KING DAVID JAKO OJCIEC
Dawid, syn Jessego, nosił za życia wiele różnych kapeluszy. Był pasterzem, nosicielem zbroi i graczem na harfie króla Saula, żołnierzem, królem, prorokiem Jehowy, mężem i ojcem. Choć każda z tych ról wiązała się z innymi wyzwaniami, z pewnością nic nie było dla niego większym wyzwaniem niż bycie ojcem. Jako rodzic Dawid wykazał się pewnymi cechami, które są godne naśladowania, ale pokazał też poważne wady, których dobrze byłoby unikać. Rozważmy te krótkie obserwacje na temat króla Dawida jako ojca.
Dawid nie powściągał i nie dyscyplinował odpowiednio swoich synów. Kiedy syn Dawida, Amnon, zgwałcił swoją siostrę Tamar, Dawid „bardzo się rozgniewał” (2 Samuela 13:21), ale nic nie wskazuje na to, że coś z tym zrobił. Później czytamy, że kiedy syn Dawida, Adoniasz, próbował odebrać tron ojcu, Dawid „w żadnym momencie nie był z niego niezadowolony” (1 Krl 1:6). Tolerancja i brak dyscypliny pomogły skorumpować rodzinę Dawida. Przypomnij sobie, jak Eli nie potrafił odpowiednio poskromić swoich synów (1 Samuela 3:13).
Dawid okazał przychylność jednemu ze swoich synów. Dawid miał wiele dzieci, ale nie ukrywał, że Absalom był „chłopcem tatusia”. Jakub popełnił ten sam błąd, kochając Józefa bardziej niż innych swoich synów. Podwyższone uczucie Dawida do Absaloma zraniło rodzinę Dawida, jego reputację i negatywnie wpłynęło na naród. Czy my słuchamy?
Dawid zniósł ból, gdy jego syn zwrócił się przeciwko niemu. Tym synem był Absalom, ten sam, którego Dawid tak bardzo kochał! Absalom doprowadził do buntu przeciwko Dawidowi i jego królewskości, powodując, że Dawid uciekł z Jerozolimy. Absalom dokonał swoich wyborów z własnej woli, ale spustoszenie, jakie spowodował w rodzinie Dawida i w narodzie izraelskim, było po części karą za grzech Dawida z Batszebą (2 Samuela 11).
Dawid znosił ból utraty dziecka. Żaden rodzic nie chce widzieć śmierci swojego dziecka, ale Dawid musiał zmierzyć się z tym smutkiem co najmniej trzy razy (pierwszy syn Batszeby, Amnon i Absalom). Na swoją korzyść, poprzez cierpienie i słabość ciała, Dawid raz po raz zwracał się do Pana po siłę: „W Bogu jest moje zbawienie i moja chwała: skała mojej siły i moje schronienie jest w Bogu” (Psalm 62:7).
Przed śmiercią Dawid okazał zainteresowanie projektem swojego syna. Kiedy Bóg dał do zrozumienia, że chce, aby to Salomon, a nie Dawid, zbudował dla Niego świątynię, zamiast się dąsać i działać przeciwko temu zadaniu, Dawid pilnie pracował i zrobił wszystko, co mógł, aby wesprzeć naród w realizacji projektu swojego syna. Mądrzy ojcowie dzisiaj będą interesować się działalnością swoich dzieci w szkole, w rekreacji, a szczególnie tym, co robią, a co jest związane z kościołem Pana.
Przed śmiercią Dawid dał wspaniałą radę i napomnienie swojemu synowi Salomonowi. Gdy zbliżała się jego śmierć, Dawid powiedział Salomonowi: „…bądź więc silny i okaż się mężczyzną, i przestrzegaj nakazu Pana, Boga twego, abyś chodził jego drogami… aby ci się powodziło we wszystkim, co czynisz…” (1 Królewska 2:2-3). Czy jest coś ważniejszego, co ojciec mógłby powiedzieć swojemu synowi?