Kronika kluczowych wydarzeń:
1842 – Chiny cedują wyspę Hongkong na rzecz Wielkiej Brytanii po pierwszej wojnie opiumowej. W ciągu kolejnych dziesięcioleci w kolonii osiedlają się tysiące chińskich emigrantów uciekających przed przewrotami w kraju.
1860 – Konwencja pekińska formalnie ceduje Kowloon na rzecz Wielkiej Brytanii.
1898 – Chiny dzierżawią Nowe Terytoria wraz z 235 wyspami Wielkiej Brytanii na 99 lat od 1 lipca.
1937 – Wybuch wojny chińsko-japońskiej sprawia, że Hongkong staje się schronieniem dla tysięcy Chińczyków z kontynentu, którzy uciekają przed Japończykami.
1941 – Japonia okupuje Hongkong. Niedobór żywności zmusza wielu mieszkańców do ucieczki do Chin kontynentalnych. Liczba ludności spada z 1,6 mln w 1941 r. do 650 tys. do końca II wojny światowej.
1946 – Wielka Brytania przywraca rząd cywilny. Setki tysięcy byłych mieszkańców wracają, a w ciągu następnych kilku lat dołączają do nich uchodźcy uciekający przed wojną domową między nacjonalistami a komunistami w Chinach.
1950 – Hongkong przeżywa ożywienie gospodarcze oparte na lekkich gałęziach przemysłu, takich jak tekstylia.
Lata sześćdziesiąte – niezadowolenie społeczne i spory pracownicze wśród słabo opłacanej siły roboczej.
1967 – wybuchają poważne zamieszki, wywołane głównie przez zwolenników chińskiej rewolucji kulturalnej.
Późne lata sześćdziesiąte – poprawa warunków życia i ustąpienie niepokojów społecznych.
1970 – Hongkong staje się „azjatyckim tygrysem” – jedną z potęg gospodarczych regionu – z kwitnącą gospodarką opartą na zaawansowanych technologicznie gałęziach przemysłu.
Odliczanie do przekazania władzy
1982 – Wielka Brytania i Chiny rozpoczynają rozmowy na temat przyszłości Hongkongu.
1984 – Wielka Brytania i Chiny podpisują wspólną deklarację w sprawie warunków, na jakich Hongkong przejdzie w 1997 r. pod panowanie Chin. Zgodnie z formułą „jeden kraj, dwa systemy” Hongkong stanie się częścią jednego państwa rządzonego przez komunistów, ale zachowa swój kapitalistyczny system gospodarczy i częściowo demokratyczny system polityczny przez 50 lat po przekazaniu władzy.
1989 – masakra demonstrantów prodemokratycznych na pekińskim placu Tiananmen prowadzi do apeli o wprowadzenie dalszych zabezpieczeń demokratycznych w Hongkongu.
1990 – Pekin formalnie ratyfikuje minikonstytucję Hongkongu po przekazaniu miasta lub Ustawę Zasadniczą.
1992 kwiecień – Chris Patten zostaje ostatnim brytyjskim gubernatorem Hongkongu, z zadaniem nadzorowania przekazania kolonii Chinom.
1992 październik – Chris Patten ogłasza propozycje demokratycznej reformy instytucji Hongkongu, której celem jest poszerzenie bazy wyborczej. Chiny są oburzone, że nie przeprowadzono z nimi konsultacji, i grożą, że po przejęciu kontroli nad Hongkongiem zerwą umowy biznesowe i obalą reformy.
1992 Grudzień – krach na giełdzie w Hongkongu.
1994 czerwiec – po prawie dwóch latach gorzkich sporów ustawodawca Hongkongu wprowadza okrojoną wersję pakietu reform demokratycznych Chrisa Pattena. Nowe przepisy rozszerzają prawo wyborcze, ale daleko im do wprowadzenia wyborów powszechnych.
1995 – Wybory do nowej Rady Legislacyjnej (LegCo).
Jeden kraj, dwa systemy
Lipiec 1997 – Hongkong zostaje przekazany z powrotem władzom chińskim po ponad 150 latach brytyjskiej kontroli. Tung Chee-hwa, urodzony w Szanghaju były potentat żeglugowy bez doświadczenia politycznego, zostaje wybrany przez Pekin do rządzenia terytorium po przejęciu władzy.
