nicholas w Europie, angielscy osadnicy w Ameryce dali tradycji pogańskie nachylenie. Oto jak do tego doszło, według CatholicCulture.org:
Kiedy Holendrzy wyemigrowali do Ameryki, ich dzieci były odwiedzane przez Sinterklaas, tradycyjnego św. Mikołaja, 6 grudnia, w dniu jego święta. Angielskie dzieci protestanckie również chciały uczestniczyć, ale ich rodzice uznali, że postać katolickiego świętego i biskupa jest nie do przyjęcia, a oni oczywiście nie obchodzili katolickich świąt. Tak więc, w XVIII wieku, przenieśli zasługi na pogańskie bóstwo Thora, którego przedstawiali jako starszego, jowialnego mężczyznę z długą białą brodą.
Niezależnie od tego, że dzisiejszy Święty Mikołaj jest pozycjonowany jako postać mityczna, wielu katolików podziela perspektywę Kendry Tierney, katolickiej mamy i autorki bloga Catholic All Year.
„Święty Mikołaj był rzeczywistą historyczną, katolicką osobą. Urodził się na terenie dzisiejszej Turcji w III wieku. Został biskupem Myry. Był prawdziwy” – pisze we wpisie na blogu. „Nadal jest prawdziwy i istnieje, ponieważ jako katolicy wierzymy w wieczną duszę, która nigdy nie umiera”
Święty Mikołaj z Myry jest uważany za patrona dzieci, ponieważ był dla nich hojny i uratował trzy młode dziewczyny z niewoli, płacąc im posag. Mikołaj jest kanonizowanym świętym i jako taki jest potężny.
„(To) oznacza, że wierzymy, że żyje on w niebie i może wysłuchać naszych modlitw i wstawiać się za nami u Boga Ojca” – zapewnia Tierney.
Przeczytaj cały wpis Kendry Tierney tutaj.
Prezenty
Przed chrześcijaństwem prezenty były wymieniane podczas pogańskich festiwali przesilenia zimowego. Według CatholicCulture.org, Kościół katolicki zaadaptował te tradycje dawania prezentów około 320 roku, aby pomóc konwertytom skupić się na chrześcijaństwie. Ówcześni chrześcijanie z radością świętowali, ponieważ postrzegali ten dzień jako święty nie z powodu narodzin słońca, ale z powodu Tego, który je stworzył.
Dzisiaj katolicy mogą nadal patrzeć na dawanie prezentów z chrześcijańskiej perspektywy, rozważając inspirację przez mędrców, którzy przynieśli swoje dary ze złota, kadzidła i mirry, aby uczcić Jezusa, oraz zastanawiając się nad największym darem ze wszystkich, naszym Panem i Zbawicielem, Chrystusem Jezusem.
Wieńce
Uważa się, że wieniec pochodzi z Europy Północnej, kiedy ludzie używali go z zapalonymi świecami podczas najciemniejszych dni zimy, aby symbolizować nadzieję na nadchodzące słońce.
W średniowieczu, chrześcijanie zaadaptowali tę tradycję do wieńca adwentowego, według Catholic Education Resource Center. Było to łatwe przejście, ponieważ mamy nadzieję na przyjście Syna w czasie Świąt Bożego Narodzenia, ponieważ Chrystus jest Światłością świata.
Do roku 1600, zarówno katolicy jak i luteranie mieli bardziej formalne praktyki związane z wieńcami, a dziś wieńce są wszędzie w czasie Świąt Bożego Narodzenia. Kiedy zobaczysz jeden z nich, pamiętaj o tym, że każdy jego aspekt symbolizuje Jezusa:
- Evergreeny reprezentują życie wieczne.
- Laurel oznacza prześladowanie i cierpienie.
- Sosna i cis oznaczają nieśmiertelność.
- Cedr oznacza siłę i uzdrowienie.
- Kłujące liście Holly przypominają nam o koronie cierniowej.
- Szynkowe szyszki oznaczają śmierć i zmartwychwstanie.
- Krągła konstrukcja reprezentuje Jego wieczność; Bóg nie ma początku ani końca.
Czerwony i zielony
Niektórzy historycy wierzą, że zielony i czerwony pojawiły się jako kolory Bożego Narodzenia z powodu wiecznej zieleni i ostrokrzewu używanego w pogańskich obchodach przesilenia zimowego. Inni uważają, że czerwień i zieleń oznaczały granice w starożytnych kulturach celtyckich. Spekulują, że ta praktyka została zaadaptowana przez średniowieczne kościoły, aby:
- Zaznaczyć obszary w kościele dla parafian i te dla księży.
- Zaznaczyć koniec starego roku liturgicznego i początek nowego.
Dla chrześcijan dzisiaj, czerwony i zielony symbolizują Jezusa. Czerwony symbolizuje krew, którą przelał dla naszego zbawienia, a zielony symbolizuje Jego dar życia wiecznego.
Poinsecja
Pochodząca z Ameryki Środkowej, poinsecja była używana przez Azteków do celów praktycznych, takich jak farbowanie i medycyna, zgodnie z artykułem na Altetia.org, stronie wymiany zasobów katolickich na całym świecie. Ale po wprowadzeniu do Stanów Zjednoczonych przez Johna Poinsetta, pierwszego ambasadora Stanów Zjednoczonych w Meksyku, stały się one kojarzone z Bożym Narodzeniem.
Kształt jej liści przypomina nam gwiazdę betlejemską, głęboka czerwień oznacza krew Chrystusa, a zielone liście życie i nadzieję. Dodatkowego znaczenia tej pięknej roślinie dodaje legenda o biednej meksykańskiej dziewczynie, która rozpaczliwie pragnęła uczcić Dzieciątko Jezus podczas wigilijnej mszy, ale nie miała nic, co mogłaby mu dać. Jej kuzyn pocieszył ją, mówiąc, że nawet najmniejszy prezent od kogoś, kto Go kocha, sprawi Jezusowi radość. Zerwała więc garść chwastów, przyniosła je do ołtarza i położyła u stóp szopki. Niesamowite, bukiet wybuchł jaskrawoczerwonymi kwiatami, a wszyscy, którzy je zobaczyli, byli pewni, że widzieli cud.
Od tamtej Wigilii jasnoczerwone kwiaty poinsecji znane były jako „Flores de Noche Buena”, czyli „Kwiaty Świętej Nocy.”
Przeczytaj cały artykuł Aleteia tutaj.
Kiedy przygotowujesz ciasteczka dla Świętego Mikołaja, zbierasz się wokół choinki, aby wymienić się prezentami, dekorujesz swój dom na czerwono i zielono, wieszasz wieniec na drzwiach i wysyłasz poinsecję do dalekich bliskich, możesz czuć się dobrze wiedząc, że te tradycje są przesiąknięte wiarą katolicką i miłością do Jezusa.
Find out more about the meaning behind Christmas and Advent:
- The Meaning Behind the Christmas Tree in Christianity
- How to Use the Symbols of Advent to Keep Jesus at the Center of the Season
- 2016 Advent Gift Guide