7 Major Environmental Movements in India

Współczesne Indie doświadczają niemal nieograniczonej eksploatacji zasobów z powodu przynęty nowych konsumpcyjnych stylów życia. Równowaga w przyrodzie jest zaburzona. Doprowadziło to do wielu konfliktów w społeczeństwie. W tym artykule omawiamy główne ruchy ekologiczne w Indiach.

Co to jest ruch ekologiczny?

• Ruch ekologiczny może być zdefiniowany jako ruch społeczny lub polityczny na rzecz ochrony środowiska lub poprawy jego stanu. Terminy „zielony ruch” lub „ruch ochrony środowiska” są alternatywnie używane do oznaczenia tego samego.
• Ruchy ekologiczne sprzyjają zrównoważonemu zarządzaniu zasobami naturalnymi. Ruchy te często podkreślają ochronę środowiska poprzez zmiany w polityce publicznej. Wiele ruchów koncentruje się na ekologii, zdrowiu i prawach człowieka.
• Ruchy środowiskowe wahają się od wysoko zorganizowanych i formalnie zinstytucjonalizowanych do radykalnie nieformalnych działań.
• Szeroki zakres przestrzenny różnych ruchów środowiskowych waha się od bycia lokalnym do prawie globalnego.

Ważne ruchy ekologiczne w Indiach

Niektóre z głównych ruchów ekologicznych w Indiach w okresie od 1700 do 2000 roku są następujące.

1.Ruch Bishnoi

• Rok: 1700s
• Miejsce: Khejarli, region Marwar, stan Rajasthan.
• Liderzy: Amrita Devi wraz z mieszkańcami wsi Bishnoi w Khejarli i okolicznych wioskach.
• Cel: Uratować święte drzewa przed wycięciem przez żołnierzy króla pod budowę nowego pałacu.

O co chodziło: Amrita Devi, mieszkanka wioski nie mogła znieść widoku niszczenia zarówno jej wiary, jak i świętych drzew wioski. Przytuliła się do drzew i zachęcała innych, by zrobili to samo. 363 mieszkańców wioski Bishnoi zostało zabitych w tym ruchu. Męczennicy drzew Bishnoi byli pod wpływem nauk Guru Maharaj Jambaji, który założył wiarę Bishnoi w 1485 roku i ustanowił zasady zakazujące krzywdzenia drzew i zwierząt. Król, który dowiedział się o tych wydarzeniach, pospieszył do wioski i przeprosił, nakazując żołnierzom zaprzestanie wyrębu. Wkrótce potem maharadża wyznaczył stan Bishnoi jako obszar chroniony, zabraniając szkód wyrządzanych drzewom i zwierzętom. To prawo istnieje w regionie do dziś.

Chipko Movement

• Rok: 1973
• Miejsce: W dystrykcie Chamoli, a później w dystrykcie Tehri-Garhwal w Uttarakhand.
• Liderzy: Sundarlal Bahuguna, Gaura Devi, Sudesha Devi, Bachni Devi, Chandi Prasad Bhatt, Govind Singh Rawat, Dhoom Singh Negi, Shamsher Singh Bisht i Ghanasyam Raturi.
• Cel: Głównym celem była ochrona drzew na himalajskich zboczach przed siekierami wykonawców lasu.

O co chodziło: Pan Bahuguna oświecił mieszkańców wsi, przekazując znaczenie drzew w środowisku, które kontroluje erozję gleby, powoduje deszcze i zapewnia czyste powietrze. Kobiety z wioski Advani w Tehri-Garhwal zawiązały świętą nić wokół pni drzew i przytuliły się do nich, stąd nazwano to „Ruchem Chipko” lub „ruchem przytulania drzew”. Głównym żądaniem ludzi w tych protestach było to, że korzyści z lasów (zwłaszcza prawo do paszy) powinny trafić do miejscowej ludności. Ruch Chipko nabrał rozpędu w 1978 roku, kiedy kobiety stanęły w obliczu policyjnych strzelanin i innych tortur. The then state Chief Minister, Hemwati Nandan Bahuguna set up a committee to look into the matter, which eventually ruled in favor of the villagers. This became a turning point in the history of eco-development struggles in the region and around the world.

Save Silent Valley Movement

• Year: 1978
• Place: Silent Valley, an evergreen tropical forest in the Palakkad district of Kerala, India.
• Leaders: The Kerala Sastra Sahitya Parishad (KSSP) an NGO, and the poet-activist Sughathakumari played an important role in the Silent Valley protests.
• Aim: In order to protect the Silent Valley, the moist evergreen forest from being destroyed by a hydroelectric project.

What was it all about: Kerala State Electricity Board (KSEB) zaproponował zaporę hydroelektryczną w poprzek Kunthipuzha River, która biegnie przez Silent Valley. W lutym 1973, Komisja Planowania zatwierdziła projekt kosztem około Rs 25 crores. Wielu obawiało się, że projekt zatopi 8,3 km kw. nietkniętego wilgotnego wiecznie zielonego lasu. Kilka organizacji pozarządowych stanowczo sprzeciwiło się projektowi i wezwało rząd do jego porzucenia. W styczniu 1981, kłaniając się nieugiętej presji publicznej, Indira Gandhi oświadczył, że Silent Valley będzie chroniony. W czerwcu 1983 roku Centrum ponownie zbadało sprawę przez komisję pod przewodnictwem Prof. M.G.K. Menona. W listopadzie 1983 roku Silent Valley Hydroelectric Project został odwołany. W 1985 roku premier Rajiv Gandhi formalnie zainaugurował Park Narodowy Cichej Doliny.

