Podwójna diagnoza Ośrodki odwykowe i programy leczenia

Co to jest leczenie podwójnej diagnozy?

Ktoś, kto zmaga się z uzależnieniem od substancji i współwystępujących zaburzeń psychicznych, takich jak depresja lub lęk, mówi się, że ma podwójną diagnozę. Podwójne diagnozy wymagają zintegrowanej i kompleksowej opieki, aby w pełni zająć się i skorygować oba warunki. Ten rodzaj leczenia jest oferowany przez ośrodki odwykowe, które zapewniają leczenie uzależnienia od substancji i pomoc w kwestiach związanych ze zdrowiem psychicznym. Leczenie tylko jednego problemu może narazić osobę na zwiększone ryzyko nawrotu.

Dlaczego leczenie podwójnej diagnozy jest ważne?

Koncepcja podwójnej diagnozy-alternatywnie określana jako współwystępowanie lub współwystępowanie zaburzeń-jest terminem klinicznym, który odnosi się do obecności zarówno zaburzeń związanych z używaniem substancji, jak i zaburzeń psychicznych lub behawioralnych.

Czasami jeden stan może przyczynić się do pogorszenia drugiego. Na przykład osoba cierpiąca na chorobę psychiczną może używać narkotyków lub alkoholu, aby poradzić sobie z jej objawami. W innych przypadkach nadużywanie substancji może ujawnić chorobę psychiczną lub zaostrzyć związane z nią objawy.

Zgodnie z danymi Substance Abuse and Mental Health Services Administration (SAMHSA), w 2014 r. prawie 8 milionów dorosłych zmagało się zarówno z zaburzeniem używania substancji, jak i zaburzeniem psychicznym. Jednak tylko ułamek osób z problemami związanymi z nadużywaniem substancji i/lub chorobami psychicznymi szuka profesjonalnej pomocy, aby uzyskać leczenie, którego potrzebują.

Nie ma konkretnego wyjaśnienia, dlaczego uzależnienie od narkotyków i alkoholu oraz choroby psychiczne współwystępują tak często. Ludzie, którzy cierpią zarówno na zaburzenia związane z używaniem substancji, jak i na choroby psychiczne często wykazują objawy, które są bardziej uporczywe, ciężkie i oporne na leczenie w porównaniu z ludźmi, którzy cierpią tylko na jedno zaburzenie.

Historia podwójnej diagnozy

Dwukrotna diagnoza zazwyczaj odnosi się do ludzi, którzy cierpią na ciężką, uporczywą chorobę psychiczną połączoną z zaburzeniem związanym z nadużywaniem substancji. Historycznie, w USA istniał podział na usługi związane ze zdrowiem psychicznym i uzależnieniami. Ponieważ każdy system leczenia istniał w izolacji, ludziom z podwójną diagnozą było niezwykle trudno uzyskać opiekę, której potrzebują w tradycyjnych programach leczenia zdrowia psychicznego lub uzależnień.

Dopóki zintegrowane programy podwójnej diagnozy nie stały się dostępne, ludziom z zaburzeniami współwystępującymi trudniej było otrzymać skuteczną pomoc, ponieważ zazwyczaj uczestniczyli w oddzielnych programach leczenia, które nie uwzględniały ich unikalnych potrzeb.

Osoby z podwójną diagnozą wymagają programu leczenia opartego na doświadczeniu w obu dziedzinach. Na szczęście, coraz więcej programów leczenia zaburzeń używania substancji staje się wyposażonych do leczenia współwystępujących zaburzeń.

Ocena podwójnej diagnozy

Podczas oceny klinicznej podwójnej diagnozy, pracownicy służby zdrowia biorą pod uwagę wiele czynników. Ogólnie rzecz biorąc, sprawdzają, czy dana osoba:

• Spełnia kryteria zaburzeń psychicznych.
• Ma historię używania substancji, która miała negatywny wpływ na jej zdrowie psychiczne, związki, pracę i sposób spędzania wolnego czasu.
• Może stanowić zagrożenie dla siebie lub innych, ma historię przemocy lub doświadczyła myśli samobójczych.
• Ma system wsparcia i dostępne zasoby.
• Jest zmotywowany do poddania się rehabilitacji (odwykowi) i ma poziom wsparcia potrzebny do leczenia, aby odnieść sukces.

