The Book of Daniel
Commentary by A. R. FAUSSET
CHAPTER 1
Dan 1:1-21. ROZPOCZĘCIE KAPITALIZACJI BABYLOŃSKIEJ; EDUKACJA DANIELA W BABYLONIE, &C.
1. trzeci rok – porównaj Jer 25:1, „czwarty rok”; Jehojakim wstąpił na tron pod koniec roku, który Jeremiasz liczy jako pierwszy rok, ale który Daniel pomija w rachubie, będąc rokiem niepełnym: dlatego u Jeremiasza jest to „czwarty rok”; u Daniela „trzeci” . Jednak Jeremiasz (Jer 25:1 46:2) mówi tylko, że czwarty rok Jehojakima zbiegł się z pierwszym rokiem Nabuchodonozora, kiedy ten ostatni pokonał Egipcjan pod Karchemisz, a nie że deportacja jeńców z Jerozolimy nastąpiła w czwartym roku Jehojakima: prawdopodobnie miało to miejsce pod koniec trzeciego roku Jehojakima, na krótko przed bitwą pod Karchemisz. Nabuchodonozor zabrał jeńców jako zakładników w zamian za poddanie się Hebrajczyków. Pismo historyczne nie podaje żadnej pozytywnej relacji o tej pierwszej deportacji, od której zaczyna się niewola babilońska, czyli poddanie Judy Babilonowi na siedemdziesiąt lat (Jr 29:10). Ale 2Ch 36:6, 7 podaje, że Nabuchodonozor zamierzał „zabrać Jehojakima do Babilonu” i że „wywiózł tam naczynia domu Pańskiego”. Jehojakim jednak zmarł w Jerozolimie, zanim zamiar zdobywcy wobec niego został zrealizowany (Jer 22:18, 19 36:30), a jego martwe ciało, jak było przepowiedziane, zostało wywleczone za bramy przez chaldejskich oblegających i pozostawione bez pochówku. Druga deportacja za czasów Jehojachina miała miejsce osiem lat później.
2. Szinar – stara nazwa Babilonii ( Rdz 11:2 14:1 Iz 11:11 Zec 5:11 ). Nabuchodonozor zabrał tylko „część naczyń”, ponieważ nie zamierzał całkowicie obalić państwa, lecz uczynić je trybutarnym i pozostawić takie naczynia, które były absolutnie niezbędne do publicznego sprawowania kultu Jehowy. Następnie wszystkie zostały zabrane i przywrócone pod rządami Cyrusa (Ezdr 1:7).
Bóg jego – Bel. Jego świątynia, jak to często bywało wśród pogan, stała się „skarbnicą” króla.
3. pan. . eunuchów – zwanych w Turcji kislar aga – z królewskiego potomstwa – porównaj proroctwo, 2Ki 20:17, 18.
4. bez skazy – przystojny kształt był związany, w orientalnych wyobrażeniach, z siłą umysłową. „Dzieci” oznaczają młodzieńców w wieku dwunastu lub czternastu lat.
Naucz . . języka. . . Chaldejczyków – ich języka i literatury, aramejsko-babilońskiej. Że pogańska wiedza nie była zupełnie bezwartościowa, wynika z egipskich magów, którzy sprzeciwiali się Mojżeszowi; wschodnich Magów, którzy szukali Jezusa i którzy mogli zaczerpnąć tradycję o „Królu Żydowskim” z Dan 9:24, &c. Jak Mojżesz był kształcony w nauce mędrców egipskich, tak Daniel w nauce Chaldejczyków, aby zaznajomić swój umysł z tajemniczą wiedzą i w ten sposób rozwinąć swój dar zrozumienia w wizjach (Dan 1:4, 5, 17).
5. mięso królewskie – Jest rzeczą zwyczajną, że król wschodni zabawia jedzeniem ze swego stołu wielu utrzymanków i królewskich jeńców (Jer 52:33, 34). Hebrajskie słowo „mięso” oznacza przysmaki.
6. dzieci Judy – najszlachetniejsze plemię, do którego należało „królewskie nasienie” (por. Dn 1, 3).
7. nadali im imiona – mające oznaczać ich nowy związek, aby w ten sposób mogli zapomnieć o dawnej religii i kraju (Rdz 41, 45). Ale jak w przypadku Józefa (którego faraon nazwał Zaphnath-paaneah), tak i w przypadku Daniela, imię wskazujące na jego związek z pogańskim dworem („Belteshazzar”, to znaczy „książę Bela”), jakkolwiek pochlebne dla niego, nie jest tym zachowanym przez Pismo Święte, ale imię oznaczające jego związek z Bogiem („Daniel”, Bóg mój sędzia, temat jego proroctw to sąd Boży nad pogańskimi potęgami światowymi).
Hananiasz – to znaczy „którego Jehowa obdarzył łaską”.
Szadrach – od Rak, po babilońsku „Król”, to znaczy „Słońce”; ten sam korzeń co w Abrech (Rdz 41:43, Margin), natchniony lub oświecony przez boga-Słońce.”
Miszael – to znaczy „kto jest tym, czym jest Bóg?”. Kto jest porównywalny z Bogiem?
Meszach – Babilończycy zachowali pierwszą sylabę imienia Miszael, hebrajskiego imienia; ale za El, czyli BOGA, podstawili Szak, babilońską boginię, zwaną Szeszach ( Jer 25:26 51:41 ), odpowiadającą Ziemi, lub inaczej Wenus, boginię miłości i radości; to podczas jej święta Cyrus zdobył Babilon.
Azariasz – to znaczy: „któremu Jehowa pomaga”.
