W mitologii islandzkiej i niemieckiej Brunhilde była silną i piękną księżniczką, która została okrutnie oszukana przez swojego kochanka. Jej historia jest opowiedziana w poematach Edda z Islandii i Nibelungenlied, niemieckim eposie z 1200 roku. Jej imię pojawia się również jako Brünhilda, Brunhilda lub Brynhilda.
W islandzkiej wersji legendy Brunhilda była Walkirią – wojowniczą panną najwyższego boga Odyna. Ponieważ była nieposłuszna, Odyn ukarał Brunhildę, każąc jej zapaść w wieczny sen otoczony ścianą ognia. Bohater Sigurd przeszedł przez płomienie i obudził pannę pocałunkiem. Zaręczyli się, ale Sigurd odszedł, aby kontynuować swoją podróż. Później, po otrzymaniu magicznej mikstury, która sprawiła, że zapomniał o miłości do Brunhildy, Sigurd poślubił Gudrun (Kriemhildę).
Brat Gudrun, Gunnar, pragnął Brunhildy dla siebie i namówił Sigurda, aby mu pomógł. Przebrany za Gunnara Sigurd ścigał Brunhildę. Później Brunhilda zorientowała się, że została oszukana i postanowiła zamordować Sigurda. Gdy dowiedziała się o jego śmierci, ogarnął ją żal i popełniła samobójstwo, rzucając się na stos pogrzebowy. W ten sposób mogła połączyć się z nim w śmierci.
epicki długi poemat o legendarnych lub historycznych bohaterach, napisany w wielkim stylu
stos drewna, na którym pali się martwe ciało w ceremonii pogrzebowej
W Pieśni o Nibelungach historia wyglądała nieco inaczej. Brunhilda oświadczyła, że mężczyzna, którego poślubi musi być w stanie przewyższyć ją w wyczynach siły i odwagi. Zygfryd (Sigurd), przebrany za Gunthera (Gunnara), przeszedł test i zdobył Brunhildę dla Gunthera. Kiedy Brunhilda odkryła oszustwo, zaaranżowała śmierć Sigurda. Na tych legendach niemiecki kompozytor Richard Wagner oparł swój cykl operowy Pierścień Nibelunga.