2008 sezonEdit
Uczestnicząc w University of Oklahoma, Jones grał dla drużyny futbolowej Oklahoma Sooners od 2008 do 2012 roku. W 2008 roku, trzeci rozgrywający Keith Nichol przeniósł się do Michigan State, pozostawiając seniora Joey Halzle i Jonesa, który był redshirted jego freshman roku, jako rezerwowych rozgrywających do Sama Bradford.
2009 sezonEdit
W 2009 roku, w otwarciu sezonu przeciwko Brigham Young, Jones przejął jako rozgrywający startowy dla Sooners po Bradford doznał kontuzji ramienia; Sooners poszedł na przegrać mecz przez wynik 14-13. Jednak w następnym meczu, jego pierwszy jako starter, Jones zakończone 18-of-32 przechodzi na 286 jardów, z trzech przyłożeń i przechwytywania w Sooners 64-0 zwycięstwo przeciwko Idaho State. W swoim drugim starcie, Jones rzucił rekord Sooner sześć przyłożeń i dwa przechwytywania w 45-0 zwycięstwo przeciwko Tulsa. Później w tym tygodniu, Jones został nazwany AT&T All- America Player of the Week.
Jones rozpoczął następny mecz przeciwko Miami Hurricanes ze względu na Sam Bradford nie jest w pełni sił po kontuzji barku. Sooners przegrali ten mecz 21-20. Jones rzucił na jedno przyłożenie, ale miał również fumble głęboko w Sooner terytorium, które spowodowało Miami wynik na następnej grze. W następnym tygodniu przeciwko Baylor, Sam Bradford był w stanie wrócić i Landry został zdegradowany do miejsca rezerwowego rozgrywającego po raz kolejny. Ofensywa Oklahomy była ospała i niespójna, ale była w stanie łatwo pokonać Niedźwiedzie i cieszyła się na rywalizację w Red River z Teksasem. W drugiej serii ofensywnej Bradford ponownie doznał kontuzji barku, a Landry wrócił do gry przeciwko bardzo mocnej obronie Teksasu. Z powodu błędów w ataku i niedoświadczonej ofensywie, Soonersi przegrali z Longhornami 16-13. Jones zdołał podać do Ryana Broylesa i doprowadzić do remisu w trzeciej kwarcie.
Jones stałby się starterem do końca sezonu, ponieważ Sam Bradford ogłosił, że będzie miał operację kończącą sezon na swoim ramieniu, a następnie odszedłby wcześniej do draftu NFL. Z wielkimi butami do wypełnienia, Jones powoli postępował przez cały sezon w zwycięstwach przeciwko Kansas, Kansas State, i Texas A&M, jak również kilka słabych występów w stratach do Nebraski (5 przechwytów) i Texas Tech. Dzięki dominującemu zwycięstwu nad mającą nadzieję na awans do BCS Oklahomą State, Sooners otrzymali ofertę gry w 2009 Sun Bowl przeciwko Stanford. Jones miał swój najlepszy występ w tym roku z 418 jardami i 3 przyłożeniami podanymi do Ryana Broylesa, dając Soonersom pierwsze zwycięstwo w misce od 2005 roku i napędzając zespół w kierunku optymistycznego 2010 roku, w którym Landry będzie miał pełny obóz wiosenny i jesienny, aby przygotować się jako startowy rozgrywający.
Sezon 2010Edit
W 2010 roku Jones kontynuował swoją pracę jako rozgrywający Oklahomy i poprowadził zespół przez pierwsze cztery zwycięstwa poza konferencją. Będzie kontynuował swoją dominującą wydajność w kierunku Red River Shootout i pokonał Texas wynikiem 28-20. Po tak dobrym początku, Jones doznał pierwszej porażki w meczu z Missouri, przegrywając 36-27. Poprowadziłby Oklahomę do odbicia się od dna z kilkoma najlepszymi występami, zanim doznałby drugiej i ostatniej porażki w sezonie przeciwko Texas A&M. Po tej porażce Jones poprowadził zespół do kolejnego odbicia, wygrywając resztę sezonu, w tym bardzo oczekiwany mecz z Oklahoma State Cowboys w corocznym Bedlam Series. Mecz został rozstrzygnięty w ostatniej minucie, ale niesamowity występ Jonesa doprowadził Oklahomę do pokonania rywala z własnego kraju wynikiem 47-41.
Zgodnie z zasadą tie-breakera, Oklahoma weszła do Meczu Mistrzów Big 12, w którym zmierzyła się z odwiecznym rywalem Nebraską. Po przegranej 17 punktami, Jones poprowadził zespół Sooners do zwycięstwa 23-20. Po zwycięstwie, Oklahoma weszła do Fiesta Bowl jako mistrz Konferencji Big 12, mierząc się z Connecticut jako mistrzem Konferencji Big East. Oklahoma przystąpiła do meczu, chcąc przerwać swoją ostatnią passę porażek w miskach BCS, podczas gdy Connecticut grał w swojej pierwszej w historii misce BCS. Jones miał wspaniałą noc i poprowadził swój zespół przez Connecticut, wygrywając 48-20, aby przerwać passę porażek w miskach BCS i wygrać pierwszą miskę BCS dla Oklahomy od 2002 roku.
Sezon 2011Edit
W 2011 roku Jones poprowadził Soonersów do dominujących występów przeciwko takim przeciwnikom jak Tulsa i Florida State. Prześcignąłby swój zeszłoroczny występ w Red River Shootout, pokonując Texas wynikiem 55-17. Sooners doznali pierwszej porażki z Texas Tech, przegrywając u siebie 44-41 po dwóch niecelnych rzutach z pola. On kontynuowałby dominację Oklahomy przed utratą swojego głównego odbiornika Ryan Broyles do kontuzji kolana przeciwko Texas A&M. Po tej stracie Jones rozpoczął okres załamania, który obejmował dwie porażki z Baylor Bears i Oklahoma State Cowboys. Jones zakończył się prowadzeniem Sooners do zwycięstwa w Insight Bowl przeciwko Iowa Hawkeyes, aby przynieść Sooners kolejny dwucyfrowy zwycięski sezon.
Sezon 2012Edit
5 stycznia 2012 roku, Jones ogłosił, że wraca do Oklahomy na swój starszy sezon. W 2012 roku poprowadził Oklahomę do ogólnego wyniku 10-2 (8-1 w Big 12) i podzielił się mistrzostwem konferencji Big 12 z Kansas State. Jones popełnił wiele błędów w ataku w przegranym na początku sezonu meczu z Kansas State, ale przez resztę sezonu grał bardzo dobrze. Zmierzyli się z byłym członkiem Big 12, Texas A&M w Cotton Bowl Classic, gdzie przegrali 41-13. Jones zakończył sezon z procentem ukończenia 66 procent z 4,267 jardów przechodzących, 30 przyłożeniami i 11 przechwytami. Zakończył swoją karierę koleżeńską z 16,646 jardami przechodzącymi i 123 przyłożeniami.