General Tom Thumb: P.T. Barnum’s Most Acclaimed Sideshow Dwarf

General Tom Thumb, 25-calowy mężczyzna, stał się najpopularniejszą atrakcją P.T. Barnum’a dzięki swojej niezrównanej charyzmie i urokowi.

Generał Tom Thumb przyniósł niezrównaną radość co najmniej 50 milionom ludzi za życia. Człowiek ten, kiedyś znany jako Charles Stratton, rzadko znał życie z dala od sceny dzięki kombinacji sprytnego marketingu P.T. Barnuma i występów w odpowiednim czasie.

Niektórzy twierdzą, że działania Barnuma na rzecz Strattona były wyzyskiem, ale pewne jest to, że Stratton osiągnął u boku Barnuma bezprecedensowy status celebryty.

Wczesne lata generała Toma Kciuka

Charles Stratton urodził się 4 stycznia 1838 roku w Bridgeport, w stanie Connecticut, jako syn stolarza i gospodyni domowej. Oboje jego rodzice byli normalnego wzrostu i postury, ale młody Stratton nie miał tyle szczęścia. Przestał rosnąć, gdy osiągnął zaledwie sześć miesięcy i nie zacząłby rosnąć ponownie aż do znacznie późniejszego okresu życia.

W zimny zimowy dzień w listopadzie 1842 roku, P.T. Barnum szukał legendarnego czteroletniego chłopca, który ważył tyle co niemowlę. W tym czasie Charles Stratton ważył zaledwie 15 funtów i stał 2’1″, czyli 25 cali wzrostu.

Największy showman chciał dodać kilka nowych atrakcji do swojego słynnego już Hall of Living Curiosities w Nowym Jorku. Muzeum Barnuma zwykle przedstawiało gigantów, więc Stratton byłby doskonałym kontrapunktem dla behemotów, które ludzie obecnie chodzili oglądać.

Barnum zaoferował rodzicom Charliego 3 dolary tygodniowo, a potem wyruszył do Nowego Jorku.

Charles Stratton zostaje generałem Tomem Thumbem

Za kulisami muzeum Barnuma, Charlie uczył się jak zostać showmanem. Maluch szybko przyswoił sobie lekcje Barnuma i wkrótce stał się najpopularniejszą atrakcją w Sali Żywych Osobliwości.

Tom Thumb okazał się utalentowanym mimiką i showmanem.

Regularne pokazy przedstawiały malucha jako Napoleona Bonaparte (znanego z niskiego wzrostu) lub postać ze szkockich wyżyn (w ironicznym zwrocie komediowym). Zamiast sprzedawać go jako czterolatka, Barnum skłamał i powiedział, że generał Tom Thumb miał 11 lat i pochodził z Anglii. Barnum zmienił wiek, aby uniknąć oskarżeń o wykorzystywanie. Nazwa sceniczna pochodziła z angielskiego folkloru, a tłumy ją pokochały.

Barnum często występował z Generałem Tomem na scenie, aby być świadkiem jego cudownego dziecka z pierwszej ręki.

Nikt nie zdawał się kwestionować tego, czy Barnum wykorzystywał Charliego. W czasach sławy Generała Toma Kciuka, pokazy fizycznej niepełnosprawności ludzi były postrzegane jako całkowicie normalne. Być może malutki młodzieniec uwielbiał być w centrum uwagi. Zamiast myśleć, że jego niepełnosprawność jest czymś, czego należy się wstydzić, Charlie zdawał się w pełni ją akceptować.

Po miesięcznym okresie próbnym Charlie stał się stałym punktem programu. Barnum podniósł tygodniową pensję do zdumiewającej kwoty 50 dolarów tygodniowo (w tamtych czasach była to ogromna suma), a Charlie mieszkał z mamą w mieszkaniu nad muzeum.

Na początku 1844 roku Barnum postanowił zabrać sześcioletniego generała Toma Kciuka do Anglii. Bohater ludowy pochodził przecież z Anglii, więc jaki jest lepszy sposób na zrobienie z Charliego międzynarodowej gwiazdy?

Były obawy, że Brytyjczycy będą postrzegać ten spektakl jako niesmaczny. Ich kilka pierwszych występów zostało źle przyjętych. Ale wizyta u królowej Wiktorii po śmierci ojca księcia Alberta miała to zmienić.

Barnum sam opisał występ przed królową Wiktorią na Buckingham Place w ten sposób:

„Staliśmy w dalszym końcu pokoju, kiedy drzwi zostały otwarte, a generał wszedł, wyglądając jak woskowa lalka obdarzona mocą lokomocji. Na twarzach królewskiego grona pojawiło się zdziwienie i zadowolenie, gdy ujrzeli ten niezwykły okaz człowieczeństwa, o wiele mniejszy niż się spodziewali.

Generał szedł zdecydowanym krokiem, a gdy zbliżył się na odległość kilku kroków, ukłonił się z gracją i powiedział: „Dobry wieczór, Panie i Panowie! Królowa wzięła go za rękę, zaprowadziła na galerię i zadała mu wiele pytań, na które odpowiedzi utrzymywały przyjęcie w nieprzerwanym napięciu wesołości.”

