Rzadkość rasy kurczaków jest rzeczą nieco subiektywną.
Ile razy widziałeś kurczaki reklamowane jako rzadkie lub nawet niezwykle rzadkie tylko po to, aby stwierdzić, że podczas gdy rasa może być rzadka, to w rzeczywistości nie jest tak rzadka?
Dziś przyjrzymy się niektórym rasom, które są naprawdę rzadkie.
Definicja rzadkości według Livestock Conservancy to mniej niż 1000 ptaków na świecie.
Do wymagań liczbowych Conservancy dodaliśmy kolejny parametr – rasa musi mieć ponad 200 lat.
W ten sposób możemy również zaprezentować niektóre rasy z całego świata.
Czy jesteś gotowy, aby dowiedzieć się o najrzadszych rasach kurczaków? Czytaj dalej…
Dong Tao
Kurczak Dong Tao lub Smok może być jednym z najbardziej niezwykłych kurczaków jakie kiedykolwiek zobaczysz.
Są to ogromne kurczaki z kogutami osiągającymi 12lb i nawet kurami osiągającymi 9lb.
Podczas gdy ich ciało jest duże to ich nogi są główną atrakcją. Ich nogi są czerwone i łuskowate i mogą stać się tak grube jak nadgarstek człowieka.
Ta rzadka rasa jest uważana za przysmak w Wietnamie i kiedyś była hodowana tylko dla rodziny królewskiej.
Dzisiaj para ptaków hodowlanych Dong Tao może być sprzedana nawet za 2000 dolarów.
Jeśli chodzi o ich wygląd, mają grzebień w grochy z jaskrawoczerwonymi płatkami usznymi i watą. Kury mają upierzenie w kolorze białym, podczas gdy chłopcy są czerwono-czarni.
Co ciekawe, pisklęta są zazwyczaj inkubowane przez maszynę, ponieważ duże stopy mamy mają tendencję do miażdżenia jaj.
Kury są cyklicznymi nioskami – oznacza to, że będą znosić jaja przez 2-3 miesiące, a następnie odpoczywać przez jakiś czas przed ponownym rozpoczęciem pracy.
W ten sposób znoszą około 60 jaj rocznie.
Ogółem ten rzadki kurczak ma dobry charakter, jest spokojny i przyjazny w stosunku do ludzi.
Sułtan
Ostatnim kurczakiem na naszej liście rzadkich kurczaków jest Sułtan.
Kurczaki Sułtan posiadają wszystkie designerskie cechy: V comb, head crest, muffs, large nares, vulture hocks, dropped wings and a long tail.
Zdrowy Sultan jest oszałamiającym widokiem do zobaczenia.
Można znaleźć te kurczaki w trzech kolorach: czarnym, niebieskim i białym – biały jest najłatwiejszy do znalezienia i najbardziej znany. Niebieskie Sułtany są bardzo rzadkie.
Powstały one bardzo wcześnie w Imperium Osmańskim (14 wiek) i były trzymane jako ptaki ozdobne w pałacu sułtana.
Jego turecka nazwa (Serai Tavuk) oznacza ptactwo pałacu sułtana.
Jest to standardowy rozmiar kurczaka z kogutami ważącymi 6lb i kurami ważącymi 4lb. Występują również w rozmiarze bantam, który jest jeszcze rzadszy!
Kury są słabymi nioskami i jeśli masz szczęście będą znosić dwa jajka tygodniowo.
W dzisiejszych czasach Sułtany są czysto ozdobne i są świetnymi kurczakami domowymi.
Brabanter
Brabanter jest starą rasą pochodzącą z 1676 roku (co najmniej). W tym czasie została rozwinięta w historycznym obszarze Brabancji, skąd pochodzi ich nazwa.
Brabantery są małymi kurczakami z kogutami ważącymi 4-5lb i kurami ważącymi jeszcze mniej!
Są to nietypowo wyglądające kurczaki z herbem i brodą. Ich nozdrza są duże i szerokie i zazwyczaj nie posiadają watahy.
Można je znaleźć w kilku odmianach kolorystycznych, w tym złote, srebrne spangled lub kukułcze.
Na podwórku są nieśmiałymi, spokojnymi, inteligentnymi i przyjaznymi kurczakami. Uwielbiają wolny wybieg i będą znosić około trzech dużych białych jaj tygodniowo.
Innym bonusem jest to, że rzadko będzie chodzić na czerwiu.
Rasa ta prawie wyginęła w 1900 roku, jednak została uratowana przez entuzjastów.
Wciąż pozostają bardzo rzadkie i wymagają ochrony.
