Ostrzeżenie: Graficzna treść.
Jako anielsko wyglądające dziecko, Martin Bryant już wykazywał wyraźne behawioralne oznaki przyszłego zabójcy.
Po pierwsze, miał obsesję na punkcie ognia.
Kiedy wylądował w szpitalu po podpaleniu się fajerwerkami, 12-latek spokojnie powiedział reporterowi wiadomości, że nadal będzie się nimi bawił. Sąsiedzi twierdzili również, że jako chłopiec podpalił szpital.
Innym problematycznym zachowaniem Bryanta było okrucieństwo wobec zwierząt.
Z karabinu pneumatycznego Bryant uwielbiał strzelać do ptaków i innej fauny w pobliżu swojego tasmańskiego domu, a następnie z rozkoszą patrzeć na ich śmierć i wpompowywać w ich ciała dodatkowe kulki.
Wystarczyło, by niebieskooki blondwłosy chłopiec wyrósł na samotnego młodego człowieka z obsesją na punkcie broni.
Późnym niedzielnym rankiem w kwietniu 1996 roku 28-letni Bryant wziął broń i zabił 35 osób. W tym czasie był najbardziej śmiercionośnym samotnym strzelcem na świecie.
Bryant wyraźnie miał dwie kluczowe cechy behawioralne tego, co jest znane jako Triada Macdonalda, kombinacja trzech czynników, które twierdzą, że przewidują wczesne zachowanie przyszłych masowych lub seryjnych morderców.
Trzecim czynnikiem w triadzie Macdonalda jest moczenie nocne w wieku powyżej pięciu lat – chociaż nie wiadomo, czy Bryant wykazywał tę cechę.
Amerykański psychiatra John Macdonald, który jako pierwszy opisał triadę zabójstw, twierdził, że przyszły zabójca wymaga kombinacji dwóch lub wszystkich trzech czynników.
Moczenie się w łóżku było najbardziej kontrowersyjną z proponowanych przez McDonalda cech, z psychologami i kryminologami obecnie dyskontującymi tę cechę, mówiącymi, że okrutne jest piętnowanie dzieci cierpiących na tę przypadłość sugerowaną skazą przyszłej przemocy.
Jasne jest, że wiele dzieci moczących się w łóżku nie jest przeznaczonych do życia w jakikolwiek sposób związanego z brutalną przestępczością.
W latach odkąd McDonald przedstawił swoją teorię, naukowcy zgodzili się, że wielu brutalnych przestępców rzeczywiście wykazuje te cechy w dzieciństwie – chociaż rzadko zdarza się, aby przestępca wykazywał wszystkie trzy.
Ale Macdonald odkrył, że bardziej agresywni i psychotyczni ludzie byli bardziej skłonni do posiadania historii podpalania, okrucieństwa wobec zwierząt i uporczywego moczenia nocnego powyżej pewnego wieku niż badani, którzy nie byli agresywni lub psychotyczni.
Późniejsze badania wykazały, że wszystkie te cechy były również związane z nadużyciami i zaniedbaniami w dzieciństwie, a to z kolei sprawiało, że dzieci były podatne na tendencje zabójcze.
Triada Macdonalda dała również początek innym teoriom triady zabójstw.
Federalne Biuro Śledcze (FBI) rozwinęło swoją własną triadę, która łączyła bycie maltretowanym w dzieciństwie i reagowanie torturowaniem zwierząt, co prowadziło do agresji wobec ludzi.
Niektórzy z najgorszych morderców na świecie są znani z tego, że wykazywali te cechy.
Kanibal morderca, Katherine Knight
Jako zapowiedź tego, co później zrobiłaby swojemu partnerowi Johnowi Price’owi, kanibal morderca Katherine Knight poderżnęła kiedyś gardło dwumiesięcznemu szczeniakowi swojego chłopaka na jego oczach.
Knight miała brutalne dzieciństwo i stała się znana z „niekontrolowanych wybuchów szału” w szkole, którą opuściła wcześnie dla swojej „wymarzonej” pracy przy rozbiorze mięsa w ubojni w NSW Hunter Valley.
Knight była tak biegła w posługiwaniu się nożami, że awansowała do ubojni w dziale trybowania.
W noc poślubną próbowała udusić swojego pierwszego męża.
Kiedy jej pierwsze dziecko było niemowlęciem, Knight położyła córkę na torach kolejowych, a następnie ukradła siekierę i groziła ludziom w mieście.
Nożem do trybowania rozcięła twarz pewnej kobiecie.W późniejszym związku, z górnikiem Davidem Saundersem, dźgnęła go w brzuch nożyczkami.
