Jeden z pięciu statków Ferdynanda Magellana – Victoria – dociera do Sanlúcar de Barrameda w Hiszpanii, kończąc tym samym pierwszą podróż dookoła świata. Victoria była dowodzona przez baskijskiego nawigatora Juana Sebastiana de Elcano, który przejął dowództwo nad statkiem po zamordowaniu Magellana na Filipinach w kwietniu 1521 roku. Podczas długiej i ciężkiej podróży do domu, ludzie na statku cierpieli z powodu głodu, szkorbutu i nękania przez portugalskie statki. Tylko Elcano, 17 innych Europejczyków i czterech Indian przeżyło i dotarło do Hiszpanii we wrześniu 1522 roku.
20 września 1519 roku Magellan wypłynął z Hiszpanii, próbując znaleźć zachodnią drogę morską do bogatych Wysp Korzennych w Indonezji. Dowodząc pięcioma statkami i 270 ludźmi, Magellan popłynął do Afryki Zachodniej, a następnie do Brazylii, gdzie przeszukał wybrzeże Ameryki Południowej w poszukiwaniu cieśniny, która zaprowadziłaby go na Pacyfik. W poszukiwaniu drogi przepłynął Rio de la Plata, duże ujście rzeki na południe od Brazylii; nie udało mu się to, więc kontynuował podróż na południe wzdłuż wybrzeża Patagonii. Pod koniec marca 1520 roku ekspedycja założyła zimową kwaterę w Port St. Julian. W dzień Wielkanocy o północy hiszpańscy kapitanowie zbuntowali się przeciwko portugalskiemu kapitanowi, ale Magellan zdławił bunt, zabijając jednego z kapitanów i pozostawiając drugiego na lądzie, gdy jego statek opuścił St. Julian w sierpniu.
21 października odkrył wreszcie cieśninę, której szukał. Cieśnina Magellana, jak ją nazwano, znajduje się w pobliżu krańca Ameryki Południowej, oddzielając Tierra del Fuego od kontynentalnego lądu. Tylko trzy statki wpłynęły w to przejście; jeden był wrakiem, a drugi opuszczony. Przepłynięcie zdradliwej cieśniny zajęło 38 dni, a kiedy na drugim końcu dostrzeżono ocean, Magellan płakał z radości. Był pierwszym europejskim odkrywcą, który dotarł do Oceanu Spokojnego od strony Atlantyku. Jego flota przepłynęła ocean na zachód w 99 dni, pokonując wody tak dziwnie spokojne, że ocean został nazwany „Pacyfikiem”, od łacińskiego słowa pacificus, oznaczającego „spokojny”. Pod koniec podróży mężczyźni nie mieli już jedzenia i żuli skórzane części ekwipunku, by utrzymać się przy życiu. 6 marca 1521 roku ekspedycja wylądowała na wyspie Guam.
Dziesięć dni później zarzucili kotwicę na filipińskiej wyspie Cebu – byli tylko około 400 mil od Wysp Korzennych. Magellan spotkał się z wodzem Cebú, który po przejściu na chrześcijaństwo przekonał Europejczyków, by pomogli mu w podboju konkurencyjnego plemienia na sąsiedniej wyspie Mactan. W kolejnych walkach 27 kwietnia Magellan został trafiony zatrutą strzałą i pozostawiony na śmierć przez wycofujących się towarzyszy.
Po śmierci Magellana ocalali, w dwóch statkach, popłynęli dalej na Moluki i załadowali kadłuby przyprawami. Jeden statek próbował, bezskutecznie, wrócić przez Pacyfik. Drugi statek, Victoria, płynął dalej na zachód pod dowództwem Juana Sebastiana de Elcano. Statek przepłynął Ocean Indyjski, opłynął Przylądek Dobrej Nadziei i 6 września 1522 roku dotarł do hiszpańskiego portu Sanlúcar de Barrameda, stając się pierwszym statkiem, który opłynął kulę ziemską. Victoria popłynęła następnie w górę rzeki Gwadalkiwir, docierając do Sewilli kilka dni później.
Elcano został później wyznaczony do poprowadzenia floty siedmiu statków w kolejnej podróży na Moluki w imieniu cesarza Karola V. Zmarł w drodze na szkorbut.
CZYTAJ WIĘCEJ: Eksploracja Ameryki Północnej