1998 maj – pierwsze wybory po przejęciu władzy.
2001 luty – zastępca szefa rządu Anson Chan, były zastępca Chrisa Pattena i jedna z głównych postaci w administracji Hongkongu, która sprzeciwiała się chińskiej ingerencji w sprawy terytorium, rezygnuje pod naciskiem Pekinu i zostaje zastąpiony przez Donalda Tsanga.
2002 czerwiec – proces 16 członków ruchu duchowego Falun Gong aresztowanych podczas protestu przed biurem łącznikowym Pekinu na tym terytorium. Falun Gong pozostaje legalny w Hongkongu, mimo że został zakazany w Chinach kontynentalnych w 1999 r., a proces jest postrzegany jako test wolności, które Pekin zagwarantował, że będzie respektował po przekazaniu terytorium. 16 osób zostało uznanych za winnych spowodowania przeszkody publicznej.
2002 wrzesień – administracja Tung Chee-hwa publikuje propozycje kontrowersyjnego nowego prawa antysubwersyjnego znanego jako Artykuł 23.
2003 marzec-kwiecień – zarówno Chiny, jak i Hongkong zostają dotknięte podobnym do zapalenia płuc wirusem Sars. Egzekwowane są surowe środki kwarantanny, aby powstrzymać rozprzestrzenianie się choroby. W czerwcu Hongkong zostaje uznany za wolny od Sars.
Wezwania do reform
2003 lipiec – dzień po wizycie premiera Chin Wen Jiabao na terytorium Hongkongu 500 000 osób maszeruje przeciwko artykułowi 23. Dwóch członków rządu Hongkongu podaje się do dymisji. Projekt ustawy zostaje odłożony na czas nieokreślony.
2004 kwiecień – Chiny uznają, że na wszelkie zmiany w prawie wyborczym Hongkongu należy uzyskać ich zgodę, co daje Pekinowi prawo do zawetowania wszelkich kroków w kierunku większej demokracji, takich jak bezpośrednie wybory szefa rządu tego terytorium.
2004 lipiec – Około 200 000 osób uczciło siódmą rocznicę przekazania Hongkongu pod panowanie Chin, biorąc udział w demonstracji protestującej przeciwko decyzji Pekinu dotyczącej wyboru następnego szefa rządu w wyborach powszechnych.
Brytyjczycy oskarżają Chiny o ingerowanie w proces reform konstytucyjnych Hongkongu w sposób niezgodny z gwarancjami samorządności uzgodnionymi przed przekazaniem Hongkongu.
Wrzesień 2004 r. – partie propekińskie utrzymują większość w wyborach do LegCo, które powszechnie postrzegane są jako referendum w sprawie aspiracji Hongkongu do większej demokracji. W okresie poprzedzającym wybory grupy broniące praw człowieka oskarżają Pekin o tworzenie „klimatu strachu”, którego celem jest wypaczenie wyników.
2004 grudzień – chiński prezydent Hu Jintao publicznie upomina Tung Chee-hwa, nakazując mu poprawę wyników jego administracji.
Zmiana warty
2005 marzec – w obliczu rosnącej krytyki jego rządów Tung Chee-hwa podaje się do dymisji, powołując się na zły stan zdrowia. W czerwcu jego następcą zostaje Donald Tsang.
2005 May – Hong Kong’s highest court overturns the convictions of eight of the Falun Gong members who were found guilty of causing an obstruction in the territory in 2002.
2005 czerwca – Dziesiątki tysięcy ludzi upamiętniają szesnastą rocznicę stłumienia prodemokratycznych demonstracji na placu Tiananmen. Hongkong jest jedyną częścią Chin, w której upamiętnia się wydarzenia z 1989 roku.
2005 wrzesień – prodemokratyczni członkowie LegCo składają bezprecedensową wizytę w Chinach kontynentalnych. Jedenastu członków 25-osobowej grupy prodemokratycznej miało zakaz wjazdu na kontynent przez 16 lat.
