Fugi

Definicja fugi

Fuga to kontrapunktyczna kompozycja na kilka oddzielnych części lub głosów.

Zwykle kompozytor decyduje się opisać lub zdefiniować fugę, którą skomponował zgodnie z liczbą części, na które została napisana, np. „fuga na 4 części”, „fuga na 3 głosy”.
Każda część/głos wchodzi w imitację siebie nawzajem.

Przyjrzymy się podstawowej strukturze fugi na praktycznym przykładzie.

Podstawowa struktura fugi

Ekspozycja

Fuga rozpoczyna się od zagrania przez 1. głos/część melodii/frazy zwanej Tematem.
Temat jest grany przez 1. głos w tonacji tonicznej.
Oto temat, który napisałem dla mojego opracowanego przykładu fugi:

Fuga Przykładowy Temat

Następnie wchodzi 2. głos grając „odpowiedź”.
Odpowiedź jest transponowaną wersją tematu (zazwyczaj w tonacji dominującej).
Tutaj jest moja odpowiedź na fugę (nuty cieniowane na pomarańczowo):

Fuga Przykład Odpowiedź

Trzeci głos następnie wchodzi grając temat ponownie.
Jest w tonacji tonicznej, ale często oktawę wyżej lub niżej niż 1. głos.
Oto mój temat jest odtwarzany w 3. głos (niebieski zacienione notatki) oktawę wyżej niż to było odtwarzane przez 1. głos:

Fuga Przykład Powtórzony Temat

Uwaga: Gdybym pisał 4 głos/część dla mojej fugi to 4 głos wszedłby w tym momencie grając odpowiedź.

Ta cała sekcja muzyki nazywa się Ekspozycja.
Spójrzcie/posłuchajcie mojej ekspozycji fugi:

Fuga Przykład. Ekspozycja

Zmiany kluczy w Ekspozycji

Kontrastujące klucze odgrywają istotną rolę w kompozycji fugi.
W Ekspozycji temat 1. pojawia się w tonacji tonicznej.

Drugi głos gra „odpowiedź” w tonacji dominującej (5. wyżej lub 4. niżej) – ta transponowana linia w 2. głosie nazywana jest odpowiedzią.
Jeśli jest to dokładna transpozycja tematu, nazywana jest „prawdziwą odpowiedzią”.
Jednakże, jeśli jest zmieniony, aby dopasować się do nowego klucza, to jest to „odpowiedź tonalna”.
Możesz zobaczyć z mojego przykładu fugi, że odpowiedź (pomarańczowe nuty) została zmieniona, a więc jest to odpowiedź tonalna.

Przedmiot jest powtarzany w wejściu 3 głosu (zwykle w tonacji, ale w innej oktawie) i jest „odpowiedział” przez 4 głos (jeśli jest jeden), ponownie w tonacji dominującej.

Kiedy wszystkie głosy wejdą, sygnalizuje to koniec Ekspozycji

Przeciwsubiekt

Przeciwsubiekt często pojawia się w Ekspozycji (a także później w fudze).ontrsubiekt działa jak akompaniament dla Tematu i Odpowiedzi.
Tak więc głos/część, która właśnie grała Temat, przejdzie do grania Kontrsubiektu, podczas gdy następny głos będzie grał Odpowiedź.
Tutaj jest Kontrsubiekt (zaznaczony na żółto) na początku mojej fugi:

Fuga Przykład Kontrprzedmiotu

Po Ekspozycji następuje Epizod.

Odcinki

Odcinek jest łączącym fragmentem muzyki w fudze i zazwyczaj składa się z rozwinięcia muzyki, która była już słyszana w Ekspozycji.to 1. epizod mojego przykładu fugi, który następuje bezpośrednio po Ekspozycji:

Fuga Przykład Episode

Wykorzystałem pomysły muzyczne z ekspozycji, w tym rytmy i krótkie frazy melodyczne w moim 1 espisode.

Po Epizodzie w fudze zwykle następuje kolejne wejście (lub wejścia) Podmiotu.
Zawarłem to w moim przykładzie fugi, ale w tonacji dominującej:

Po tych nowych wejściach Podmiotu następuje kolejny Epizod (drugi epizod na zielono poniżej).

Ta naprzemienność wpisów Tematu i Epizodów może trwać w fudze tak długo, jak chce kompozytor.

Zmiany Klawiszy w Epizodach Fugi

Epizody w fudze są często używane przez kompozytora do modulacji do różnych tonacji.
To przynosi dodatkowe urozmaicenie do wpisów podmiotu później w fudze.

Spójrzcie/posłuchajcie mojego 2. odcinka poniżej.
Czy widzicie/słyszycie zmiany tonacji? (Obecność przypadkowych dać dużą wskazówkę przy zauważaniu zmian klucza)

Fuga Przykład Drugi Odcinek

Inne cechy fugi

Stretto

Stretto dosłownie oznacza „ściągnięty razem”.
W kontekście fugi opisuje sytuację, w której każdy głos wchodzi zanim poprzedni skończy swój temat.
Ta technika nakładania się na siebie jest używana przez kompozytorów w celu zwiększenia napięcia emocjonalnego utworu.
Postanowiłem użyć stretto po moim 2. odcinku, aby zwiększyć napięcie, ponieważ zbliżamy się do końca mojej fugi:

Fuga Przykład Stretto

Możesz zobaczyć/usłyszeć, jak różne głosy wchodzą „wcześnie”, zanim poprzedni głos skończy grać temat.to wizualny diagram użycia stretto w fudze:

Czy widzisz jak każdy głos wchodzi zanim poprzedni głos skończy grać swój temat?

Koda

Koda w fudze jest końcową sekcją muzyki, która często zawiera stretto.
Jej głównym celem jest doprowadzenie utworu do odpowiedniego zakończenia. mojej kodzie użyłem stretto, aby zwiększyć dramatyzm kończącej się fugi:

Fugue Example Coda

The Completed Fugue Example

Here is my completed worked fugue example.
I have labelled the main sections and have highlighted the 3 voices in different colours so that you can see how they work together.

Fugue By Ben Dunnett

Hopefully this worked example will help you understand the basic meaning of what a fugue is and how it is composed.
However, it is very important that you listen to some famous examples of fugues.

Famous Examples of Fugues

There are many examples of fugues.
Arguably the most famous composer of fugues is Johann Sebastian Bach.zuć okiem/posłuchaj tego doskonałego wideo, które pokazuje Sztukę Fugi Bacha:

Inne formy fug

Istnieją różne inne formy fug, na które możesz się natknąć.

Podwójne fugi

Czasami natkniesz się na Podwójne fugi. Można je zobaczyć w 2 formach:

1. 2 tematy pojawiają się razem na początku utworu
2. Przedmiot jest wprowadzany na początku utworu i odpowiadany w zwykły sposób. Drugi temat jest następnie wprowadzony i również odpowiedzieć. Te 2 tematy są następnie połączone w późniejszym punkcie utworu.

Przykład podwójnej fugi – J.S. Bach – Preludium i podwójna fuga nr. 18 in G sharp minor BMV 887 (WTC II)

Other Useful fugal forms

• Fughetta – this is a shortened fugue
• Fugato – this is a passage of music in fugal style, but not in itself an actual fugue.
• Accompanied Fugue – these are sometimes found in oratorio movements where there is a free instrumental part accompanying the singing.