Piranie są południowoamerykańskimi rybami z ostrymi jak brzytwa zębami i reputacją dla szału karmienia. W rzeczywistości, pirania oznacza „zębatą rybę” w brazylijskim języku ludu Tupi. Jednak nie wszystkie gatunki piranii mają smak krwi; niektóre są wegetariańskie.
Wiele różnych ryb nazywa się „piraniami”, ale liczba gatunków jest kwestią dyskusyjną, według Piranha-Info. „Nowe niezidentyfikowane gatunki, regionalne odmiany i formy kolorystyczne są odkrywane, a nowe i/lub uaktualnione dane badawcze … są publikowane w sposób dość regularny” – czytamy na stronie. W oparciu o aktualne dane, istnieje od 40 do 60 różnych gatunków piranii w 12 różnych rodzinach naukowych. Dwa gatunki, Pygocentrus i Serrasalmus, są popularne jako ryby akwariowe, według Pirania-Info. Najbardziej znanym gatunkiem jest Pygocentrus natterei, pirania czerwonobrzucha.
Rozmiar
Większość piranii nie osiąga rozmiarów większych niż 2 stopy (60 centymetrów) długości. Na przykład pirania czerwonobrzucha i pirania piraya rosną do około 20 cali (51 cm) długości, podczas gdy pirania czarnoplamista rośnie do około 11 cali (28 cm), zgodnie z FishBase.
Siedlisko
Wszystkie piranie żyją w Ameryce Południowej w rzekach i jeziorach, a 20 różnych gatunków występuje w Amazonce, zgodnie z Encyklopedią Britannica.
Niektóre piranie zostały znalezione na całym świecie, ale uważa się, że są to zwierzęta domowe, które zostały wypuszczone do dróg wodnych. W niektórych stanach USA nielegalny jest transport, zakup, posiadanie lub sprzedaż piranii; inne stany wymagają zezwoleń, zgodnie z Oregon Piranha Exotic Fish Exhibit (OPEFE).
Zwyczaje
Piranie żyją w grupach zwanych ławicami. Jest to popularne przekonanie, że ryby te podróżują w grupach, aby mogły przytłoczyć ofiarę w choreograficznym szaleństwie karmienia. Naukowcy, jednak uważają, że podróżują razem jako forma ochrony przed drapieżnikami, zgodnie z National Geographic. To nie znaczy, że szał nigdy nie występuje. W przypadku zagrożenia, ławica będzie grupować się z innymi ławicami, aby zdjąć drapieżnika.
Dieta
Większość piranii ma złą sławę jako przerażające drapieżniki, które rozerwą na strzępy każde ciało, które odważy się zanurzyć w ich wodach. W rzeczywistości nie jest to prawdą. Niektóre piranie są wszystkożerne i jedzą więcej nasion niż mięsa, jak podaje magazyn Smithsonian. Niektóre gatunki są wegetarianami. Gatunek odkryty w 2013 roku, Tometes camunani, na przykład, żyje na chwastach rzecznych, jak podaje Smithsonian. Inne gatunki jedzą krewetki, skorupiaki, robaki, padlinę i inne ryby. Ataki na ludzi są bardzo rzadkie.
Pirania czerwonobrzucha jest uważana za jeden z bardziej niebezpiecznych i agresywnych gatunków piranii, zgodnie z Animal Diversity Web. Ogólnie rzecz biorąc, kiedy czerwonobrzucha pirania jest karmienie normalnie, ryby będą rozprzestrzeniać się, a harcerz będzie sygnalizować, gdy źródło żywności jest znaleziony. Po zaalarmowaniu, piranie są bardzo uporządkowane. Niektóre z ryb wezmą kęs, a następnie odsuwają się na bok, aby inna ryba mogła wziąć kęs. Tylko jedna pirania czerwonobrzucha może zjeść około 2,46 gramów dziennie, czyli około jednej ósmej masy ciała, według Smithsonian.
Piranie Wimpel (Catoprion mento) są bardzo podstępne. Zostały one zaobserwowane pływanie bardzo szybko w kierunku celu i gryzienie ciężko jak zderzają. Będą one skubać kawałki płetw i łusek innych ryb, aby przeżyć, według Poważnie Ryby.
Potomstwo
Kobiety piranii składają tysiące jaj naraz w piasku pod źródłem wody, w którym żyją. Samica piranii czerwonobrzuchej, na przykład, składa jaja w gnieździe wykopanym przez jej partnera.
Po zapłodnieniu jaj przez samca, przyczepiają się one do roślin na dnie źródła wody i wykluwają się w ciągu zaledwie kilku dni. Piranie żyją do ośmiu lat.
Klasyfikacja/taksonomia
Oto informacje taksonomiczne dla piranii czerwonobrzuchej i jej kuzynów, według Zintegrowanego Systemu Informacji Taksonomicznej (ITIS) i Piranha-Info:
Kingdom: Animalia Subkingdom: Bilateria Infrakingdom: Deuterostomia Phylum: Chordata Subphylum: Vertebrata Infraphylum: Gnathostomata Superclass: Osteichthyes Klasy: Actinopterygii Podklasa: Neopterygii Infraklasa: Teleostei Nadrząd: Ostariophysi Rząd: Characiformes Rodzina: Caricacidae Genus: Pygocentrus Gatunki:
- Pygocentrus cariba – (Cariba piranha, black spot piranha, black shoulder piranha, Orinoco piranha, black eared piranha)
- Pygocentrus natterei – (red-bellied piranha, red-breasted piranha, red piranha, common piranha)
- Pygocentrus palometa – uznany, ale może być nomen dubium (nazwa wątpliwa). Gatunek został nazwany w 1850 roku, ale nigdy nie znaleziono żadnych okazów.
- Pygocentrus piraya – (piraya, pirania piraya, pirania czarnoogoniasta, pirania San Francisco, pirania królewska)
Stan ochrony
Stan ochrony piranii nie został oceniony przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody. Nie są one obecnie uważane za zagrożone.
Inne fakty
Piranie czerwonobrzuche szczekają, aby ostrzec drapieżniki, aby zostawiły je w spokoju.
Górne i dolne zęby piranii pracują razem jak nożyczki do cięcia pokarmu. Tracą i odrastają zęby, podobnie jak rekiny.
Theodore Roosevelt rozpowszechnił wiele przerażających informacji o tych rybach w swojej książce „Przez brazylijskie pustkowia”, o swoich podróżach do Ameryki Południowej w 1913 roku.
Piranie mają bardzo silne szczęki do zaciskania się na ofiarach. Według badań przeprowadzonych w 2012 roku przez naukowca Justina R. Grubicha i jego zespół, czarna pirania ma najsilniejszą siłę ukąszenia odnotowaną wśród ryb kostnych.