2005 grudnia – Prodemokratyczni ustawodawcy blokują plany Tsanga dotyczące ograniczonych reform konstytucyjnych, twierdząc, że nie idą one wystarczająco daleko. Pan Tsang powiedział, że jego plany – które zmieniłyby procesy wyborcze bez wprowadzania powszechnych wyborów – poszły tak daleko, jak pozwoliłby na to Pekin.
2006 marzec – Papież Benedykt XVI wyniósł biskupa Josepha Zena, przywódcę 300 000 katolików w Hongkongu i zdecydowanego zwolennika demokracji, na stanowisko kardynała. Chiny ostrzegają kardynała Zen, by trzymał się z dala od polityki.
2006 lipiec – Dziesiątki tysięcy ludzi biorą udział w wiecu na rzecz pełnej demokracji.
2007 styczeń – nowe przepisy mają na celu ograniczenie liczby ciężarnych kobiet z Chin kontynentalnych, które przyjeżdżają do Hongkongu, aby urodzić dziecko. Wiele z nich przyciągnęła perspektywa uzyskania prawa pobytu w Hongkongu dla swoich dzieci i uniknięcia chińskiej polityki jednego dziecka.
2007 kwiecień – szef rządu Donald Tsang zostaje powołany na nową pięcioletnią kadencję po wygranych wyborach w marcu.
2007 lipca – Hongkong obchodzi 10. rocznicę przekazania Chinom. Zaprzysiężony zostaje nowy rząd pod przewodnictwem szefa rządu Donalda Tsanga. Ujawnione zostają plany wprowadzenia pełnej demokracji.
Harmonogram
2007 grudzień – Pekin ogłasza, że pozwoli mieszkańcom Hongkongu na bezpośredni wybór przywódcy w 2017 r., a do 2020 r. także ustawodawcy. Pan Tsang chwali to jako „harmonogram uzyskania powszechnego prawa wyborczego”, ale działacze prodemokratyczni wyrażają rozczarowanie przedłużającym się terminem.
2008 wrzesień – obóz prodemokratyczny w Hongkongu zdobywa ponad jedną trzecią miejsc w wyborach parlamentarnych, zachowując kluczowe prawo weta wobec przyszłych projektów ustaw.
2009 czerwiec – Dziesiątki tysięcy ludzi uczestniczą w czuwaniu w Hongkongu w 20. rocznicę masakry na placu Tiananmen. Terytorium to jest jedyną częścią Chin, która obchodzi tę rocznicę.
2009 grudzień – władze Hongkongu przedstawiają propozycje reform politycznych w odpowiedzi na naciski na większą demokrację, w tym rozszerzoną Radę Legislacyjną; krytycy twierdzą, że posunięcia te nie idą wystarczająco daleko.
2010 maj – pięciu posłów opozycji wraca na swoje miejsca w wyborach uzupełniających, które wywołali, rezygnując z mandatu – posunięcie to ma na celu wywarcie presji na Chiny, aby przyznały terytorium pełną demokrację.
Opozycyjna Partia Demokratyczna, tradycyjnie wrogo nastawiona do Pekinu, przeprowadza pierwsze rozmowy z chińskim urzędnikiem od czasu przekazania władzy w 1997 roku.
2012 lipiec – Leung Chun-ying obejmuje stanowisko szefa rządu, zastępując Donalda Tsanga, którego ostatnie miesiące urzędowania były naznaczone kontrowersjami związanymi z jego powiązaniami z bogatymi biznesmenami.
2012 wrzesień – partie prodemokratyczne zachowują prawo weta wobec nowych ustaw w wyborach do Rady Legislacyjnej, ale osiągają gorsze wyniki niż oczekiwano. Frekwencja, wynosząca ponad 50%, była wyższa niż w 2008 roku.
2013 czerwiec – setki osób maszerują w poparciu dla demaskatora Edwarda Snowdena, który uciekł do Hongkongu po ujawnieniu tajnych amerykańskich programów inwigilacji.
2014 czerwiec – ponad 90% z prawie 800 000 osób biorących udział w nieoficjalnym referendum głosuje za umożliwieniem społeczeństwu wypowiedzenia się w sprawie krótkiej listy kandydatów w przyszłych wyborach szefa rządu. Pekin potępia głosowanie jako nielegalne.
