Gepard Flex-Foot jest protezą ludzkiej stopy opracowaną przez inżyniera biomedycznego Van Phillipsa, który stracił nogę poniżej kolana w wieku 21 lat; braki w istniejących protezach doprowadziły go do wynalezienia tej nowej protezy.
The Flex-Foot Cheetah i podobne modele są noszone przez Oscara Pistoriusa i innych sportowców amputowanych w paraolimpiadach i innych miejscach. Wykonana jest z włókna węglowego, i w przeciwieństwie do wszystkich poprzednich protez stóp, przechowuje energię kinetyczną z kroków użytkownika jako energię potencjalną, jak sprężyna, pozwalając użytkownikowi biegać i skakać. Obecnie (od września 2012) jest produkowana przez firmę Össur.
Włókno węglowe to właściwie polimer wzmocniony włóknem węglowym i jest to mocny, lekki materiał wykorzystywany w wielu zastosowaniach, w tym w sprzęcie sportowym, takim jak kije baseballowe, części samochodowe, kaski, żaglówki, rowery i inny sprzęt, w którym ważna jest sztywność i wysoki stosunek wytrzymałości do wagi. Polimerem stosowanym w tym sprzęcie jest zazwyczaj epoksyd, ale w zależności od zastosowania stosuje się również inne polimery, a także inne włókna wzmacniające. W procesie produkcji łopatek, arkusze impregnowanego materiału są cięte na kwadratowe arkusze i dociskane do formy w celu uzyskania ostatecznego kształtu. Od 30 do 90 arkuszy może być ułożonych warstwowo, w zależności od oczekiwanej wagi sportowca, a forma jest następnie autoklawowana w celu połączenia arkuszy w jednolitą płytę. Metoda ta zmniejsza ilość pęcherzyków powietrza, które mogą powodować pęknięcia. Po schłodzeniu rezultatu, jest on cięty na kształt łopatek, z których każda kosztuje od 15 000 do 18 000 dolarów.
Około 90 procent amputowanych biegaczy paraolimpijskich używa wariantu oryginalnego projektu Flex-Foot, jak również tysiące sportowców na całym świecie. „Bladerunners” widziane na Paraolimpiadzie, którzy stracili obie stopy, biegają w klasie T43, ale biegacze z jednym ostrzem i naturalną stopą biegają w klasie T44.
.