Oregon Myrtle, często nazywany po prostu drewnem mirtowym, znany również jako California Laurel (Umbellularia californica), jest najdroższym drewnem w Ameryce Północnej. Drewno, a zwłaszcza jego czerepy, ma wspaniałe ziarno i kolor, zwłaszcza jeśli kłody były zanurzone na jakiś czas przed obróbką.
Kolory mogą wahać się od jasnobrązowego do ciemnobrązowego do szarego z kremowymi, złotymi, srebrnymi, zielonymi i purpurowymi odcieniami. Dlatego drewno to jest cenione za ciekawostki, jak również za meble. Twórcy instrumentów smyczkowych (techniczna nazwa: lutnicy) uważają, że drewno to daje również doskonałe brzmienie w gitarze i skrzypcach. W 1869 roku złoty kolec łączący transkontynentalne tory kolejowe w Utah został wbity w krawat z drewna mirtu.
Mirt występuje tylko wzdłuż wybrzeża Pacyfiku od południowego Oregonu na południe przez Kalifornię. Drzewa mogą rosnąć do 80 stóp i mogą mieć do 3 stóp średnicy. Chociaż jest to twarde drewno (to znaczy, że ma szerokie liście), jest to również wiecznie zielone. Drzewa mirtowe są zbierane i cięte na tarcicę, ale innym źródłem niewielkich ilości drewna jest drewno dryfujące znalezione na plażach Oregonu.
Liście tego drzewa, po zmiażdżeniu, wydzielają silny zapach. „Liście, kiedy są obite, wydzielają najpotężniejszy, podobny do kamfory zapach. Byłem zmuszony usunąć się z pod jego cienia, zapach jest tak silny, że powoduje gwałtowne kichanie”, napisał angielski badacz botaniki David Douglas w 1826 r.
Olej, który produkują te liście był używany do leczenia bólów głowy, kolki, biegunki i zapalenia opon mózgowych. Z drugiej strony, niektórzy ludzie zgłaszają ból głowy po wąchaniu tego zapachu przez kilka godzin. Nie zgłoszono jednak żadnych szczególnych obaw związanych z pyłem drzewnym. Suszone drewno ma lekki aromat.
Uwaga specjalna: drewno mirtowe wspomniane w Biblii w Księdze Izajasza to Myrtus communis, zupełnie inne drzewo (rodzaj i gatunek).
Sugestie obróbki i charakterystyka
Gęstość
Mimo, że waży ponad 50 funtów na stopę sześcienną przy pierwszym cięciu, drewno po wysuszeniu do 7 procent MC, ma ciężar właściwy 0,57 lub gęstość 37 funtów na stopę sześcienną. Jest to równoważne 3 funtom na stopę deski, mniej więcej tak ciężkiej jak miękki klon.
Suszenie
Oregon myrtle jest trudny do wysuszenia bez sprawdzania i wypaczania. Bardzo wolne suszenie (wolniejsze niż w przypadku białego dębu) w rzeczywistości wzmacnia kolory.
Skurczenie podczas suszenia wynosi około 7 procent w kierunku stycznym (na całej szerokości tarcicy w kawałku ciętym na płasko) i 2 procent w kierunku promieniowym (grubość tarcicy ciętej na płasko). Ta duża różnica pomiędzy kierunkiem promieniowym i stycznym oznacza bardzo dużą tendencję do tworzenia się pęknięć w tarcicy płaskiej, która jest cięta w pobliżu środka drzewa. Wirujące ziarno oznacza również wysokie ryzyko wypaczenia.
Klejenie i obróbka
Mirt klei się bardzo łatwo i dobrze.
Turferzy preferują mirt ze względu na jego ściślejsze ziarno i łatwość szlifowania. Wirujące ziarno powoduje jednak pewne wyrwania podczas obróbki. Drewno poleruje się bardzo ładnie przy niewielkim wysiłku.
Stabilność
Wirowate usłojenie, jak również duża różnica skurczu stycznego do promieniowego, oznacza, że można się spodziewać pewnych odkształceń, gdy MC zmienia się znacząco. Poza tym, drewno jest dość stabilne.
Wytrzymałość
Mirt jest znacznie słabszy od dębu. Wytrzymałość (MOR) mirtu to 8000 psi, sztywność (MOE) to 0,95 mln psi, a twardość to 1270 funtów. Dla porównania, czerwony dąb ma MOE 14,000 psi, MOE 1.8 mln psi i twardość 1300 funtów.
Wkręty, zszywki i gwoździe mają dość dobrą siłę trzymania.
Kolor i ziarno
Kluczem do uzyskania doskonałego koloru jest sposób obchodzenia się z drewnem przed wysuszeniem. To, co normalnie jest uważane za słabą obsługę twardych kłód i tarcicy, z mirtem, rozwija wyjątkowe kolory i wzory słojów. Drzewo ma również naturalnie wiele wirów w ziarnie. Nic dziwnego, że drewno to jest często uważane za jeden z najlepszych gatunków do obróbki drewna w Ameryce Północnej.