The tao of malt liquor – its history, its symbolism, its cultural currency – is a story and a lesson unto itself. Jest to historia, do której napisania jestem zupełnie nieprzygotowany, niezdolny i niechętny. To, co mogę jednak zrobić, to pójść na stację benzynową i (niewytłumaczalnie z perspektywy kasjera, jestem tego pewien) wziąć 11 różnych marek, zaciągnąć moją żonę do przeprowadzenia ślepego testu smaku i wyjaśnić wyniki wam, wędrownym poszukiwaczom w Google lub ciekawskim nieletnim pijakom. Przynajmniej dla tej drugiej grupy, pozwólcie, że postawię sprawę jasno: te napoje są, bez wyjątku i w najbardziej dobitnym sensie, obrzydliwe, złe, paskudne, felerne, tanie, nieprzyjemne, do uniknięcia, niefortunne, niepotrzebne, rozczarowujące, przygnębiające, tanie (znowu) i niewskazane. Pod żadnym pozorem nie kupujcie i nie konsumujcie tych produktów. Nie będziecie się nimi cieszyć. To jest moja obietnica dla Ciebie.
Ja też nie cieszyłem się nimi. Ale chcę, żeby było jasne. Te notki degustacyjne nie są pisane przez snoba piwa rzemieślniczego, a próbki nie są porównywane do Pliny The Elder, Ommegang’s latest czy jakiegokolwiek innego piwa, które uważasz za naprawdę świetne. Nie są też oceniane jako część większego spektrum alkoholi słodowych, tzn. tylko w porównaniu z innymi, podobnymi napojami. Po prostu je wypiłem i ułożyłem w takiej kolejności, w jakiej chciałem. Jest to subiektywna rękawica, ale jednak rękawica.
Po tym wstępie, oto podstawowe zasady. Każdy produkt był ślepo próbowany i testowany pod kątem wyglądu, bukietu, odczucia w ustach i smaku. Subiektywny, średni łączny wynik w skali od 1 do 10 został następnie przypisany do każdego napoju, przy czym wynik 1 reprezentuje produkt, który mógłby być rozsądnie spożywany w celu innym niż czyste, zdegenerowane upojenie alkoholowe, a wynik 10 reprezentuje produkt, który byłby lepiej pozostawiony w środku, niezależnie od tego, który paskudny mały gremlin wydalił go do butelki w pierwszej kolejności. Jednostki oceny są nieistotne, podobnie jak cena zakupu, dostępność, grafika na etykiecie i w zasadzie wszystko inne, co nie jest tym, jak smakował dany produkt. Jakieś pytania? Poza „dlaczego?”
Oto ostateczny ranking piw słodowych od najgorszego do najlepszego oparty wyłącznie na smaku.
BUSCH SIGNATURE COPPER LAGER
Wygląd: Syrop klonowy dyskontowy
Bukiet: Zwykły wosk
Odczucie w ustach: Nieobecny
Smak: Brak smaku, co jest szczęściem w nieszczęściu, ponieważ ten cienki, brązowy rynsztokowy spływ nadaje mocny, gorzki posmak szczególnie pamiętnych wymiocin. Ten konkretny rocznik Busch Signature był testowany w połowie baterii i okazał się tak upiorny, że spowodował konieczność korekty w górę pięciu poprzednich pozycji. Testowanie BSCL w ten sposób było jak pozwolenie bokserowi wagi muszej uderzyć cię pięć razy w twarz, a następnie sprowadzenie goryla srebrnogrzbietego, który wyrwie ci kręgosłup przez tyłek. 10,5 pyskówki na 10.