Koszty leczenia uzależnienia od alkoholu lub narkotyków mogą wydawać się przeszkodą, ale jesteśmy tutaj, aby pomóc. Ubezpieczenie może pokryć całość lub część twojego odwyku.

Dowiedz się, czy twoje ubezpieczenie pokrywa długoterminową rehabilitację uzależnień.

Sprawdź teraz online

Objawy zaburzeń zdrowia psychicznego

Zaburzenia zdrowia psychicznego i zaburzenia związane z używaniem substancji często występują razem, ale wiele z objawów jest całkiem odrębnych. Chociaż objawy będą się naturalnie różnić w oparciu o konkretne zaburzenia zdrowia psychicznego w danym przypadku, niektóre powszechnie spotykane objawy zaburzeń zdrowia psychicznego obejmują:

• Uczucia beznadziejności, bezwartościowości, winy, strachu lub paniki.
• Brak zainteresowania codziennymi staraniami.
• Zmiana apetytu, wagi lub wzorców snu.
• Brak energii.
• Gonitwa myśli i problemy z koncentracją.
• Wzmożona drażliwość.
• Ryzykowne zachowanie.
• Mysły samobójcze.

Objawy zaburzeń związanych z używaniem substancji

• Niezdolność do kontrolowania używania substancji lub tendencja do używania większej ilości substancji niż planowano.
• Łaknienie substancji.
• Rozwój tolerancji na substancję lub potrzeba większej jej ilości, aby osiągnąć ten sam efekt.
• Odczuwanie objawów odstawienia po zaprzestaniu używania substancji.
• Spędzanie dużej ilości czasu na używaniu substancji, w tym czasu przeznaczonego na jej zdobycie, używanie i powrót do zdrowia po jej użyciu.
• Nie wywiązywanie się z obowiązków w pracy, domu lub szkole z powodu używania.
• Używanie substancji kosztem związków, regularnych działań i bezpieczeństwa osobistego.

Terapia zaburzeń współwystępujących

Istnieją dowody, że z pomocą, ludzie z podwójną diagnozą mogą się ustabilizować i wyzdrowieć. Duża część leczenia dla podwójnej diagnozy obejmuje interwencje behawioralne. Rodzaje terapii behawioralnej powszechnie stosowane w leczeniu podwójnej diagnozy obejmują:

• Dialektyczną terapię behawioralną, której celem jest redukcja zachowań autodestrukcyjnych, które często towarzyszą chorobom psychicznym i zaburzeniom związanym z używaniem substancji.
• Zintegrowaną terapię grupową, której celem jest jednoczesne leczenie objawów zarówno zaburzeń związanych z używaniem substancji, jak i chorób psychicznych.
• Terapia poznawczo-behawioralna, która ma na celu zminimalizowanie problematycznych przekonań i zachowań oraz wypracowanie zdrowszych wzorców myślenia i zachowania, aby utrzymać trzeźwość.
• Psychoterapia indywidualna, która leczy zachowania związane z nadużywaniem substancji i/lub konkretnymi problemami behawioralnymi lub psychicznymi.

Programy leczenia podwójnej diagnozy czasami wykorzystują terapie behawioralne w połączeniu z lekami. Leki będą się różnić w zależności od osoby i diagnozy. Niektóre z częściej używanych leków zawierają lit i leki przeciwdrgawkowe, które są często przepisywane jako stabilizatory nastroju, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) i inne leki przeciwdepresyjne, oraz leki przeciwlękowe takie jak buspiron (BuSpar).

Typy leczenia dla programów podwójnej diagnozy

Terapia dla podwójnej diagnozy będzie inna w oparciu o indywidualne potrzeby i preferencje. Leczenie może odbywać się w warunkach stacjonarnych lub ambulatoryjnych.

Leczenie stacjonarne

W zależności od ciężkości choroby, osoba z podwójną diagnozą może wymagać lub korzystać z opieki stacjonarnej. Powszechną formą leczenia zamkniętego jest odwyk „stacjonarny”, w którym uczestnicy mieszkają w ośrodku odwykowym podczas leczenia. W zależności od zasad obowiązujących w danej placówce, mieszkańcy mogą mieć prawo do opuszczenia ośrodka lub regularnych odwiedzin.

