A Deacon, naturally
Honoring Palmer
Arnold Palmer (center) poses with two other athletes who starred at Wake Forest: Riley Skinner (left) and Chris Paul.
In a reception on Oct. 16, Wake Forest named its newly renovated golf complex in honor of Palmer. Read more „
- See the Golf Channel’s report „
- See a photo gallery of the weekend „
- Audio: Introduction (9:15) |Palmer’s speech (18:23)
- Learn more about the complex „
- View the event program „
- Share your thoughts about Palmer in our guestbook „
- News Coverage: wakeforestsports.com | WFMY |
Winston-Salem Journal | WRAL
Wake Forest has honored Palmer in other ways:
- Distinguished Alumni Award (1962)
- Honorowy stopień doktora praw (1970)
- Athletics Hall of Fame (1970)
- Palmer Residence Hall (1982)
- Commencement speaker (2005)
- Honorowy kapitan Orange Bowl (2006)
Palmer otrzymał wiele innych wyróżnień, w tym:
- Palmer jest jedyną osobą sportową, która otrzymała każde z najwyższych odznaczeń rządowych: Congressional Gold Medal, National Sports Award i Presidential Medal of Freedom.
- Palmer był nr 25 na liście NCAA’s „100 Most Influential Student-Athletes”, wydanej w 2006 roku.
- Palmer jest członkiem wielu hall of fames, w tym World Golf, American Golf i PGA.
- W 1960 roku wygrał zarówno Hickok Professional Athlete of the Year, jak i Sports Illustrated Sportsman of the Year awards.
- Został nazwany „The Athlete of the Decade” dla lat sześćdziesiątych przez Associated Press.
By Tucker Mitchell
Publikacja w Wake Forest Magazine
Fall 2009, z okazji 80. urodzin Palmera
„Oficjalna” wersja jest taka, że to wszystko było tylko zrządzeniem losu. Wake Forest College wylądował wielki rekrut dla tego, co było, w tym czasie, bardzo mały międzyuczelniany program golfowy. Buddy Worsham, którego starszy brat Lew wygrał U.S. Open, przyjeżdżał do Wake Forest na stypendium sportowym.
Ale zanim pakt mógł zostać sfinalizowany, Worsham miał jedną ostatnią prośbę. Czy dobry przyjaciel mógłby pojechać z nim? „Czy on może grać w golfa?” zapytał Jim Weaver, ówczesny dyrektor sportowy Deacons. Jak się okazało, Arnold Palmer mógł to zrobić.
Palmer kończy 80 lat 10 września, a jego związki z Wake Forest nie mogłyby być silniejsze.
„Mam romans z Wake Forest od czasów licencjackich, ale nie zdawałem sobie sprawy, aż do wielu lat później, czego naprawdę nauczyłem się w Wake Forest, zarówno w klasie, jak i poza nią, o znaczeniu produktywnego i znaczącego życia” – powiedział Palmer w swoim przemówieniu inauguracyjnym do absolwentów Wake Forest w 2005 roku.
Podziel się swoimi przemyśleniami i wspomnieniami o Palmerze w naszej księdze gości”
Kiedy przybył na Stary Kampus jesienią 1948 roku, Palmer jednocześnie zapoczątkował koleżeńską dynastię golfa i jedną z największych karier, jakie gra kiedykolwiek znała. Stał się pierwszym indywidualnym mistrzem NCAA Wake Forest w 1949 roku, a następnie był indywidualnym medalistą NCAA ponownie w 1950 roku. Był pierwszym mistrzem ACC w 1953 roku i wygrał Amatorskie Mistrzostwa USA rok później, zanim stał się profesjonalistą.
Jego olśniewający łuk przez przesiąknięte tradycją golfowe niebo był czymś więcej niż tylko karierą. To było pełnoprawne zjawisko. Tak, był wspaniałym graczem, wystarczająco dobrym, by wygrać 92 razy na całym świecie w profesjonalnej karierze, która trwa już 55 lat (wciąż gra turniej lub dwa). Wygrał siedem turniejów majors, w tym cztery Masters, i grał w sześciu drużynach Ryder Cup, w tym w dwóch jako kapitan. Ale to, co czyniło go niezwykłym, to fakt, że nie był po prostu dobrym golfistą; wykraczał poza grę, stając się postacią ikoniczną.
Fani golfa i nie-fani golfa byli urzeczeni jego agresywnym stylem gry, jego łaskawą osobowością i jego „powszechnym dotykiem”. Był również, tak się złożyło, troskliwą i rozważną osobą, której akty przypadkowej dobroci były tak liczne, że w pewnym momencie przestały wydawać się przypadkowe. Pochodził z rodziny robotniczej i nigdy nie zapomniał o swoich korzeniach. Ludzie podziwiali go i uwielbiali, podążając za nim przez pola golfowe w całym kraju w tłumie tak dużym, że często nazywano go „Armią Arniego.”
