Pytanie: „Kim był Jedidiasz w Biblii?”
Odpowiedź: Jedyna wzmianka o imieniu Jedidiasz w Biblii znajduje się w 2 Księdze Samuela 12:25. Król Salomon, drugi syn Dawida i Batszeby, otrzymał od Boga imię Jedidiasz. Po narodzinach Salomona Bóg wysłał wiadomość przez proroka Natana, że ma się on nazywać Jedidiasz (po hebrajsku „Umiłowany przez Pana”). Pismo Święte mówi, że Bóg nazwał go Jedidiaszem, „ponieważ Pan go umiłował” (2 Samuela 12:25). Imiona Jedidiasz i Dawid są związane z tym, że imię Dawid oznacza „umiłowany”.
Chociaż trzeci król Izraela jest w Biblii zwykle określany jako Salomon, nie wiadomo, jakie imię było używane podczas jego panowania. Niektórzy uczeni uważają, że imię Salomon („Pokojowy”) zostało nadane przez jego ojca Dawida jako imię tronowe w oczekiwaniu na jego przyszłe rządy pokoju nad Jerozolimą; inni sądzą, że Jedidiasz był imieniem tronowym. Jest możliwe, że Pan najpierw nadał imię Salomonowi (1 Kronik 22:8-10), ale potem dał mu dodatkowe imię Jedidiasz jako znak Jego miłości.
Solomon (Jedidiasz) panował nad Izraelem po swoim ojcu Dawidzie i był na tronie ok. 970-930 r. p.n.e.. Stało się to pomimo starań przyrodniego brata Salomona, Adoniasza, o objęcie tronu w ostatnich dniach życia Dawida. Na początku swego panowania Salomon/Jedidiasz został zapytany przez Pana, czego pragnie, a odpowiedź Salomona ujawnia jego miękkie serce. Król nie prosi o wielki honor lub bogactwo, ale o mądrość, aby dobrze rządzić ludem Bożym i o rozeznanie między dobrem a złem. Dzięki tej odpowiedzi Pan nie tylko obdarzył Salomona mądrością znacznie przewyższającą mądrość innych królów, ale także pobłogosławił go bogactwem, zaszczytami i innymi przyjemnościami (1 Krl 3,4-15; 4,29-31). Nawet królowa Saby przebyła ponad 1000 mil, aby zobaczyć chwałę i mądrość Jedidiasza, umiłowanego przez Pana (1 Krl 10,1). Wiele rzeczy w życiu króla Jedidiasza/Salomona wskazuje na to, że był on rzeczywiście umiłowany przez Pana. Pod rządami Jedidiasza/Salomona Izrael cieszył się czasem wielkiego pokoju i dobrobytu (1 Krl 4:25). Salomon zbudował świątynię Pańską, zadanie, które Bóg zarezerwował specjalnie dla niego (2 Samuela 7:13; 1 Kronik 17:12; 22:6-11). Za jego panowania królestwo zostało rozszerzone do swoich największych możliwości geograficznych dzięki zwycięstwom nad Filistynami, Moabitami, Ammonitami i Edomitami. Jedidiasz/Solomon nie był bynajmniej królem doskonałym; w rzeczywistości zbłądził w bałwochwalstwo (1 Krl 11:4), co sprawia, że Boże błogosławieństwo i niezłomna miłość są jeszcze bardziej niezwykłe. tudenci Pisma Świętego zauważyli podobieństwa między Jedidiaszem/Solomonem a Jezusem Chrystusem. Słowa Ojca o Jezusie: „To jest mój Syn, którego miłuję; w nim mam upodobanie” (Mt 3,17), odpowiadają imieniu Jedidiasz. Tytuł Pana Prince of Peace przywołuje myśli o nazwie Salomona, „pokojowego” króla. Błogosławieństwo Psalmu 72, napisane o Salomonie, może być również stosowane do Jezusa: „Niech imię jego trwa na wieki; niech trwa tak długo, jak słońce. Wtedy wszystkie narody będą błogosławione przez niego, i będą go nazywać błogosławionym” (werset 17). Pewnego dnia Jezus Chrystus zasiądzie na tronie Dawida (Izajasza 9:7), a świat ujrzy sprawiedliwość, pokój, bogactwo, miłość i błogosławieństwo jak nigdy dotąd. Król Jedidiasz w całej swej chwale był tylko mętną zapowiedzią panowania Mesjasza, „większego niż Salomon” (Mt 12:42).
.