Urodzony w Illinois, William Jennings Bryan (1860-1925) został kongresmenem z Nebraski w 1890 roku. Wystąpił na konwencji demokratów w 1896 r. z przemówieniem Cross of Gold, w którym opowiedział się za wolnym srebrem, ale został pokonany w staraniach o fotel prezydenta USA przez Williama McKinleya. Bryan przegrał kolejne starania o prezydenturę w 1900 i 1908 roku, wykorzystując ten czas na prowadzenie gazety i występowanie jako mówca publiczny. Po udzieleniu pomocy Woodrowowi Wilsonowi w uzyskaniu nominacji prezydenckiej Demokratów w 1912 roku, do 1914 roku pełnił funkcję sekretarza stanu Wilsona. W późniejszych latach Bryan prowadził kampanię na rzecz pokoju, prohibicji i prawa wyborczego, a także coraz częściej krytykował nauczanie ewolucji.
Urodzony w Illinois Bryan odziedziczył po rodzicach intensywne przywiązanie do partii demokratycznej i żarliwą wiarę protestancką. Po ukończeniu Illinois College i Union Law School, ożenił się i, nie widząc politycznej przyszłości w Illinois, przeniósł się w 1887 roku do Nebraski. W 1890 roku, kiedy nowa partia Populistów zdezorganizowała politykę Nebraski, Bryan wygrał wybory do Kongresu; został wybrany ponownie w 1892 roku. W Kongresie zyskał szacunek dla swej oratorskiej postawy i stał się liderem wśród wolnomularskich demokratów. W 1894 r. poprowadził Demokratów z Nebraski do poparcia stanowej partii Populistów.
Bryan zelektryzował konwencję Demokratów w 1896 r. swoim poruszającym przemówieniem Cross of Gold, popierającym wolne srebro, i tym samym zdobył nominację prezydencką. Nominowany również przez Populistów, Bryan zgodził się z ich poglądem, że rząd powinien chronić jednostki i proces demokratyczny przed monopolistycznymi korporacjami. Chłopiec orator z Platte” przebył osiemnaście tysięcy mil i przemówił do tysięcy wyborców, ale przegrał; zwycięstwo Williama McKinleya zapoczątkowało pokolenie republikańskiej dominacji w polityce krajowej. Kampania Bryana w 1896 roku zaznaczyła jednak długotrwały zwrot w Partii Demokratycznej od Jacksonowskiego zaangażowania w minimalny rząd w kierunku pozytywnego spojrzenia na rząd.
Podczas wojny hiszpańsko-amerykańskiej Bryan służył jako pułkownik w regimencie Nebraski, ale po wojnie potępił filipińską politykę McKinleya jako imperializm. Nominowany ponownie przez Demokratów w 1900 roku, Bryan miał nadzieję uczynić z wyborów referendum w sprawie imperializmu, ale zaważyły inne kwestie, w tym jego własne nalegania na wolne srebro i ataki na monopole. McKinley ponownie wygrał.
Po porażce Bryan wydał gazetę Commoner (opartą na jego pseudonimie „the Great Commoner”) i odbywał częste podróże z wykładami. Choć był znakomitym oratorem, nie był ani głębokim, ani oryginalnym myślicielem. Używał Commonera i cyklu wykładów, by potwierdzić równość, opowiedzieć się za większym udziałem ludu w podejmowaniu decyzji rządowych, przeciwstawić się monopolom i głosić znaczenie wiary w Boga. Hasło „Shall the People Rule?” stało się hasłem przewodnim jego trzeciej kampanii prezydenckiej w 1908 roku, kiedy przegrał z Williamem Howardem Taftem.
W 1912 roku Bryan pracował nad zapewnieniem nominacji prezydenckiej Demokratów dla Woodrowa Wilsona, a kiedy Wilson wygrał, mianował Bryana sekretarzem stanu. Jako sekretarz, Bryan promował traktaty pojednawcze, w których strony zgadzały się, że jeśli nie będą w stanie rozwiązać sporu, odczekają rok zanim pójdą na wojnę i będą szukać zewnętrznych źródeł informacji. Opracowano trzydzieści takich traktatów.
Gdy w 1914 roku wybuchła wojna europejska, Bryan, podobnie jak Wilson, opowiedział się za neutralnością. Ale poszedł dalej niż Wilson, opowiadając się za ograniczeniami wobec amerykańskich obywateli i firm, aby zapobiec wciągnięciu narodu w wojnę. Kiedy Wilson ostro zaprotestował przeciwko zatopieniu przez Niemcy statku Lusitania, Bryan zrezygnował zamiast zatwierdzić wiadomość, której obawiał się, że doprowadzi do wojny.
Później Bryan pracował na rzecz pokoju, prohibicji i prawa wyborczego dla kobiet i coraz bardziej krytykował nauczanie ewolucji. W 1925 roku przyłączył się do oskarżenia w procesie Johna Scopesa, nauczyciela z Tennessee oskarżonego o naruszenie prawa stanowego poprzez nauczanie ewolucji. W słynnej wymianie zdań Clarence Darrow, broniący Scopesa, postawił Bryana na ławie oskarżonych i ujawnił jego płytkość i ignorancję w dziedzinie nauki i archeologii. Bryan zmarł wkrótce po zakończeniu procesu.