Prodemokratyczne protesty
2014 lipiec – Dziesiątki tysięcy protestujących biorą udział w tym, co według organizatorów może być największym prodemokratycznym wiecem w Hongkongu od dekady.
2014 sierpień – chiński rząd wyklucza w pełni demokratyczne wybory na przywódcę Hongkongu w 2017 r., twierdząc, że tylko kandydaci zatwierdzeni przez Pekin będą mogli startować.
2014 wrzesień-listopad – prodemokratyczni demonstranci przez kilka tygodni okupują centrum miasta w proteście przeciwko decyzji chińskiego rządu o ograniczeniu wyborcom możliwości wyboru w wyborach na przywódcę Hongkongu w 2017 roku. W szczytowym okresie protestów Occupy Central na ulice wyszło ponad 100 000 osób.
2014 grudzień – Władze likwidują obóz protestacyjny w Mong Kok, pozostawiając kilkuset protestujących w dwóch obozach w Admiralty i Causeway Bay.
2014 grudzień – Hongkoński potentat i były urzędnik państwowy Thomas Kwok zostaje skazany na pięć lat więzienia w największej w historii miasta sprawie o korupcję.
2015 czerwiec – Rada Legislacyjna odrzuca wnioski dotyczące wyboru kolejnego przywódcy terytorium w 2017 r. Pomimo prodemokratycznych protestów i długiego procesu konsultacji, plany pozostały takie same, jak te nakreślone przez Chiny w 2014 roku.
2016 sierpień – Setki protestujących zbierają się przeciwko dyskwalifikacji sześciu niepodległościowych kandydatów w wyborach do Rady Legislacyjnej 4 września.
2016 wrzesień – Nowe pokolenie działaczy niepodległościowych zdobywa mandaty w wyborach do Rady Legislacyjnej przy najwyższej frekwencji od czasu przekazania Chinom przez Wielką Brytanię w 1997 r.
2016 listopad – Tysiące osób gromadzą się w centrum Hongkongu, aby okazać swoje poparcie dla interwencji Chin w sprawy polityczne tego terytorium, po tym jak Pekin dąży do usunięcia z urzędu dwóch niepodległościowych ustawodawców.
2016 listopada – Sąd Najwyższy dyskwalifikuje niepodległościowych ustawodawców Sixtusa Leunga i Yau Wai-Chinga, którzy odmówili złożenia przysięgi na wierność Chinom podczas ceremonii zaprzysiężenia.
2016 grudzień – szef rządu CY Leung ogłasza, że nie będzie ubiegał się o reelekcję, gdy jego obecna kadencja zakończy się w lipcu 2017 roku, powołując się na względy rodzinne.
2017 luty – W 2017 roku Hongkong obchodzi 20 lat od przekazania miasta spod panowania brytyjskiego pod panowanie chińskie. Były szef rządu Donald Tsang zostaje skazany na 20 miesięcy więzienia za naruszenie obowiązków publicznych po tym, jak został oskarżony o zatajenie prywatnych negocjacji z potentatem nieruchomości dotyczących wynajmu luksusowego apartamentu w Chinach, w zamian za przyznanie jego właścicielowi licencji na nadawanie.
2017 marzec – zastępczyni CY Leunga, Carrie Lam, wygrywa wybory do Kolegium Elektorów, aby zostać następnym szefem rządu.
2017 czerwiec – prezydent Chin Xi Jinping odwiedza Hongkong, aby zaprzysiąc szefową rządu Carrie Lam. Wykorzystuje swoją wizytę, aby ostrzec przed wszelkimi próbami podważenia wpływu Chin na specjalny region administracyjny.
2017 styczeń – demonstracje przeciwko działaniom mającym na celu umieszczenie na terytorium Hongkongu urzędników z Chin kontynentalnych.
2019 czerwiec-lipiec – w Hongkongu dochodzi do antyrządowych i prodemokratycznych protestów, w których dochodzi do gwałtownych starć z policją, przeciwko wnioskowi o zezwolenie na ekstradycję do Chin kontynentalnych.