La Fleche
La Fleche jest starożytną francuską rasą, a ich nazwa tłumaczy się jako złamana strzała.
Uważa się, że rasa ta pochodzi z miasta La Fleche w pobliżu Le Mans we Francji.
W XV wieku była bardzo popularna jako ptak stołowy. Jednak kurczak ten rośnie powoli i może trwać około dziesięciu miesięcy, zanim będzie gotowy do wprowadzenia na rynek.
To właśnie ten powolny wzrost prawdopodobnie przyczynił się do stopniowego upadku tego uroczego kurczaka.
Oprócz tego, że jest to ptak stołowy, jest on umiarkowanym hodowcą dużych białych jaj. Można się spodziewać około trzech tygodniowo lub średnio 180 rocznie.
La Fleche jest kurą o wyjątkowym wyglądzie.
Mają one grzebień w kształcie litery V i z tego powodu są znane jako ptaki diabelskie.
Można się spodziewać kogutów o wadze około 8lb i kur o wadze 6.5lb.
Te kurczaki nie są przystosowane do życia w mieście, ponieważ wolą wolny wybieg i trochę latać.
Na szczęście w ostatnich latach rasa ta zaczęła ponownie zbierać zainteresowanie. Jednak nadal pozostają rzadkie.
Breda
Kurczęta Breda to kolejna bardzo stara rasa z Holandii.
Były one przedstawiane na obrazach już w 1660 roku, gdzie pokazywano je jako ptactwo podwórzowe.
Była popularna w USA przed wojną secesyjną i była znana pod różnymi nazwami, w tym: Guelderlands, Kraaikops i Crow heads. Jednak ich popularność zaczęła słabnąć w latach 1800, aż do całkowitego zniknięcia z USA.
Na szczęście Holendrzy utrzymali tę rasę, jednak jej popularność również tam gwałtownie spadała.
Jest to spokojny, przyjazny, ciekawski i czujny kurczak.
Lubią wolny wybieg, ale wydają się zadowolone z pozostania w okolicy swojego domu po codziennej wędrówce.
Breda ma bardzo wyprostowaną postawę z sępimi biodrami i opierzonymi nogami. Their thighs are muscular and if starled they can do a pretty good standing leap.
She is well suited to cold climates as she does not have a comb. Zamiast tego mają małe kępki piór na głowie, które nie są widoczne.
Płatki uszne są białe, a małe wataszki powinny być czerwone – podobnie jak Brabanter, Breda ma duże otwory nosowe.
Kury Breda są umiarkowanymi nioskami dużych białych jaj i mogą produkować około trzech jaj tygodniowo.
Znajdziesz je w kolorach: czarnym, białym, niebieskim, plamistym i cętkowanym.
Obecnie Breda nie jest uznaną rasą w USA, ale entuzjaści pracują nad przestrzeganiem holenderskiego standardu doskonałości.
Bantamy również istnieją, ale są niezwykle rzadkie.
Staroangielski Bażant
Staroangielski Bażant jest bardzo starą rasą z Anglii.
Powstały one z kilku typów ptactwa użytkowego, które były popularne na farmach w Lancashire i Yorkshire.
Wiele ze starych typów bażantów zostało wchłoniętych przez rasę hamburską, ale grupa entuzjastów przeczesała kraj i znalazła ptaki, które nie zostały wchłonięte. W konsekwencji w 1914 roku kurczęta otrzymały nazwę Bażantów Staroangielskich w celu ochrony rasy.
Staroangielskie są rasą aktywną i lotną, która najlepiej radzi sobie jako wolni strażnicy – nie tolerują dobrze zamknięcia!
Są to ładne kurczęta z ciasnym brązowym i czarnym upierzeniem.
To upierzenie działa jako kamuflaż i pomaga chronić je przed drapieżnikami podczas swobodnego wybiegania.
Kury są dobrymi nioskami produkującymi 160-200 średniej wielkości białych jaj rocznie – około 3-4 jaj tygodniowo.
Nie są zbyt wylęgowe, ale są dobrymi matkami, jeśli mają pisklęta.
Ogólnie jest to rzadki kurczak o podwójnym przeznaczeniu, który byłby idealny dla gospodarstw domowych.
Kurczak birmański
Kurczak birmański bantam jest być może najrzadszym kurczakiem.
Niestety są one na skraju wyginięcia od kilku dziesięcioleci.
W rzeczywistości w pewnym momencie został on uznany za wymarły. Jednak w latach 70. znaleziono kilka ptaków w bardzo małym stadzie.