Abed-nego – to znaczy: „sługa lśniącego ognia”. Tak więc zamiast Jehowie, poganie poświęcili tych Jego sług swoim czterem głównym bogom: Belowi, bogu naczelnemu, bogu słońca, ziemi i ognia. Temu ostatniemu poświęceni zostali trzej młodzieńcy, którzy odmówili oddania pokłonu złotemu obrazowi (Dan 3:12). Wersja chaldejska tłumaczy „Lucyfera”, w Iz 14:12, jako Nogea, to samo co Nego. Imiona te na wstępie mają znaczenie dla pozornego triumfu, lecz pewnego upadku pogańskich potęg przed Jehową i Jego ludem.
8. Daniel. . . nie splugawiłby się. … mięsem królewskim – Daniel jest określony jako przywódca w „zamiarze” (słowo to oznacza zdecydowane postanowienie) powstrzymania się od splugawienia, manifestując w ten sposób charakter już uformowany do pełnienia funkcji prorockich. Pozostali trzej młodzieńcy, bez wątpienia, podzielali jego cel. Był zwyczaj rzucania małej części potraw i wina na ziemię, jako inicjacyjnej ofiary dla bogów, aby w ten sposób poświęcić im całą zabawę (porównaj Deu 32:38 ). Wzięcie udziału w takiej uczcie byłoby usankcjonowaniem bałwochwalstwa i było zabronione nawet po zniesieniu prawnego rozróżnienia między czystym a nieczystym pokarmem (1Krn 8:7, 10:27, 28). W ten sposób wiara tych młodzieńców przyczyniła się do obalenia zła przepowiedzianego Żydom (Ez 4:13, Hsa 9:3), ku chwale Boga. Daniel i jego trzej przyjaciele, mówi AUBERLEN, wyróżniają się jak oaza na pustyni. Podobnie jak Mojżesz, Daniel „wolał raczej cierpieć utrapienie z ludem Bożym, niż korzystać przez pewien czas z rozkoszy grzechu” ( Hbr 11:25; zob. Dn 9:3-19 ). Ten, kto ma interpretować boskie objawienia, nie może karmić się smakołykami tego świata, ani pić z odurzającego kielicha. To uczyniło go tak drogim imieniem dla jego rodaków jak Noe i Hiob, którzy również byli osamotnieni w swej pobożności wśród przewrotnego pokolenia (Ez 14:14 28:3).
wymagane – Chociaż jesteśmy zdecydowani co do zasady, powinniśmy szukać naszego celu raczej przez łagodność niż przez ostentacyjne świadectwo, które pod pretekstem wierności wywołuje sprzeciw.
9. Bóg. . przywiódł Daniela do łaski – Przychylność innych wobec pobożnych jest dziełem Boga. Tak było w przypadku Józefa ( Rdz 39:21 ). Zwłaszcza wobec Izraela ( Ps 106,46; porównaj Prz 16,7 ).
10. gorsze upodobanie – wyglądający mniej zdrowo.
Twój rodzaj – w twoim wieku, lub klasie; dosłownie, „krąg”
zagrozić mojej głowie – Samowolny orientalny despota mógł, w przypływie gniewu z powodu niewykonania jego rozkazów, nakazać natychmiastową dekapitację przestępcy.
11. Melzar – a raczej steward, czyli główny kamerdyner, któremu Aszpenaz powierzył dostarczanie codziennej porcji dla młodzieży. Słowo to jest nadal używane w Persji.
12. puls – po hebrajsku oznacza każde warzywo wyrosłe z nasion, czyli ogólnie pokarm roślinny.
13-15. Ilustracja do Deu 8:3: „Człowiek nie żyje samym chlebem, lecz każdym słowem, które wychodzi z ust Pana.”
17. Bóg dał im wiedzę – ( Wj 31:2, 3 1Ki 3:12 Job 32:8 Jam 1:5, 17 ).
Daniel miał zrozumienie w . Bóg w ten sposób sprawił, że jeden z pogardzanych ludzi przymierza zaćmił mędrców chaldejskich w tej właśnie nauce, z której oni najbardziej się szczycili. Tak też Józef na dworze faraona (Rdz 40:5 41:1-8). Daniel, w tych pochwałach swego własnego „zrozumienia”, mówi nie przez próżność, ale przez kierownictwo Boga, jako ktoś przeniesiony z siebie. Zobacz mój JF & B for Introduction, „CONTENTS OF THE BOOK.”
18. przyprowadził ich – to znaczy, nie tylko Daniela i jego trzech przyjaciół, ale innych młodzieńców ( Dan 1:3, 19, „wśród nich wszystkich”).
19. stanął. … przed królem – to znaczy, że zostali awansowani do pozycji łaski w pobliżu tronu.
20. dziesięć razy – dosłownie, „dziesięć rąk.”
magicy – właściwie „święci uczeni w Piśmie, biegli w świętych pismach, klasa kapłanów egipskich”; od hebrajskiego korzenia, „pióro”. Słowo w naszej angielskiej wersji, „magicians”, pochodzi od mag, czyli „kapłan”. Magowie tworzyli jedną z sześciu dywizji Medów.
astrologowie – hebrajskie, „zaklinacze”, od korzenia, „ukrywać”, paktujący ze sztukami okultystycznymi.
21. Daniel kontynuował. . aż do. . pierwszego roku Cyrusa – ( 2Ch 36:22 Ezr 1:1 ). Nie dlatego, że nie trwał dłużej niż do tego roku, ale wyrażenie to ma na celu zaznaczenie faktu, że ten, który był jednym z pierwszych jeńców zabranych do Babilonu, dożył końca niewoli. Zobacz mój JF & B for Introduction, „SIGNIFICANCE OF THE BABYLONIAN CAPTIVITY”. W Dan 10:1 jest on wspomniany jako żyjący „w trzecim roku Cyrusa”. Zobacz Margin Note, na temat użycia „aż” ( Psa 110:1 112:8 ).