Ponieważ skomplikowana natura współwystępujących zaburzeń, wiele osób z podwójną diagnozą będzie wymagało dodatkowych usług, ciągłego wsparcia i specjalistów z różnych dziedzin, które można znaleźć w ośrodkach zamkniętych. Programy te pozwalają osobom cierpiącym na złożone problemy związane z podwójną diagnozą na otrzymanie intensywnego leczenia potrzebnego do uzyskania solidnego startu na drodze do wyleczenia się z obu zaburzeń.

Co się dzieje podczas stacjonarnego leczenia podwójnej diagnozy?

• Pobierają regularną edukację na temat kwestii zdrowia psychicznego, jak również nadużywania substancji i uzależnień.
• Przyjmują codzienną terapię.
• Mają możliwość uczestniczenia w grupach wsparcia każdego dnia.
• Jesteś zanurzony w społeczności ludzi, którzy uczą się żyć bez narkotyków i alkoholu.

Leczenie ambulatoryjne

Leczenie ambulatoryjne dla osób z podwójną diagnozą jest bardziej elastyczne niż leczenie stacjonarne. Programy ambulatoryjne mogą różnić się intensywnością i czasem trwania. Dla niektórych osób, uczestnictwo w intensywnym leczeniu ambulatoryjnym, gdzie spędzają 30 lub więcej godzin tygodniowo w centrum odwykowym, jest wystarczającym początkowym leczeniem.

Jeśli początkowo wymagane jest leczenie stacjonarne dla osób z podwójną diagnozą, uczestnicy mogą przejść do intensywnego programu ambulatoryjnego, który wspiera ich pragnienie życia w społeczności w sposób bardziej niezależny, podczas gdy kontynuują swoje wysiłki w celu odzyskania zdrowia. Uczestnicy mogą otrzymać różne usługi w takim programie, w tym:

• Zarządzanie lekami.
• Transport.
• Udział w grupach wsparcia rówieśników lub programach 12 kroków.
• Terapia indywidualna i rodzinna.
• Wsparcie w samodzielnym życiu.

Wybór ośrodków leczenia podwójnej diagnozy

Wybierając najlepszy program leczenia podwójnej diagnozy dla Ciebie, ważne jest, aby zrozumieć kilka podstaw dotyczących leczenia. Obejmuje to prywatność na odwyku, gdzie znaleźć i uczestniczyć w leczeniu, oraz jak zapłacić za program.

Prywatność

Pracownicy ośrodka odwykowego wiedzą, że poufność jest najważniejsza dla bezpieczeństwa klienta. Powszechną obawą wśród ludzi szukających lub rozpoczynających leczenie podwójnej diagnozy jest ich prywatność i poufność. Możesz być pewien, że wszystkie programy odwykowe z podwójną diagnozą są zobowiązane przez prawo do ochrony prywatności pacjenta.

Pracownicy ośrodka odwykowego wiedzą, że poufność jest najważniejsza dla bezpieczeństwa klienta. W ramach przyjęcia do programu, personel zapozna się z zasadami obowiązującymi w ośrodku i odpowie na wszelkie pytania, aby pomóc Ci poczuć się tak bezpiecznie i komfortowo, jak to tylko możliwe.

Opcje lokalizacji leczenia

Indywidualne ścieżki powrotu do zdrowia są różne, a usługi leczenia zaburzeń zdrowia psychicznego i używania substancji powinny być dostosowane do potrzeb danej osoby. SAMHSA popiera zindywidualizowane, integracyjne podejście do leczenia podwójnej diagnozy.

