Washington Orthopaedics & Sports Medicine

Co to jest zapalenie spojenia łonowego?

Zapalenie spojenia łonowego jest urazem spowodowanym nadużyciem, dotykającym przedniej części miednicy w okolicy spojenia łonowego. Staw łonowy łączy dwie główne kości miednicy i składa się z kości łonowych (część miednicy), chrząstki, torebki stawowej i płynu stawowego. Końce kości łonowych ulegają reabsorpcji, czyli powolnemu rozpuszczeniu. Przyczyna jest niejasna, ale może to być reakcja na stres lub złamanie końca kości łonowych (spojenia łonowego).

Eksperci ds. bioder WOSM:

• Dr Benjamin McArthur
• Dr Andrew Wolff

Jak powstaje zapalenie kości łonowej?

Przyczyna zapalenia kości łonowej nie jest w pełni poznana, ale uważa się, że jest ona spowodowana częściowo przez nadmierny lub powtarzający się nacisk na spojenie łonowe przy energicznych czynnościach lub przez powtarzające się napięcie mięśni, które przyczepiają się do tego obszaru.

Co zwiększa ryzyko?

• Sports that require repetitive kicking, such as soccer or football kicking
• Sports that require repetitive jumping; also commonly seen in distance runners, fencers, ice hockey players and weightlifters
• Poor physical conditioning (strength and flexibility)
• History of osteitis pubis
• Previous sprain or injury to the pelvis
• Stiffness or loss of motion of the hip
• Previous hip injury
• Ankylosing spondylitis
• History of bladder or prostate surgery

What are the symptoms of osteitis pubis?

• Pain, discomfort or ache, tenderness and swelling at the front of the pelvis at the pubic symphysis
• Pain possibly extending to the groin, inner thigh or lower abdomen
• Symptoms that start slowly and gradually following activity and progress to constant pain
• Pain worsened with pivoting on one leg, kicking a ball, sprinting, jumping, climbing stairs or suddenly changing direction while running
• Pain worsened with stretching, particularly separating the legs and thighs or with bringing the thighs and legs together against resistance
• Weakness when bending the hip or kicking
• Occasionally, clicking in the front of the pelvis
• In some cases, the condition may be present on a x-ray, but is asymptomatic

How is osteitis pubis diagnosed?

• Physical exam shows tenderness to palpation directly over the symphysis (where the pubic bones come together)

• X-ray may show abnormal appearance to the symphysis
  • Sclerotic changes (increased bone density)
  • Irregular appearance at the joint

• MRI shows abnormal bone changes, joint irregularity and/or fluid in the joint

Are special tests used to diagnose osteitis pubis?

MRI

MRI umożliwia dokładne obejrzenie stawu, w tym kości znajdującej się bezpośrednio pod powierzchniami stawowymi (kość podchrzęstna). Wadą tego badania jest jego czułość. Niektórzy pacjenci mają zmiany w tym stawie, które nie są związane z ich objawami.

Skanowanie kości

W tym badaniu bardzo mała ilość radioaktywnego znacznika jest wstrzykiwana dożylnie, a obszar łonowy jest skanowany pod kątem emitowanej radioaktywności po wstrzyknięciu. Ponieważ pewien poziom aktywności jest normalny, pacjent jest skanowany zarówno przed, jak i po wstrzyknięciu. Podczas wykonywania tego badania konieczna jest ostrożność, ponieważ gromadzenie się barwnika w pęcherzu moczowym może uniemożliwić uwidocznienie wychwytu znacznika w leżącym nad nim stawie. Dodatni wynik skanu kości jest bardzo dokładny w rozpoznawaniu osteitis pubis.

Diagnostyczne/terapeutyczne wstrzyknięcie środka znieczulenia miejscowego/kortyzonu

W przypadkach, w których istnieje kliniczne podejrzenie, ale nie ma jednoznacznych diagnostycznych danych obrazowych, pacjentowi można wstrzyknąć środek znieczulenia miejscowego. Chociaż zabieg ten może być wykonany pod kontrolą fluoroskopii (rentgen na żywo), zastrzyk może być zazwyczaj z powodzeniem wykonany w gabinecie. Lekarz skieruje małą igłę ze środkiem znieczulenia miejscowego bezpośrednio do stawu. Podczas wbijania igły w tkankę miękką odczuwalne jest zazwyczaj niewielkie „pyknięcie”. Poprawa dolegliwości po wykonaniu zastrzyku potwierdza diagnozę. Zazwyczaj do zastrzyku dodaje się niewielką ilość kortyzonu, jako strategię terapeutyczną, jeśli miejscowy zastrzyk potwierdza diagnozę.

Jak leczy się osteitis pubis?

Wstępne leczenie polega na podawaniu leków i lodu w celu złagodzenia bólu i zmniejszenia stanu zapalnego. Modyfikacja działań, które początkowo spowodowały problem poprzez wyeliminowanie tych działań lub zastąpienie ich innymi, które nie powodują objawów. Ważne są ćwiczenia rozciągające i wzmacniające mięśnie bioder. Mogą być one wykonywane w domu, choć pomocne może być skierowanie do trenera sportowego lub fizykoterapeuty w celu dalszej oceny i leczenia. Kortyzon, we wstrzyknięciu lub doustnie, może być stosowany w celu złagodzenia objawów i stanu zapalnego.

Chirurgia jest rzadko wskazana. Jeżeli objawy utrzymują się pomimo co najmniej 6 miesięcy leczenia zachowawczego, a pacjent nie chce lub nie jest w stanie zrezygnować z aktywności prowokujących, konieczne może być leczenie operacyjne. Opcje chirurgiczne obejmują zespolenie stawu (usunięcie całego ruchu w stawie) lub oczyszczenie stawu i usunięcie zapalnej lub zbliznowaciałej tkanki.

Kiedy można wrócić do uprawiania sportu lub aktywności?

Często stan ten ustępuje po odpoczynku i unikaniu aktywności powodującej zaostrzenie. Powrót do uprawiania sportu może trwać od 3 do 8 miesięcy lub dłużej.

Jak można zapobiegać zapaleniu kości łonowej?

• Unikaj urazów biodra
• Utrzymuj odpowiednią kondycję:
  • Sprawność sercowo-naczyniowa
  • Siła miednicy i bioder
  • Wytrzymałość i elastyczność
  • Używaj prawidłowej techniki

.