Czy wiesz że?
Arnold Palmer (po lewej) i jego najlepszy przyjaciel, Buddy Worsham (po prawej), pod czujnym okiem ich trenera, Johnny Johnston.
- Po śmierci bliskiego przyjaciela „Buddy” Worsham, Palmer wycofał się jako senior, aby spędzić trzy lata w Straży Przybrzeżnej przed powrotem do Wake Forest. W 2009 roku Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych uhonorowała go nagrodą „Lone Sailor Award.”
- Jako student, Palmer był członkiem honorowego stowarzyszenia liderów Omicron Delta Kappa oraz Stowarzyszenia Kadetów ROTC.
- Palmer kocha lotnictwo i jest właścicielem Cessny Citation X.
- Pośród jego wielu działań charytatywnych, Palmer służył jako honorowy krajowy przewodniczący March of Dimes Birth Defects Foundation przez 20 lat.
- Kilku krewnych Palmera poszło w jego ślady z Wake Forest: bratanek Deken Palmer (’99), wnuczka Emily Schneider (’03) i zięć Chris Schneider (’03, MSA ’04)
- Wiele dzwonów Wake Forest Carillon ma napisy, a dzwon B-flat jest nieoficjalnie nazywany „Arnold Palmer Bell”. Jego cytat brzmi następująco: „Świętuję osiągnięcia Deacons na boiskach: zwycięskie kosze, home runy i przyłożenia, długie jazdy i krótkie putty.”
Dzisiaj jest tak aktywny jak zawsze, kierując wieloma organizacjami charytatywnymi i wspierając dziesiątki innych. Ale nigdzie jego więzi nie były silniejsze niż z jego alma mater. Służył w radzie powierniczej i był nieoficjalnym ambasadorem Wake Forest na całym świecie. Kiedy Wake Forest potrzebował kogoś, kto zmierzy się z honorowym kapitanem Louisville, legendą boksu Muhammadem Alim, podczas Orange Bowl w 2007 roku, Palmer był oczywistym wyborem (a nawet wygłosił przedmeczową mowę powitalną).
W latach 90-tych współprzewodniczył uniwersyteckiej kampanii Heritage and Promise, a ostatnio połączył siły z inną legendą Wake Forest, Edem Wilsonem (’43), aby poprowadzić nową inicjatywę mającą na celu zebranie funduszy na stypendia dla Wake Forest. Palmer sam ustanowił pierwsze stypendium golfowe w Wake Forest w latach 60-tych, na cześć Buddy’ego Worshama, po tym jak jego dobry przyjaciel zginął w wypadku samochodowym, gdy obaj byli jeszcze studentami. To wszystko jest częścią oddawania, spłacania długu, jak wyjaśnił w przemówieniu do absolwentów zeszłego lata.
„Jim Weaver zobowiązał się wobec mnie, do gry w golfa w Wake Forest na pełnym stypendium – wtedy nie miałem pojęcia, co to oznacza,” powiedział. „Dziś wiem, co to oznacza.”
Palmer dorastał w Laurel Highlands w zachodniej Pensylwanii, syn superintendenta pola golfowego / golf pro o imieniu Milfred Palmer. To był Milfred, podczas pracy w Latrobe Country Club, który po raz pierwszy wyciął zestaw kijów dla 4-letniego Arnolda, rozpoczynając podróż golfową.
Nawet w minionych czasach, kiedy nazwiska były trochę inne, Milfred był trudnym uchwytem do obsługi. W związku z tym wcześnie przyjął przezwisko. Jego przyjaciele nazywali go „Deacon.”
Naturalnie, jego syn stał się jednym z nich.
Tucker Mitchell jest pisarzem mieszkającym w Huntersville, N.C.
Moc darów
’Stypendium Buddy’ego Worshama umożliwiło mi uczęszczanie na ten wspaniały uniwersytet i jestem waszym dłużnikiem za możliwość, którą mi daliście. To zaszczyt nie tylko grać w drużynie, w której grał Arnold Palmer, ale być tutaj na stypendium, które on stworzył, jest bardzo wyjątkowe. Kliknij zdjęcie, aby przeczytać pełną wypowiedź Gielowa.
Arnold Palmer otworzył drzwi w całym kampusie Wake Forest:
- Stypendium Marvina „Buddy’ego” Worshama: Palmer ufundował pierwsze stypendium golfowe Wake Forest na cześć swojego bliskiego przyjaciela i kolegi z drużyny Worshama, który zginął w wypadku samochodowym w 1950 roku.
- Dziedzictwo & Kampania Obietnicy: Palmer tri-chaired wysiłki Uniwersytetu fundraising w latach 1990.
- Fundusze stypendialne: Palmer recently teamed with Ed Wilson (’43) to lead a new initiative.
- Board of Trustees: Palmer served on the board from 1983-1997, when he was named a life member. He also is a member of the „Wake Forest Society.”