Zależnie od indywidualnej sytuacji i specyficznych wymagań, osoba potrzebująca leczenia podwójnej diagnozy może skorzystać na otrzymaniu różnych interwencji terapeutycznych w wielu miejscach leczenia. Mogą one obejmować:

• Specjalistyczne ośrodki zdrowia behawioralnego.
• Programy odwykowe dla osób uzależnionych od narkotyków.
• Niezależni dostawcy, tacy jak terapeuci i doradcy w prywatnej praktyce.
• Szpitalne programy leczenia lub dostęp do usług szpitalnych.
• Wspólnotowe ośrodki zdrowia.
• Grupy wsparcia i organizacje prowadzone przez rówieśników.
• Organizacje społeczne, takie jak kościoły.
• Szkoły.
• Programy wymiaru sprawiedliwości, takie jak usługi doradcze w ramach systemu więziennictwa.
• Usługi tele-behawioralne lub domowe, które zapewniają leczenie w domu.
• Obsługa stacjonarna.
• Programy opieki podstawowej, które oferują usługi w zakresie zdrowia behawioralnego.

Płatności za odwyk od podwójnej diagnozy

Koszty leczenia będą się różnić w zależności od programu i mogą być uzależnione od różnych poziomów ubezpieczenia. Jeśli masz ubezpieczenie, sprawdź u swojego ubezpieczyciela, aby dowiedzieć się:

• Czy twój plan pokrywa leczenie podwójnej diagnozy.
• Ile twój plan zapłaci.
• Które programy odwykowe są objęte twoim planem.

Wiele osób o niskich dochodach kwalifikuje się do Medicaid. Jeśli masz Medicaid, będziesz musiał sprawdzić w swoim okręgu, aby znaleźć pokryty odwyk.

Jeśli nie masz wystarczającego ubezpieczenia, aby pokryć swój program odwyku z podwójną diagnozą, możesz być w stanie uzyskać finansowanie z ośrodka odwykowego. Finansowanie to jest zazwyczaj oparte na potrzebach finansowych. Możesz otrzymać obniżoną stawkę lub mieć możliwość płacenia rachunku w miesięcznych ratach.

Rekomendacje od osób kończących leczenie

Recovery Brands zebrało dane w 2016 roku, pytając osoby, które opuszczały program leczenia uzależnień, jakie aspekty kliniki postrzegały jako rzeczy o wysokim priorytecie, na które należy zwrócić uwagę przy podejmowaniu decyzji o leczeniu.

Najwyższym priorytetem były praktyki finansowe programu, takie jak akceptowane ubezpieczenia, opcje płatności i wsparcie finansowe. Doceniali oni również oferty programowe (zajęcia dodatkowe, udogodnienia, jakość jedzenia itp.) znacznie bardziej po zakończeniu leczenia. Osoby poszukujące leczenia powinny rozważyć politykę pieniężną ośrodka, jak również ofertę ośrodka, aby pomóc w podjęciu ostatecznej decyzji dotyczącej ośrodka.

Opieka po leczeniu uzależnienia od podwójnej diagnozy

Podczas gdy leczenie uzależnienia od podwójnej diagnozy kładzie fundamenty pod powrót do zdrowia i długotrwałą trzeźwość, opieka po leczeniu pomaga utrzymać postępy poczynione podczas leczenia.

Ciągłe wsparcie jest niezbędne dla każdego, kto wychodzi z uzależnienia i jest jeszcze ważniejsze, gdy obecne są zaburzenia zdrowia psychicznego. Kompleksowy, zindywidualizowany plan opieki po zakończeniu leczenia jest niezbędny dla zachowania trzeźwości i stopniowego powrotu do zdrowia po zakończeniu programu odwykowego dla osób z podwójną diagnozą.

Centra leczenia osób z podwójną diagnozą zwracają szczególną uwagę na włączenie zapobiegania nawrotom do planu opieki po zakończeniu leczenia. Przed opuszczeniem programu leczenia, osoba spotka się z doradcami, aby przedyskutować plan opieki po zakończeniu leczenia.