Częścią przedstawienia, która rozśmieszyła wszystkich, był koniec. Generał Tom Thumb musiał opuścić salę balową, ale nie mógł odwrócić się do królowej plecami (zgodnie z zasadami królewskiej etykiety). Zamiast tego przebiegł kilka kroków, odwrócił się i ukłonił. Po kilkukrotnym powtórzeniu tej czynności, pies zaczął szczekać na Charliego, który zaczął udawać, że walczy z psem za pomocą laski. Wszyscy wybuchnęli śmiechem na ten występ.

Nie tylko Barnum i generał Tom Thumb dostali zaproszenie do ponownego występu, ale także wyruszyli w trzyletnie tournée po Europie. Ogromne tłumy przyjeżdżały, aby zobaczyć Generała Toma Kciuka, który był szczególnie popularny wśród młodych kobiet, które ustawiały się w kolejce, aby otrzymać pocałunek od głównej atrakcji Barnuma.

Europa była absolutnym sukcesem, ale Barnum nie skończył jeszcze z Charliem.

Amerykańskie tournee i ślub

W 1856 roku Barnum zdecydował, że Generał Tom Thumb potrzebuje amerykańskiego tournee. Przez rok w największych miastach można było zobaczyć zabawnego karła, który osiągnął już maksymalny wzrost 3 stóp i ważył 70 funtów.

W 1863 roku Barnum zaaranżował ślub sławy stulecia. Generał Tom Thumb ożenił się z inną osobliwością Barnuma, Lavinią Warren.

Warren była również niewiarygodnie drobna, znana jako „Mała Królowa Piękności”. Tych dwoje spotkało się i zakochało w sobie. Barnum wyprawił im wystawną ceremonię w Grace Episcopal Cathedral w Nowym Jorku.

The New York Times opublikował artykuł zatytułowany „The Loving Liliputians” w dzień po ich ślubie. Ludzie ustawiali się w kolejce, aby zobaczyć parę, podobnie jak Brytyjczycy ustawiali się w kolejce na mile, aby zobaczyć śluby królewskie.

Wielu ludzi widziało ślub Barnuma jako chwyt reklamowy, ale para upierała się, że są zakochani. Sam Stratton napisał, że:

„To prawda, że jesteśmy mali, ale jesteśmy tacy, jakimi stworzył nas Bóg, doskonali w naszej małości” – napisał. „Jesteśmy po prostu mężczyzną i kobietą o podobnych namiętnościach i ułomnościach jak wy i inni śmiertelnicy. Ustalenia dotyczące naszego małżeństwa nie są kontrolowane przez żadnego showmana”.”

Po ślubie spędzili miesiąc miodowy w Białym Domu i wystąpili dla Abrahama Lincolna.

Barnum paradował z małżeństwem, czasami z dzieckiem w ręku. To właśnie wtedy oskarżenia o wyzysk osiągnęły swój szczyt. Barnum szybko zlikwidował akt małej rodziny, twierdząc, że dziecko zmarło. Lavinia napisała w swojej autobiografii, że „śmierć” dziecka była oszustwem. Istniały dowody na to, że para faktycznie miała dziecko.

Pod koniec lat 60. XIX wieku generał Tom Thumb i jego żona wyruszyli w podróż dookoła świata. Tym razem udali się do Australii, Chin i Azji. Wszędzie, gdzie się udawali, podążały za nimi ogromne tłumy.

Ostatni ukłon generała Toma Thumpa

Charles Stratton prowadził wystawne życie w dorosłym życiu. Kupił luksusowy dom w Nowym Jorku i zarabiał ogromne sumy pieniędzy jako główna atrakcja P.T. Barnuma.

Charlie zmarł w 1883 roku w wieku 45 lat na udar mózgu. Współcześni eksperci medyczni zgadzają się, że on i jego żona cierpieli na niedobór hormonu wzrostu, stan związany z wadliwym działaniem przysadki mózgowej w mózgu. Nie wiadomo, czy ta choroba miała wpływ na śmierć Strattona. Wdowa po nim wyszła ponownie za mąż 10 lat później i żyła do 1919 roku.

Czy Charlie Sutton cierpiał z powodu wyzysku czy nie, jedno jest pewne: Generał Tom Thumb był międzynarodową supergwiazdą. Miał uwielbiających go fanów w każdym zakątku planety. Po jego śmierci dziesiątki tysięcy ludzi podróżowały, aby zobaczyć jego grób.

P.T. Barnum sam zostałby pochowany zaledwie kilka kroków od swojego najcenniejszego wykonawcy.

Odkryj więcej dziwactw P.T. Barnuma i przeczytaj o Myrtle Corbin, czworonożnej dziewczynie z Teksasu, lub przejrzyj tę kolekcję 13 najsłynniejszych dziwactw Barnuma.

Więcej o