Ale to właśnie w związku z Johnem Price’em brutalne fantazje Knight osiągnęły swój szczyt.
Jego „romans” był niestabilny, a Knight często groził Price’owi śmiercią.
29 lutego 2000 roku, po serii napaści ze strony Knight, Price wyrzucił ją ze swojego domu i wystawił przeciwko niej nakaz zatrzymania.
Tego wieczoru, gdy spał w swoim domu, dźgnęła go 37 razy.
Używając swoich cennych noży do trybowania, zdekapitowała jego ciało i poćwiartowała je, wieszając „garnitur” skóry na haku do mięsa na drzwiach salonu.
Następnie ugotowała jego głowę na kuchennym piecu z warzywami, zrobiła sos i nakryła stół nazwami miejsc dla jego dzieci.
W kolejnym akcie zbezczeszczenia, ułożyła jego ciało z jednym ramieniem przewieszonym przez butelkę po piwie.
W więzieniu, gdzie odsiaduje wyrok dożywocia, zwróciła się ku chrześcijaństwu i śpiewowi chóralnemu.
Współczesny rzeźnik, Edmund Kemper
Amerykański seryjny morderca, nekrofil i podejrzany o kanibalizm, który uprowadził i zamordował siedem dziewczyn z college’u, zaczął torturować koty mniej więcej na początku swojego dorastania.
Kemper zabił również swoją matkę i dziadków, aby „zobaczyć, jakie to uczucie”.
W dzieciństwie Kemper zaczął od odcinania głów lalkom swoich sióstr i grał w grę, w której kazał im zawiązać sobie oczy, a sam udawał, że umiera w komorze gazowej.
Kiedy zamieszkał na farmie dziadków, zaczął strzelać ze strzelby do ptaków i innych zwierząt.
Kiedy dziadkowie zabrali mu strzelbę, zabił ich w wieku 15 lat.
Kemper wyszedł na wolność w wieku 21 lat i w ciągu kilku lat zaczął podrywać autostopowiczki i zabijać je.
Zastrzeliwał je, dźgał nożem, dusił lub dusił, a następnie przynosił ciała do swojego mieszkania, aby je dalej zbezcześcić.
W wieku 24 lat, w 1973 roku Kemper zamordował swoją matkę, a następnie przyjaciółkę swojej matki, po czym zadzwonił na policję, aby przyznać się do swoich zbrodni.
Morderca BTK, Dennis Rader
Dennis Rader stał się znany jako morderca BTK, ze względu na to, co robił swoim ofiarom – wiązał, torturował i zabijał.
Najpierw jednak odkrył jako dziecko, że sprawiało mu przyjemność wiązanie, torturowanie i zabijanie poprzez eksperymentowanie na zwierzętach.
Miał również fetysz seksualny do damskiej bielizny, a później kradł majtki swoim ofiarom i sam je nosił.
Rader miał zamordować co najmniej dziesięć osób w amerykańskim stanie Kansas pomiędzy 1974 a 1991 rokiem, ale policja uważa, że było o wiele więcej ofiar, które zwabił i zabił.
Po niektórych morderstwach Rader wysyłał listy opisujące szczegóły z jego niesławnym podpisem „BTK”.
Milwaukee kanibal, Jeffrey Dahmer
Jeffrey Dahmer zabił 17 młodych mężczyzn i chłopców, zaczynając w wieku 18 lat.
Ale zaczął znęcać się nad zwierzętami w wieku dziesięciu lat, a jego fascynacja montowaniem i przechowywaniem części ciała zaczęła się od zwierząt.
Późniejsze morderstwa wiązały się z nekrofilią, kanibalizmem i konserwacją części ciała, w tym głów i szkieletów.
Starsze dziecko z napiętego związku małżeńskiego i niespokojnej matki, był cichym dzieckiem.
Wcześniej fascynował się zwierzętami, zbierał ważki i motyle i przechowywał je w słoikach.
Przeszedł do zbierania z poboczy dróg zwierzęcych zwłok, które rozczłonkowywał i umieszczał w słoikach, które trzymał w ogrodowej szopie.
Młodego Jeffreya fascynował sposób, w jaki zwierzęta „pasowały do siebie”, bawił się i zbierał zwierzęce kości.
W wieku ośmiu lat stał się odludkiem i zaczął czyścić kości w wybielaczu.
W szkole średniej był wyrzutkiem społecznym, zaczął nadużywać alkoholu i odkrył, że jest homoseksualistą.
Do czasu, gdy miał 18 lat, rodzice Dahmera rozwiedli się i zaledwie trzy tygodnie po ukończeniu szkoły średniej, w 1978 roku, popełnił swoje pierwsze morderstwo.
