Cechy Fizyczne Nepalu
Nepal jest małym krajem bez dostępu do morza leżącym na kolanach Himalajów, najwyższych pasm górskich na świecie. Około 75% jego powierzchni to tereny górskie. Mimo to topografia jest dość nierówna. W odległości zaledwie 200 km, wysokość waha się od około 60 m od poziomu morza do najwyższego szczytu świata, tj. Mount Everest.
Na podstawie cech geograficznych, Nepal jest podzielony na trzy odrębne regiony, które biegną ze wschodu na zachód przez cały kraj.
Region Himalajów
Region Himalajów obejmuje najwyższe obszary Nepalu powyżej wysokości 3300 m od poziomu morza wśród północnego pasa kraju. Wiele z najwyższych szczytów na świecie powyżej 8000 m n.p.m., w tym najwyższy ze wszystkich Mt.Everest, leży właśnie w tym regionie. Kanchanjunhga, Makalu, Lhotse, Choyu, Dhaulagiri i Annapurna to niektóre inne wysokie himalajskie szczyty.
Powierzchnia jest bardzo stroma, skalista i nieurodzajna. Klimat jest bardzo zimny i śnieżny. Wysokie szczyty powyżej 5000 m n.p.m. są zawsze pokryte lodem. Mustang, Manang, itp. leżące poza wysokimi górami są obszarami cienia deszczowego. Oznacza to, że pozostają suche ze względu na ich położenie po zawietrznej stronie gór. Jest tam roślinność górska od rozległego lasu sosnowego do ubogiego typu tundry w zależności od wysokości. Region ten zajmuje łącznie 16 dystryktów takich jak Humla, Dolpa, Rasuwa, Solukhumbu, Taplejung i obejmuje około 15% całkowitej powierzchni kraju.
Region Pagórkowaty:
Region Pagórkowaty jest najszerszym pasmem biegnącym ze wschodu na zachód pomiędzy Regionem Himalajów na północy i Regionem Terai na południu. Właściwie wysokie góry regionu Himalajów są sukcesywnym wzrostem wzgórz w tym regionie; klimat i teren są tam zarówno umiarkowane. Jego wysokość waha się od 600 do 3300 m od poziomu morza. Łagodne zbocza wzgórz, dorzecza rzek, szerokie doliny wokół tutaj. Otrzymują one wystarczającą ilość deszczu i są najbardziej uprawne. Pokhara otrzymuje najwięcej deszczu w całym kraju. Rzeki i strumienie są liczne i erozja gleby jest powszechna. Głównie liściasty typ lasu występuje w tym regionie. Region pagórkowaty obejmuje około 68% całkowitej powierzchni kraju i w sumie 39 dystryktów.
Region Terai:
Region Terai składa się z trzech węższych pasm – Terai, pasma Chure i Terai Wewnętrznego, wszystkie biegną równolegle ze wschodu na zachód wzdłuż południowej części. Prawdziwy region Terai jest całkowicie płaska równina wzdłuż granicy z Indiami, Chure jest falista seria niski kurs pagórkowaty podczas Inner Terai jest niska ziemia między Chure na południu i Mahabharata wzgórza na północy. Wysokość regionu Terai waha się zatem od 60 do 600 m od poziomu morza. Ze względu na niską wysokość nad poziomem morza, jego klimat jest przeważnie gorący. Zachód ma najbardziej ekstremalne warunki temperaturowe i mniejszą ilość opadów z powodu większej odległości od morza. Złożony głównie z żyznych gleb aluwialnych i nawadniany przez duże rzeki i podziemne źródła wody, region ten ma bardzo wysokie plony rolne i jest popularnie znany jako „spichlerz” całego kraju. Region ten zajmuje 20 dystryktów, które stanowią około 17% całkowitego terytorium kraju. Jego subtropikalne lasy wiecznie zielone są bardzo gęste i rozległe.
Proces formowania i wykorzystanie
Proces formowania
Według geologów, istniało morze geosynklinalne pomiędzy Angraland (Środkowa Syberia) i Gandanaland (Południowe Indie) podczas trzeciorzędu około 7 crore lat temu. Morze to było nazywane morzem Tethys. Geolodzy znaleźć skały osadowe na dnie morza przez kamień, piasek, gleba, gałązki itp.
Skały i osadowe powoli przechowywane i na dnie morza przyszedł do górnej części ziemi i utworzone jako Mahabharat zakres. Podczas tworzenia Mahabharat, niektóre formy terenu poszedł w dół, a niektóre części się w formie wzgórz, płaskowyżów, kotlin i dolin itp. Na koniec okresu trzeciorzędu, inny zakres utworzony o nazwie „Chure zakres”. Jest to kolejny zakres utworzony przez naturalny proces powierzchni ziemi.
Po tysiącu lat, powoli wzgórza i płaskowyże włączyć do równiny ziemi i morze również zaczął wypełniać przez niektórych gruzu na koniec okresu plejstocenu, który przekształca się w równinie terai. W ten sposób powstał pojedynczy kraj Nepal.
Użytki
Dzięki zróżnicowaniu topograficznemu, możemy znaleźć różnicę w powierzchni ziemi. Więc, tutaj są niektóre importances i naturalne korzyści z wykorzystania zasobów naturalnych.