Zmienne i wzór
Objętość udaru można zmierzyć lub oszacować za pomocą szeregu wzorów z różnymi zmiennymi, uzyskanymi za pomocą nieinwazyjnych i inwazyjnych metod pomiarowych.
Jako wyznacznik rzutu serca, odzwierciedla funkcję pompowania mięśnia sercowego.
■ W pierwszej zakładce wykorzystano metodę zwaną monitorowaniem hemodynamicznym:
Objętość wyrzutowa = Rzut serca w mL/min / Częstość akcji serca w bpm
Wynik sercowy respektuje zasadę Ficka:
CO = VO2 / (Ca – Cv)
■ W drugiej zakładce wykorzystano metodę dopplerowską VTI:
Objętość wyrzutowa = π x (LVOT/2)2 x LVOT VTI x 0.01
Gdzie:
LVOT = droga odpływu lewej komory w mm;
LVOT VTI = całka czasowa prędkości podzastawkowej LVOT w cm.
Fala pulsacyjna LVOT jest rejestrowana za pomocą Dopplera w osi koniuszkowej długiej lub w widoku 5-komorowym, podczas gdy VTI jest śledzona na aparacie ultrasonograficznym. Średnica LVOT zmienia się w niewielkim stopniu podczas skurczu serca i można przyjąć, że jest stała i ma kształt koła.
Niestety ten pierwszy pomiar może być niedokładny w przypadku nieregularnego rytmu lub migotania przedsionków.
Wskazówki dotyczące objętości wyrzutowej
SV definiuje się jako objętość krwi pompowanej przez serce (z lewej komory) do krążenia systemowego) podczas jednego skurczu lub uderzenia serca. Obie komory pompują podobne objętości.
Zmienność objętości skokowej definiuje się jako: Objętość końcoworozkurczowa – Objętość końcowoskurczowa podczas angiogramu lewej komory. Na przykład, przy zdrowej EDV równej 120 ml i ESV równej 50 ml, SV wynosi 70 ml, co mieści się w normalnym zakresie od 60 do 120 ml.
Nieprawidłowe spadki można zaobserwować w niewydolności serca i innych schorzeniach układu krążenia.
Objętość skurczowa zmienia się w zależności od stanu serca, kurczliwości, obciążenia wstępnego i następczego. Poniższa tabela podsumowuje czynniki, które zwiększają lub zmniejszają SV:
| Factors that increase SV | Factors that decrease SV |
| Increased venous return | Decreased vascular resistance |
| Increased vascular resistance | Sodium and potassium concentrations |
| Sympathetic stimulation | Calcium channel blockers |
| Epinephrine and norepinephrine stimulation | Hypothermia |
| Glucagon | Hypoxia |
| Thyroid hormones | Parasympathetic stimulation |
A normal physiological variation of stroke volume is that during exercise, which is due to an increase in cardiovascular requirement.
Ruch serca i SV wzrastają, zapewniając w ten sposób, że serce pompuje krew do krążenia zgodnie z zapotrzebowaniem.
W normalnej maksymalnej intensywności ćwiczeń SV może wzrosnąć do 120 ml, podczas gdy w przypadku sportowców wzrost ten może sięgać nawet 200 ml.
SV nie może wzrastać w sposób nieokreślony, ponieważ istnieje fizjologiczne indywidualne plateau, po osiągnięciu którego SV pozostaje na stałym poziomie.
1. Huntsman LL, Stewart DK, Barnes SR, Franklin SB, Colocousis JS, Hessel EA. Noninvasive Doppler determination of cardiac output in man. Clinical validation. Circulation. 1983; 67(3):593-602.
2. Stöhr EJ, González-Alonso J, Shave R. Left ventricular mechanical limitations to stroke volume in healthy humans during incremental exercise. Am J Physiol Heart Circ Physiol. 2011; 301(2):H478-87.
3. Vincent JL. Understanding cardiac output. Crit Care. 2008; 12(4): 174.