Ofiarą był 18-letni męski autostopowicz, z którym Dahmer spędził kilka godzin pijąc i słuchając muzyki, a następnie uderzył go hantlem, po czym udusił na śmierć.
Dahmer przeprowadził sekcję zwłok chłopca, rozpuścił część ciała kwasem i zmiażdżył kości.
Przez następne dziewięć lat Dahmer wchodził na scenę gejowską Milwaukee i odbierał niektóre ze swoich ofiar w barach gejowskich.
W 1987 roku poderwał mężczyznę w barze, zabił go, a następnie przetransportował ciało w walizce do domu swojej babci.
Następnie rozczłonkował ciało, ale zachował głowę.
Po tym wydarzeniu Dahmer aktywnie poszukiwał ofiar i zamordował jeszcze 15 mężczyzn i chłopców.
Został aresztowany w 1991 roku, kiedy jedna z ofiar uciekła i zawołała policję, z kajdankami Dahmera wciąż przyczepionymi do nadgarstka.
Jeffrey Dahmer został skazany na dożywocie, ale w 1994 roku został zatłuczony przez dwóch współwięźniów i zmarł dwa dni później.
Syn Sama, David Berkowitz
Seryjny morderca David Berkowitz został skazany za sześć morderstw przez strzelaninę i dwa kolejne ataki w Nowym Jorku w 1976 i 1977 roku.
Ataki terroryzowały miasto, gdy ciała piętrzyły się, a Berkowitz wymykał się masowej policyjnej obławie.
Jego pseudonim Syn Sama wziął się stąd, że wierzył, iż wykonuje rozkazy demona, który kazał mu zabijać.
Demon objawił się w postaci psa „Harvey”, który należał do jego sąsiada „Sam”.
Jako dziecko, Berkowitz był głęboko zaniepokojonym podpalaczem i oprawcą zwierząt.
Odrzucony przez swoją biologiczną matkę, zaczął kraść i rozpalać ogniska w młodym wieku.Uważa się, że rozpalił około 1400 ognisk.
Zaczął torturować zwierzęta w wieku dziesięciu lat.
W wieku 17 lat zaczął popełniać brutalne przestępstwa, atakując młode kobiety nożem myśliwskim.
Jego szał strzelania rozpoczął się w lipcu 1976 roku, kiedy przykucnął obok samochodu zaparkowanego z dwoma młodymi kobietami, podniósł rewolwer .44 Bulldog i zabił jedną z nich, a drugą ranił.
Berkowitz następnie odwrócił się i odszedł szybko, bez słowa
To miał być znak rozpoznawczy wszystkich jego zbrodni.
Berkowitz zaczął zostawiać notatki przy ciałach swoich ofiar, nazywając siebie „Synem Sama”.
W pewnym momencie podczas swoich zbrodni zastrzelił psa swojego sąsiada
Po tym jak został w końcu aresztowany i przyznał się do winy za wszystkie strzelaniny, Berkowitz powiedział „Z całą szczerością uważam, że zasługuję na to, aby być w więzieniu przez resztę mojego życia”.
Bostoński Dusiciel, Albert DeSalvo
Jako dziecko, Albert DeSalvo łapał psy i koty w pułapki i strzelał do nich strzałami przez pudła.
Urodzony w Massachusetts był synem brutalnego ojca alkoholika, który torturował i znęcał się nad matką DeSalvo.
W wieku nastoletnim DeSalvo zaczął kraść i wykorzystywać zwierzęta, które zamykał w pudełkach, do ćwiczeń łuczniczych.
Jako dwunastolatek został aresztowany za kradzież i pobicie i wysłany do szkoły poprawczej dla chłopców.
Na krótko wstąpił do armii amerykańskiej, a w połowie 1962 roku zaczął dusić kobiety w Bostonie.
Ofiarami były kobiety w różnym wieku mieszkające samotnie.
Przeważnie były one duszone w swoich domach za pomocą ubrań, chociaż dwie zostały zadźgane na śmierć.
Niezidentyfikowany zabójca stał się znany w mediach jako „Dusiciel z Bostonu”.
W tym samym czasie w okolicach Bostonu doszło do serii gwałtów.
Po jednym z gwałtów w październiku 1964 roku, ofiara była w stanie zidentyfikować DeSalvo, a kiedy opublikowano jego zdjęcie, zgłosiły się inne ofiary gwałtów.
Zaresztowany za gwałty, DeSalvo złożył szczegółową relację ze swojego morderczego szału jako Dusiciel z Bostonu.
Więziony na dożywocie, później wycofał swoje zeznania w sprawie Dusiciela z Bostonu.
DeSalvo został zasztyletowany na śmierć w więzieniu w 1973 roku.