Jungle Bachao Andholan

• Rok: 1982
• Miejsce: Dystrykt Singhbhum w stanie Bihar
• Liderzy: Plemiona z Singhbhum.
• Cel: Przeciwko decyzji rządu o zastąpieniu naturalnego lasu salowego drzewem Teak.

O co chodziło: Plemiona z dystryktu Singhbhum w Bihar rozpoczęły protest, gdy rząd zdecydował się zastąpić naturalne lasy solne wysoko cenionym drewnem tekowym. Ten ruch został nazwany przez wielu jako „Greed Game Political Populism”. Później ten ruch rozprzestrzenił się na Jharkhand i Orissa.

Appiko Movement

• Rok: 1983
• Miejsce: Dystrykty Uttara Kannada i Shimoga w stanie Karnataka
• Liderzy: Największe atuty Appiko polegają na tym, że nie jest ono ani kierowane przez osobowość, ani nie zostało formalnie zinstytucjonalizowane. Jednakże, to ma mediatora w Pandurang Hegde. Pomógł uruchomić ruch w 1983 roku.
• Cel: Przeciwko wycinki i komercjalizacji naturalnych lasów i ruiny starożytnego livelihood.

Co to było wszystko o: Można powiedzieć, że ruch Appiko jest południową wersją ruchu Chipko. Ruch Appiko był lokalnie znany jako „Appiko Chaluvali”. Miejscowi obejmowali drzewa, które miały być wycięte przez wykonawców z departamentu leśnego. Ruch Appiko wykorzystywał różne techniki do podnoszenia świadomości, takie jak piesze marsze w głębi lasu, pokazy slajdów, tańce ludowe, przedstawienia uliczne itp. Drugim obszarem działania ruchu było promowanie zalesiania na terenach wylesionych. Później ruch skupił się na racjonalnym wykorzystaniu ekosfery poprzez wprowadzenie alternatywnych źródeł energii w celu zmniejszenia presji na las. Ruch okazał się sukcesem. Obecny status projektu to – zatrzymany.

Narmada Bachao Andholan (NBA)

• Rok: 1985
• Miejsce: Rzeka Narmada, która przepływa przez stany Gujarat, Madhya Pradesh i Maharashtra.
• Liderzy: Medha Patker, Baba Amte, adiwasi, rolnicy, ekolodzy i działacze na rzecz praw człowieka.
• Cel: Ruch społeczny przeciwko wielu dużym tamom budowanym na rzece Narmada.

O co chodziło: Ruch rozpoczął się jako protest przeciwko nie zapewnieniu odpowiedniej rehabilitacji i przesiedlenia dla ludzi, którzy zostali wysiedleni w wyniku budowy tamy Sardar Sarovar. Później ruch skoncentrował się na ochronie środowiska i ekosystemów doliny. Aktywiści domagali się również zmniejszenia wysokości tamy do 88 m z proponowanej wysokości 130 m. Bank Światowy wycofał się z projektu.

Sprawa środowiskowa trafiła do sądu. W październiku 2000 r. Sąd Najwyższy wydał wyrok zatwierdzający budowę tamy Sardar Sarovar pod warunkiem, że wysokość tamy może zostać podniesiona do 90 m. Wysokość ta jest znacznie wyższa niż 88 m, których domagali się aktywiści antyzaporowi, ale jest zdecydowanie niższa niż proponowana wysokość 130 m. Projekt jest obecnie w dużej mierze finansowany przez rządy stanowe i pożyczki rynkowe. Oczekuje się, że projekt zostanie w pełni ukończony do 2025 r.

Aczkolwiek nie zakończył się sukcesem, ponieważ nie można było zapobiec budowie tamy, NBA stworzyła opinię antybig dam w Indiach i poza nimi. Zakwestionowała paradygmat rozwoju. Jako ruch demokratyczny, w 100 procentach podążał drogą Gandhiego.

7. konflikt o zaporę Tehri

• Rok: 1990’s
• Miejsce: Rzeka Bhagirathi w pobliżu Tehri w Uttarakhand.
• Liderzy: Sundarlal Bahuguna
• Cel: Protest był przeciwko wysiedleniu mieszkańców miasta i konsekwencjom środowiskowym słabego ekosystemu.

Tehri tama przyciągnęła krajową uwagę w latach 80-tych i 90-tych. The główny zastrzeżenie zawierać, sejsmiczny wrażliwość the region, zatopienie las teren wraz z Tehri miasto etc. Pomimo wsparcia ze strony innych wybitnych przywódców, takich jak Sunderlal Bahuguna, ruchowi nie udało się zebrać wystarczającego poparcia społecznego na poziomie krajowym, jak również międzynarodowym.