| Kingdom | Animalia |
| Phylum | Chordata |
| Class | Reptilia |
| Order | Squamata |
| Family | Elapidae |
| Genus | Leptomicurus, Micruroides, Micrurus, Calliophis, Hemibungarus, Sinomicrurs |
| Species | 81+ species |
| Niche | Predatory venomous snake |
| Length | 36 in (91 cm) – Average |
| Lifespan | 7 years |
| Social Structure | Reclusive |
| Conservation Status | Data Deficient for most species |
| Average Brood Size | 2-7 jaj |
| Główne gatunki ofiar | Małe węże, gryzonie, jaszczurki, żaby i ptaki. |
| Predators | Birds of prey, larger snakes, and mammals. |
Podstawy
Wąż koralowy odnosi się do jadowitych węży z rodziny Elapidae, składającej się z sześciu rodzajów i co najmniej osiemdziesięciu jeden odrębnych gatunków. Są one ogólnie podzielone na dwie grupy: Węże koralowe Nowego Świata (Leptomicrurus, Micruroides, Micrurus) i Węże koralowe Starego Świata (Calliophis, Hemibungarus, Sinomicrurus). Istnieje ponad 65 znanych gatunków węży koralowych Nowego Świata i 16 gatunków Starego Świata.
W Ameryce Północnej, węże koralowe mają godne uwagi pasma kolorów: czerwony, żółty, biały i czarny. Obejmuje to wschodni lub wspólny wąż koralowy (Micrurus fulvius), teksański wąż koralowy (Micrurus tener) i arizoński wąż koralowy (Micruroides euryxanthus), wszystkie znalezione w południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych. W innych częściach świata, paski te mogą być różowe, niebieskie, białe lub czarne, w zależności od gatunku. W rzeczywistości, niektóre gatunki Starego Świata nie są banded w ogóle, a zamiast tego są jednym stałym color.
Sizing zmienia się, ale większość gatunków są dość małe. Północnoamerykańskie gatunki średnio około 36 in (91 cm) z okazjonalnych okazów tak długo, jak 59 in (150 cm) są zgłaszane. W niewoli, ich żywotność jest zazwyczaj około 7 lat.
Diverse and Reclusive
Jako że istnieje tak wiele gatunków węży koralowych, ich zachowanie jest bardzo zróżnicowane. Jednak większość gatunków jest raczej nieuchwytna i wiele z nich zakopuje się pod ziemią lub spędza większość czasu wśród ściółki na dnie lasu. W przeciwieństwie do nich, niektóre gatunki, takie jak Micrurus surinamensis z Ameryki Południowej, spędzają większość czasu w wolno płynących wodach wśród roślin wodnych.
Gatunki żywicieli również się różnią, ale węże koralowe będą jeść małe ssaki, płazy, ptaki, a nawet inne gatunki węży. Mogą pochwalić się zestawem dwóch małych, pustych kłów z przodu pyska, których używają do dostarczania jadu swoim ofiarom.
Węże koralowe składają około 2-7 jaj, w zależności od gatunku, ale ze względu na ich nieuchwytną naturę, niewiele wiadomo o ich zwyczajach godowych i gniazdowych.
W nowym świecie, są one jednymi z najbardziej jadowitych węży. Ukąszenia wymagają natychmiastowej pomocy ze względu na potężne neurotoksyny jadu, które mogą sparaliżować mięśnie oddechowe. Ze względu na ich odosobniony charakter i odległe preferencje siedliskowe, nie są one skłonne do ukąszenia ludzi.
Fun Facts about Coral Snakes!
Z tak wieloma gatunkami węży koralowych na świecie, pozwalają one na badanie pozornie nieskończonej ilości fascynujących koncepcji biologicznych, takich jak mimikra.
Wygląd, który może zabić
Węże koralowe są wężami jadowitymi. Podobnie jak wiele innych jadowitych lub trujących zwierząt, używają one jaskrawego ubarwienia, jakby chcąc ostrzec inne zwierzęta, aby nie podchodziły zbyt blisko. Co ciekawe, istnieje wiele przykładów zwierząt, które mogą naśladować ubarwienie tych zwierząt, mimo że nie mają takich samych mechanizmów obronnych.
Istnieje kilka form naśladownictwa w królestwie zwierząt. W Batesian mimikry, nie bronione gatunki ewoluować do naśladowania innego jak to pozwala im uniknąć bycia zjedzonym przez drapieżniki, które nauczyły się unikać zwierząt, które pojawiają się jak oni. Szkarłatny wąż królewski (Lampropeltis elapsoides) ściśle naśladuje węża koralowego. Nie jest jadowity, ale korzysta z tego, że jest kojarzony z bardziej niebezpiecznym wężem koralowym.
Ludzie, na przykład, opracowali różne zagadki, aby spróbować rozszyfrować różnicę w szczypcie. Na przykład: „Żółty na czarnym jest przyjacielem Jacka, czerwony na żółtym zabije kolegę”, odnosząc się do kolejności kolorowych pasków na zwierzętach. Nic dziwnego, że wiarygodność tych strategii została mocno zakwestionowana.
Przy tak wielu gatunkach węży koralowych i aż 150 gatunkach naśladowców, czy polegałbyś na tej zagadce, mając do czynienia z potencjalnie jadowitym wężem?
Ogon, łuska i płetwa
Zwierzęta ewoluują dzięki zjawisku doboru naturalnego, które pozwala na przekazywanie przez pokolenia przystosowań dających im przewagę w przetrwaniu. Kiedy pojawia się przypadkowa mutacja, która pozwala zwierzęciu odnieść większy sukces w swoim środowisku, ta cecha przechodzi na następne pokolenie i tak dalej.
Na przykład, niektóre gatunki węży koralowych, które żyją w wodzie, rozwinęły płaskie ogony, które działają jak płetwy. Pozwala im to pływać znacznie efektywniej niż ich lądowym kuzynom, którzy mogliby pływać z cienkimi, spiczastymi ogonami.
Pochodzenie z Orientu
Chociaż gatunki z Nowego Świata wydają się zdobywać większość uwagi, to tak naprawdę gatunki Starego Świata pojawiły się jako pierwsze. W rzeczywistości badania genetyczne wykazały, że najbardziej starożytne linie węży koralowych pochodzą z Azji. Niektóre istniejące gatunki azjatyckie są ubarwione zupełnie inaczej niż ich odpowiedniki z Nowego Świata, w tym niektóre z ubarwieniem stałym, a nie pasmowym.