ICEHOUSE
Wygląd: Względnie piwopodobne
Bukiet: Brak, złowieszczo
Odczucie w ustach: Jakby potwór wypełzał z mojej głowy
Smak: Wśród rówieśników przyzwoita, ale szybko opadająca piana, o ładnej żółto-słomkowej barwie. Próbkowane bezpośrednio po Busch Signature, i choć jest to z pewnością krok w dobrym kierunku, to tak jakbym poprawił swój krąg piekła. Nadal jestem w piekle, wiesz? W każdym razie, moje usta chcą to wypluć, zanim nawet zdam sobie sprawę z tego, co robię; moje ciało reaguje wrodzenie, jak wtedy, gdy dotykasz gorącej powierzchni. Czuję też, jak mój nos fizycznie wykręca się od tego. Jeśli celem piwowara było odtworzenie wrażenia ssania ogrodzenia z ogniw łańcucha, to mu się udało. 8,5 Rusty Rods na 10
STEEL RESERVE 211
Wygląd: Felerny, brązowy
Bukiet: Foul, brown
Odczucie w ustach: Foul, brown
Smak: Brudna, oleista szmata nasączona rozcieńczalnikiem do farb. 6.2 Snotty Handkerchiefs out of 10
KING COBRA
Wygląd: Fluorescencyjnie żółty, jak odpady nuklearne
Bukiet: Jak w szpitalu: sterylny, niemiły, wskazujący na śmierć
Odczucie w ustach: Ponura woda z basenu
Smak: Byłem przygotowany na to, że King Cobra mnie nieco uwiedzie, gdyż była to jedyna próbka testowana w klasycznym 40-uncjowym formacie. Zamiast tego, wszystko, co oznaczało to, że miałem więcej tego do wylania w dół. Naprawdę okropny płyn, którego z przyjemnością już nigdy nie włożę do ust. 5.8 Spocone Stopy na 10
BUD LIGHT & CLAMATO CHELADA
Wygląd: Onieśmielający, jasnoróżowy odcień, jak rozwodniony Kool-Aid
Bukiet: Generyczny sos Worcestershire, ale jakby dobry
Odczucie w ustach: Technicznie płynny
Smak: Jak na to, co jest w zasadzie gazowanym gulaszem pomidorowym, mogło być gorzej. Nie rozumiem, dla kogo to jest, choć. Byłoby lepsze na gorąco, co jest dziwną rzeczą do powiedzenia o piwie. Jest też super, super cienkie, jakby kroili je wodą, żeby wydobyć z niego więcej, albo źle przeczytali instrukcję z tyłu opakowania. To dość niezwykłe, naprawdę. Smutne, ale godne uwagi. 5,2 Bubbly Tomatoes na 10
ICEHOUSE EDGE
Wygląd: Jak miedziana moneta, którą można znaleźć na ulicy
Bukiet: Coś w rodzaju łagodnego, owocowego profilu bourbona
Odczucie w ustach: Mercifully minimal
Taste: Mocny. Po prostu mocny. Wow. 4.3 Dirty Pennies out of 10
HURRICANE HIGH GRAVITY
Wygląd: Tłusta, benzynowo-żółta
Bukiet: Obojętny
Odczucie w ustach: Niepokojąco płaski
Smak: Ekstremalnie przetworzony i nienaturalny. Jak coś, co przyjaciel kazałby ci wypić dla żartu. Jeśli czytasz niektóre opinie zwykłych ludzi, to jest jasne, że wiele osób wierzy, że to ma, lub nawet nie, smakuje jak huraganowy napój mieszany z wszelkiego rodzaju soku owocowego i cukru. To jest niepokojące dla mnie z wielu powodów, ale wystarczy powiedzieć, że to było po prostu zwykłe stare piwo cruddy, a nie zwykłe stare piwo cruddy z różowym syropem w nim. 4 Prank Bros out of 10
BUD ICE LAGER
Wygląd: Trumpowskie złoto
Bukiet: Maksymalnie kukurydziany
Odczucie w ustach: ????
Smak: Bardzo zwyczajny; przewidywalnie szlachetny trunek słodowy. Gorzki, metaliczny, addytywny i tani. Ale nie czuje się, że picie go jest karą. Co jest dobre, bo karą jest kupowanie tego gówna. 3.4 Reality TV Stars out of 10
COLT 45
Wygląd: Żarówka karmiona zbyt dużą ilością prądu, świecąca na żółto
Bukiet: Ohydne zboże
Odczucie w ustach: Niezbyt straszny
Smak: Bardzo blisko do smaku zwykłego piwa, ale szczypta alkoholu jest tak wyczuwalna, że naprawdę nie ma się co zastanawiać, czy to ma być dobre, czy po prostu się od tego odechciewa (zdecydowanie odechciewa). 3 Landos na 10
FAMOSA LAGER
Wygląd: Lniane aż do półprzezroczystości
Bukiet: Czysty słodowy
Odczucie w ustach: Przyjemnie bąbelkowe
Smak: Wyobraźcie sobie najgorszego lagera w stylu euro, jakiego kiedykolwiek piliście; jak Heineken warzony w toalecie albo spłukana Stella Artois. To jest o 3 procent lepsze od tego. No dobra, może 2%. Gorzej. 2.4 Courtesy Flushes out of 10
MODELO CHELADA
Wygląd: Bursztynowo-szary w odpowiednim świetle
Bukiet: Jak rozpadające się gazpacho
Odczucie w ustach: Bogata, gruba, niemal luksusowa powłoka pozostawiona na języku.
Smak: Byłem oszołomiony tym wynikiem. Nie to, że Sample #5 był jednym z dwóch cheladas, oczywiście – to rzeczy nie wygląda jak zwykłe piwo – ale raczej na jak przyzwoity taniego tallboy wersja może być rzeczywiście. Nie znaczy to, że kiedykolwiek zamówię Modelo Chelada w barze, czy też wypiję je dobrowolnie, bo kto potrzebuje warzyw w piwie, szczerze mówiąc? Ale gdybym miał ochotę na potężną puszkę taniego bimbru, który smakuje, jakby ktoś wrzucił nabój CO2 do słoika Prego, to cóż, po to właśnie bym sięgnął. 2,125 Fetid SpaghettiOs na 10
Gratulacje dla Modelo Chelada, zwycięzcy Pucharu Jesse Farrara 2017! Również kondolencje dla Busch Signature Copper Lager, odbiorcy nagrody Big Toilet Brush Award for Worst Thing To Drink in 2017. Pozostaje mieć nadzieję, że nie powtórzycie tego w 2018 r.