Płodność tej rasy nie była najlepsza, więc hodowano je z innymi podobnymi rasami – Barbu D’Uccles był jedną z nich. Na szczęście to ożywiło rasę i stado nadal powoli się powiększa. Wiemy, że rasa jest stara, ponieważ została wspomniana w jednej z książek Karola Darwina (The Variation of Plants and Animals under Domestication).
Burmany są prawdziwymi bantamkami – mają pojedynczy grzebień z niewielką kępką/ zagłębieniem piór głowy.
Jego upierzenie jest białe i mają sępie skarpety z opierzonymi nogami, które są jasnożółte.
Zauważymy, że mają nienormalnie krótkie nogi. Jest to spowodowane genem 'creeper’, który niestety powoduje również wysoką śmiertelność zarodków, co prawdopodobnie doprowadziło do tego, że są one tak rzadkie.
Roostery będą ważyły około 600g, a kury tylko 500g.
Kury będą znosiły 3 małe brązowe jajka co tydzień, a jeśli są czerwononose to są wspaniałymi matkami.
Ogółem jest to cichy i przyjazny kurczak, który będzie wspaniałym dodatkiem do twojego podwórkowego stada.
Scots Dumpy
Scots Dumpys pochodzą ze Szkocji i są zagrożoną rasą.
Myślano, że wyginęły w 1970 roku. Jednak małe stado zostało zlokalizowane w Kenii i powróciło do Wielkiej Brytanii.
Jest to dobra rasa o podwójnym przeznaczeniu.
Kury będą znosić około 3 białych jaj tygodniowo – są dobrymi opiekunkami i również są dobrymi matkami.
Kury są dobrymi małymi poszukiwaczami i uwielbiają wolny wybieg.
Istnieją cztery odmiany kolorystyczne: czarna, kukułka, ciemna i srebrnoszara.
Możesz się zastanawiać, dlaczego nazywa się je Dumpy?
Szkocki Dumpy ma gen pełzania (chondrodystrofia), który daje im nienormalnie krótkie nogi. Przez lata były one również nazywane Creepers lub Crawlers.
Niestety ten karłowaty gen powoduje wiele zgonów embrionów.
The Rare Breeds Survival Trust wymienia je jako zagrożone i potrzebujące opiekunów.
Onagadori
Onagadori jest sławny z powodu swojego ogona.
W rzeczywistości są one powszechnie używane w zawodach, aby zobaczyć kto ma najdłuższy ogon. Na wypadek gdybyś się zastanawiał, najdłuższy ogon w historii miał imponujące 27 m (88 stóp).
Tylko ogon koguta w pewnych warunkach może rosnąć w ten sposób.
Opierzenie kury jest bardziej podobne do zwykłego kurczaka i nie będzie rosło do tak ekstremalnych długości.
Hodowla tego kurczaka rozpoczęła się w XVII wieku w prefekturze Kochi w Japonii.
W 1952 roku Onagadori został uznany za Japoński Narodowy Skarb Natury.
Niestety obecnie istnieje tylko garstka hodowców – szacuje się, że istnieje tylko 250 kurczaków. W dzisiejszych czasach Onagadori jest rasą czysto ozdobną.
Kury znoszą tylko około 80-100 małych jasnobrązowych jaj i są niewychodzące.
Musisz być doświadczonym hodowcą drobiu, aby móc opiekować się tym kurczakiem.
Jego kurnik i wybieg muszą być duże i utrzymywane w czystości. Również grzędy muszą być umieszczone wysoko, aby chronić ich pióra ogonowe.
Podsumowanie
Przedstawiliśmy tutaj niektóre z najrzadszych ras kurczaków.
Niestety niektóre z tych ras są zagrożone wyginięciem w najbliższej przyszłości.
Pomimo, że organizacje zajmujące się przetrwaniem robią wszystko, co w ich mocy, aby wyhodować te rasy, potrzebują one więcej pomocy!
Jeśli zobaczyłeś tu jakieś rasy, które wydają ci się interesujące lub myślisz, że mógłbyś je wyhodować, skontaktuj się z lokalną organizacją zajmującą się rzadkimi rasami i zobacz, jak możesz pomóc.
The Livestock Conservancy to dobre miejsce, aby zacząć w USA. Inne organizacje, takie jak Rare Breeds Canada lub brytyjska Rare Breeds Survival Trust również prowadzą listy zagrożonych ras.
Zachowanie różnorodności genetycznej jest bardzo ważne dla zdrowia obecnych ras i przyszłości drobiu.
Mamy nadzieję, że podobał Ci się ten mały wybór, ponieważ trudno było wybrać spośród tak wielu zasługujących na to ras!