By Jeanne Rostaing | June 11, 2019
Begonie występują w setkach form i od dawna cieszą się popularnością wśród ogrodników. Niektóre gatunki są pielęgnowanymi roślinami domowymi o efektownych, często fantazyjnie ukształtowanych i wzorzystych liściach. Inne rozwijają się na zewnątrz jako rośliny jednoroczne i kwitną kolorowo w cieniu, w pojemnikach i jako rośliny rabatowe. Mniej znana, ale całkiem urocza, jest begonia wytrzymała (Begonia grandis), gatunek byliny, który przetrwa zimy w Brooklynie i w całej strefie USDA 6-9.
Bebonia ta ma jasnozielone liście w kształcie serca i wiszące kiście delikatnie pachnących różowych lub białych kwiatów. Jest rośliną późno kwitnącą i zapewnia kolor od połowy lata do wczesnej jesieni, kiedy wiosenne kwiaty w większości już zniknęły. Dobrze sprawdza się posadzona na rabatach z wiosennymi roślinami cebulowymi, ponieważ pojawia się dopiero wtedy, gdy te już zwiędną. Tę technikę sadzenia można zaobserwować w Brooklyn Botanic Garden, gdzie odporne begonie umieszczono ostatnio wśród wiosennych efemerycznych roślin w Bluebell Wood. Gdy lazurowy dywan bluebells kończy swój wiosenny pokaz, begonie są już gotowe, by przejąć jego rolę.
Wspaniały pisarz ogrodniczy Allen Lacy był wielkim fanem begonii wielkokwiatowej, ale to nie kwiaty czy kształt liści ją uwielbiał. Szczególnie podobało mu się, że spodnia strona liści jest jaskrawoczerwona i zasadził je w swoim ogrodzie w miejscu, w którym będą łapać światło zachodzącego słońca od tyłu. Podświetlone słabnącymi promieniami słońca, rośliny oferowały „widok, który jest jedną z epifanii jesieni”, napisał Lacy w New York Times.
Rzadko przekraczająca trzy stopy wysokości lub szerokości begonia hardy dobrze komponuje się z krzewami i drzewami oraz nadaje kolor i ciekawą strukturę ogrodom leśnym, w których rosną hosty, ciemierniki i paprocie. Chociaż jest to gatunek azjatycki, pierwotnie występujący w Japonii, Chinach i Malezji, ładnie współżyje z rodzimymi roślinami, takimi jak jarząb brekinia (Actaea racemosa) i dziki imbir (Asarum canadense).
Oprawa i pielęgnacja
W odpowiednich warunkach wzrostu begonia wytrzymała będzie się rozwijać przy minimalnym wysiłku ogrodniczym. Zasadź ją w cieniu lub półcieniu, gdzie nie będzie otrzymywać bezpośredniego światła słonecznego. Gleba powinna być bogata i wilgotna, ale z dobrym drenażem. Wilgotne warunki mogą łatwo spowodować gnicie korzeni. Ponieważ roślina jest dość delikatna, powinna być umieszczona w miejscu osłoniętym od wiatru i z dala od ruchu pieszego i zwierząt domowych.
Po posadzeniu begonia wytrzymuje okresy suszy, ale generalnie lubi być dobrze podlewana. Ściółkowanie po przejściu rośliny w stan spoczynku jesienią pomoże jej przetrwać nawet szczególnie mroźną zimę. Wiosną należy dodać trochę kompostu, aby zapewnić begonii odpornej dobry początek sezonu wegetacyjnego. Usunięcie przekwitłych kwiatów zapewni ciągłość kwitnienia od lipca do jesieni. Gdy pod koniec lata temperatury zaczną się obniżać, roślina zacznie wyraźnie słabnąć, dosłownie rozpadać się na części. W tym momencie może pojawić się pokusa, aby zrobić porządek, zbierając resztki i wywożąc je na kompost. Oprzyjcie się tej pokusie.
Jednym z najbardziej ujmujących talentów tej begonii jest jej gotowość do naturalizacji. Wyrasta z nasion, ale najczęściej wytwarza małe cebulki w osi górnych liści. Te bulwki w końcu opadną na ziemię, a następnej wiosny wytworzą nowe klony rośliny macierzystej. Ostatecznie, cała kolonia Begonia grandis może powstać w ten sposób.
Kompostowanie lub inne zakłócanie rośliny zakłóci jej wbudowany system do samorozmnażania. Jeśli wolisz aby te cebulki rosły w innym miejscu lub nawet w pojemniku, możesz je usunąć ręcznie i umieścić tam gdzie chcesz. Wciśnij je delikatnie w glebę, ale nie zakopuj ich. Potrzebują światła, aby się rozwijać.
Należy pamiętać o oznaczeniu miejsca posadzenia begonii odpornych. Ponieważ jesienią liście całkowicie opadają na ziemię i nie pojawiają się aż do późnej wiosny, bardzo łatwo jest zapomnieć, gdzie znajdują się rośliny. W szale wiosennych porządków i sadzenia zbyt łatwo jest je usunąć, a nawet posadzić coś innego w ich miejscu.
Kultywarystyka
Begonia grandis 'Alba’
Wytrzymałe begonie o białych kwiatach są nieco mniej popularne niż te o kwiatach różowych. Ta produkuje czysto białe kwiaty z żółtym środkiem na jasnoróżowych łodygach. W miarę starzenia się płatki bledną do bladoróżowego koloru.
Begonia grandis 'Torsa’
W ostatnich latach hybrydyzatorzy odnieśli pewien sukces tworząc kultywary begonii bylinowej. W pierwszym roku 'Torsa’ naśladuje gatunek pod względem pokroju, ale w kolejnych sezonach wegetacyjnych szybko przewyższa oryginalną roślinę. When mature, it can produce leaves nearly 20 inches wide—triple the size of those of the species.
Jeanne Rostaing contributed to BBG’s Japanese-Style Gardens handbook and writes frequently for Gardenista.
- Share
- Share on Facebook
- Share on Twitter
- Email this page
- Copy link to clipboard
Link copied!