Agaja, także Agadja, (ur. ok. 1673 – zm. 1740, Allada, Dahomej), trzeci władca zachodnioafrykańskiego królestwa Dahomeju (1708-40), który był w stanie rozszerzyć swoje królestwo na południe aż do wybrzeża i który skonsolidował je i scentralizował poprzez ważne reformy administracyjne.
Pierwsza część panowania Agaji była zdecydowanie bardziej udana. Od 1708 do 1727 roku prowadził serię ekspansjonistycznych wojen, których kulminacją było przejęcie królestwa Allady w 1724 roku i ważnego nadmorskiego państwa handlowego Whydah (Ouïdah) w 1727 roku. W drugiej połowie swego panowania podlegał jednak inwazjom potężnego królestwa Oyo na północnym wschodzie.
Oyo po raz pierwszy najechali Dahomej w 1726 r., z łatwością pokonując siły Agaji i paląc jego stolicę, Abomey, zanim wrócili do domu. Ponownie najechali Dahomej w 1728, 1729 i 1730 roku. Agaja i jego ludzie wycofywali się lub ukrywali, gdy Oyo palili i plądrowali. W końcu, w 1730 roku, Agaja został zmuszony do pogodzenia się i zapłacenia daniny. Zrezygnował również ze sprzeciwu wobec handlu niewolnikami, choć nalegał na królewski monopol. Od 1730 r. aż do śmierci utrzymywał stolicę w Alladzie, na południe od swojej poprzedniej stolicy; gdy jego terytorium wydawało się bezpieczne, skoncentrował się na reformie administracyjnej, zwłaszcza na stworzeniu biurokracji pod królewską kontrolą. Jednak po 1735 r. rozwinęła się wewnętrzna niezgoda, częściowo z powodu niechęci wodzów do królewskiego monopolu na handel niewolnikami, a w 1737 r. handel ten stał się wolny. W międzyczasie Agaja najwyraźniej nie był w stanie utrzymać corocznej daniny na rzecz Oyo, którzy najechali jego królestwo po raz kolejny na rok przed jego śmiercią.