Wiele ośrodków odwykowych z podwójną diagnozą oferuje programy uzupełniające, aby pomóc osobom wracającym do zdrowia w ich codziennym życiu. Te plany mogą obejmować:

• Pobyt weekendowy w centrum odwykowym. Te pobyty są korzystne dla osób, które czują, że mogą być zagrożone nawrotem lub tych, którzy po prostu wymagają dodatkowego wsparcia.
• Przejście do ośrodka dla osób żyjących w trzeźwości. Podczas pobytu w ośrodku osoby powracające do zdrowia mogą być zobowiązane do wypełniania obowiązków domowych, pracy na zewnątrz oraz uczestnictwa w sesjach terapii grupowej. Oferuje to wsparcie, czas przejściowy przed powrotem do „normalnego” życia.
• Regularne sesje terapeutyczne. Pomagają one osobie kontynuować pracę nad problemami i wprowadzać pozytywne zmiany, aby utrzymać trzeźwość.
• Zaplanowane testy narkotykowe. Zapewnia to dobry sposób na utrzymanie odpowiedzialności za abstynencję po zakończeniu programu.
• Terapia grupowa. Ten rodzaj terapii zapewnia pozytywną metodę budowania systemu wsparcia w domu. Opcje terapii grupowej obejmują grupy wsparcia 12 kroków, grupy wsparcia specyficzne dla danej płci lub oparte na wierze i inne.

W grupach wsparcia dla osób z podwójną diagnozą po zakończeniu terapii często mówi się, że uczestnicy dostają to, co dają, więc zachęca się ich do interakcji z innymi członkami grupy i dzielenia się swoimi doświadczeniami z grupą. Kiedy osoby wychodzące z podwójnej diagnozy są już bardziej ugruntowane w swojej trzeźwości, mogą zdecydować się na mentorowanie innym, którzy dopiero co wracają do zdrowia.

Jak znaleźć ośrodki leczenia podwójnej diagnozy w pobliżu mnie

Mimo, że radzenie sobie z nadużywaniem substancji i chorobą psychiczną może wydawać się trudne, wiele osób z podwójną diagnozą wraca do zdrowia i prowadzi szczęśliwe, zdrowe życie. Ale udany powrót do zdrowia wymaga czasu i wysiłku. Na początku procesu, próba wyboru programu leczenia podwójnej diagnozy na własną rękę może być przytłaczająca.

Możesz zawsze zadzwonić na infolinię lub bezpośrednią linię centrum leczenia, aby porozmawiać z troskliwym konsultantem ds. przyjęć o opcjach leczenia. Aby otrzymać wskazówki dotyczące poszukiwań leczenia, ważne jest, aby przygotować sobie pewne informacje przed zadzwonieniem. Na przykład, jeśli masz ubezpieczenie, będziesz chciał mieć swoją kartę ubezpieczeniową przed sobą.

W ten sposób będziesz mógł podać konsultantowi numer polisy i nazwę planu. Następnie użyje on tych informacji do zweryfikowania Twoich świadczeń. Należy również zgłosić substancję lub substancje, które są nadużywane, jak długo trwa uzależnienie, średnią ilość używanego narkotyku, sposób podawania oraz wszelkie współwystępujące zaburzenia medyczne lub psychiczne. Jeśli masz jakieś specjalne obawy medyczne, takie jak ciąża, to będziesz chciał to również ujawnić.

Zalecane artykuły o leczeniu odwykowym

Źródła

1. National Alliance for the Mentally Ill. (2016). Dual Diagnosis.
2. Mohammed, T-S. (2004). Dual diagnosis: management within a psychosocial context. Advances in Psychiatric Treatment. 10(5): 352-360.
3. Goldsmith, RJ, Garlapati, V. (2004). Behavioral interventions for dual-diagnosis patients. The Psychiatric Clinics of North America. 27(4):709-25.
4. National Institute of Drug Abuse. (2016). Comorbidity: Addiction and Other Mental Illnesses.
5. Substance Abuse and Mental Health Services Administration. (2016). Mental and Substance Abuse Disorders.
6. Tirado-Munoz, J., Farre, A., Mestre-Pinto, J., Szerman, N., & Torrens, M. (2018). Podwójna diagnoza w depresji: zalecenia dotyczące leczenia. Adicciones 30(1), 66-76.
7. Vitali, M., Mistretta, M., Alessandrini, G., Coriale, G., Romeo, M., Attilia, F., et al. (2018). Leczenie farmakologiczne w przypadku podwójnej diagnozy: aktualizacja literatury i propozycja interwencji. Rivista di psichiatria, 53(3), 160-169.

.